Hotealthcare in de praktijk: Koffie en Twitter in het ziekenhuis
Array
Op de dag dat wij, de mensen achter Nexthealth, bij elkaar kwamen in Zwolle om daar met elkaar te bespreken wat we nu wel en niet gaan doen, kreeg Maarten Lens-Fitzgerald ofwel ‘Dutchcowboy‘ op Twitter- te horen dat hij een tumor (zo groot als 2 vuisten) in zijn longen had.
En daar waren wij allemaal echt wel even stil van: We keken naar de röntgenfoto die Maarten op slideshare had gezet en we lazen met hem mee terwijl hij twitterde tijdens die eindeloze uren dat je moet wachten op scans en onderzoeken en de uitslagen daarvan.
Latte macchiato
En ik dacht aan die dag eerder dit jaar waarop ik Maarten voor het eerst eens echt sprak: We troffen elkaar op het congres The Next Web en ik bood hem aan een kop lekkere koffie te gaan drinken in het café Het Westerterras onder de congresruimte. De gratis koffie op het congres was namelijk niet te drinken was en van Twitter wist ik dat hij, net als ik, ook graag latte macchiato drinkt, bovendien zag hij er moe uit.
Zo gezegd, zo gedaan: Ik bestelde twee lattes en we raakten aan de praat. Hij vertelde toen dat hij zich al langer niet helemaal lekker voelde en maar eens naar de dokter zou gaan. Toen hij door de latte een beetje leek te zijn bijgekomen gingen we allebei weer ons weegs en nu gebeurde er dus dit.
Hotealthcare in de praktijk
Inmiddels is Maarten eigenlijk precies dat aan het doen wat ik voor me zag toen ik mijn hotealthcare-concept bedacht en hij is daarmee ook, volkomen onverwacht, een voorbeeld geworden van een zorgconsument 2.0 ofwel een nexthealth-gebruiker:
- hij heeft zijn rontgenfoto online staan
- hij heeft een blog gewijd aan zijn ‘reis’ zoals hij het noemt
- hij twittert over wat hij mee en doormaakt, zowel thuis als vanuit het ziekenhuis
- hij schiet foto’s met zijn mobiel en zet die online via mobypicture
- hij filmt in het ziekenhuis en daarom weten we nu dus dat daar ook muizen zitten en hij laat zich ook filmen/interviewen door mensen die hem bezoeken
- je kunt een bezoek aan hem inplannen m.b.v. een online agenda op Google Docs
Met andere woorden, hij deelt wat hij meemaakt met anderen, online en offline, van dichtbij en op afstand tegelijk. En hij vertelt zowel in de interviews als in zijn tweets dat dit contact met anderen en het delen van zijn ervaringen hem helpen bij het ondernemen van deze reis, iets dat ik mezelf heel goed kan voorstellen.
En zo kan ik me ook voorstellen dat je, hoe ziek je ook bent, toch sneller herstelt of je net iets minder beroerd voelt als je kan eten en drinken in het ziekenhuis wat jezelf lekker vindt. Dus toen ik deze las dat er zoiets als een hand-espressomachine bestond, toen heb ik die meteen gekocht en die, uit naam van mijn Nexthealth-vrienden Jen, Maarten, Maartijn, Jeroen en Niels naar ‘Dutchcowboy’ opgestuurd.
Technologie maakt het mogelijk, mensen doen het
En het was een opnieuw een bijzondere ervaring om-met dank aan Twitter- op afstand mee te maken hoe dit kadootje afgeleverd en uitgepakt werd.
En als je wil weten wat Maarten nu van ons kado vond dan moet je gewoon even dit filmpje (de Engelse variant) bekijken want daarin vertelt hij dat, maar hij vertelt vooral over zijn reis en over hoe hij die samen met anderen beleeft.
Van mens tot mens
Ik ben me ervan bewust dat er mensen zijn die zijn openheid niet begrijpen, of die zullen zeggen ‘dit is exhibitionisme’ en dan ben ik het niet met ze eens. Want voor mij, voor de Nexthealth-crew en vermoedelijk ook voor Maarten is dit delen van ervaringen het leggen van verbindingen van de ene mens naar de andere.
Niet meer en niet minder. Ik beschouw die verbindingen als iets van onuitsprekelijke waarde en ik ben blij met de technologie die ze mogelijk maakt, maar uiteindelijk zijn het ook hier de mensen die het doen.
En ik ben blij dat ik, dankzij diezelfde technologie kennis heb mogen maken met deze dappere Dutchcowboy en ik vergezel hem, zo goed en kwaad als ik dat kan, graag op zijn reis.
