Ouderen met kanker onthouden weinig van de verstrekte informatie
Array 
Oudere patienten met kanker en patienten met een slechtere prognose onthouden weinig van de gesprekken met hun arts of verpleegkundige. Als aandacht wordt besteed aan hun emoties herinneren patienten zich meer, zo blijkt uit het onderzoek waarop NIVEL-onderzoeker Jesse Jansen 23 april promoveert aan de Universiteit Utrecht.
Patienten met kanker kunnen weinig reproduceren van de gesprekken met hun arts of verpleegkundige. Met name patienten die ouder zijn en patienten met een slechtere prognose hebben hier moeite mee. Ouderen onthouden niet meer dan een kwart van de adviezen die verpleegkundigen geven tijdens een voorlichtingsgesprek over chemotherapie. Maar niet alleen leeftijd en prognose spelen een rol. Hoe meer wordt gesproken over de prognose en hoe meer informatie er wordt gegeven, hoe minder de patienten onthouden. Als hun emoties worden genegeerd, onthouden patienten ook minder. Als daarentegen emoties worden opgepikt, herinneren patienten zich meer. Jesse Jansen: “Het is daarom belangrijk dat artsen en verpleegkundigen patienten expliciet vragen naar hun behoefte aan informatie. Verder is het belangrijk te reageren op emotionele signalen en ervoor te zorgen dat de communicatie hierbij aansluit.â€
Partner of kinderen
Ook de aanwezigheid van een partner of kinderen kan patienten helpen bij het onthouden van de informatie. Hoewel ook naasten slechts een deel onthouden van wat er wordt gezegd, zijn dat deels andere dingen. Echter, consulten duren langer als een partner of kinderen erbij aanwezig zijn en patienten die alleen naar het consult komen onthouden niet automatisch minder van het gesprek. Jansen: “Dit betekent dat patienten die graag iemand meenemen naar het consult, zeker gestimuleerd moeten worden om dit te doen. Patienten die liever alleen naar het gesprek komen, hoeven echter niet te worden overtuigd toch iemand mee te nemen.â€
Video-opnamen
Bij het onderzoek waren Australische en Nederlandse patienten met verschillende vormen van kanker betrokken. De patienten werd gevraagd naar de informatie die de specialist of verpleegkundige had gegeven tijdens het consult. Wat de patienten zich uit de consulten herinnerden werd vergeleken met wat er op opnamen van de consulten te horen was.
Jesse Jansen is cognitief psycholoog en vanaf het begin betrokken bij de coördinatie en uitvoering van ons onderzoek naar de voorlichting over chemotherapie aan oudere patienten (VOICE). Zij is in het bijzonder geïnteresseerd in hoe artsen en verpleegkundigen patienten informatie geven en wat patienten hiervan onthouden. Ook is zij geïnteresseerd in wat men noemt de affectieve kant van communicatie zoals signalen die wijzen op emotionele belasting van de patient en hoe artsen en verpleegkundigen hier op reageren. Dit onderzoek zou absoluut onmogelijk zijn zonder de vele patienten en oncologieverpleegkundigen uit het hele land die hun medewerking verlenen aan dit project. Het contact met deze patienten en verpleegkundigen, gecombineerd met de interessante onderzoeksvragen maakt VOICE voor haar een heel bijzonder project waar ik me met veel plezier voor inzet.
Bron: Nivel
Bron: Nivel
