Proaritmische effecten van cardiovasculaire of specifiek anti-aritmische medicatie

Voor de behandeling van ventriculaire en supraventriculaire hartritmestoornissen staat ons een breed scala aan therapeutische modaliteiten ter beschikking met unieke eigenschappen, wisselende korte en lange termijn succes kans, en soms (maligne) bijwerkingen. In het geval van supraventriculaire ritmestoornissen nemen naast de conventionele farmacologische behandeling ook de meer invasieve therapie vormen zoals RF ablatie, pacemakers of AICD’s en (minimaal invasieve) chirurgie een steeds belangrijkere plaats in. Dit wordt mede veroorzaakt door een groter succespercentage van deze behandelingen en het feit dat ze vaak een definitievere oplossing bieden voor het onderliggend elektrofysiologisch probleem. De uiteindelijke keuze voor een medicamenteuze of invasieve therapie is afhankelijk van vele factoren. Hierbij speelt het type ritmestoornis (supraventriculair/VT/VF) een belangrijke rol, maar ook de klachten en risico’s op complicaties zoals acute hartdood (1, 2). Bij patienten zonder AICD indicatie is farmacologische therapie en/of permanente pacemaker implantatie de eerste keuze. In geval van tachyaritmieen betreft het in meer dan 95% der gevallen atrium fibrilleren of een mengbeeld van atriumfibrilleren en (a-)typische atriumflutter1. In enkele gevallen hebben we te maken met idiopathische of benigne ventrikeltachycardieen, vaak afkomstig uit de rechter ventrikeluitstroombaan, of goed getolereerde VT’s in de setting van een aritmogene rechter ventrikel cardiomyopathie (ARVC). Ook in deze laatste gevallen is farmacologische therapie de eerste keuze behandeling.

Het aantal beschikbare anti-aritmica is beperkt. In de praktijk wordt dit arsenaal nog verder gereduceerd door de vermijdbare risico’s op maligne proaritmie, en het feitelijk optreden van benigne proaritmische bijverschijnselen. Dit laatste vormt een belangrijke oorzaak van een groot aantal ziekenhuisopnames en pacemakerimplantaties, en hindert de cardioloog in zijn/haar streven naar een optimale behandeling van de hartritmestoornis, in de meeste gevallen atrium fibrilleren. Met de stijgende incidentie van atrium fibrilleren o.a. als gevolg van de vergrijzing en betere prognose van hartfalen, wordt de behoefte naar nieuwe, veiligere en weefsel specifieke anti-aritmica steeds groter.
Proaritmische effecten van cardiovasculaire of specifiek anti-aritmische medicatie omvatten beduidend meer fenomenen dan alleen ‘QT verlenging en Torsade des Pointes’, en zijn een belangrijke oorzaak van ‘farmacologische geïnduceerde ziekenhuis opname’ en permanente pacemaker implantatie.

Lees het volledige verslag op Cardiology

Redactie Medicalfacts/ Janine Budding

https://www.medicalfacts.nl

Ik heb mij gespecialiseerd in interactief nieuws voor zorgverleners, zodat zorgverleners elke dag weer op de hoogte zijn van het nieuws wat voor hen relevant kan zijn. Zowel lekennieuws als nieuws specifiek voor zorgverleners en voorschrijvers. Social Media, Womens Health, Patient advocacy, patient empowerment, personalized medicine & Zorg 2.0 en het sociaal domein zijn voor mij speerpunten om extra aandacht aan te besteden.

Ik studeerde fysiotherapie en Health Care bedrijfskunde. Daarnaast ben ik geregistreerd Onafhankelijk cliëntondersteuner en mantelzorgmakelaar. Ik heb veel ervaring in diverse functies in de zorg, het sociaal domein en medische-, farmaceutische industrie, nationaal en internationaal. En heb brede medische kennis van de meeste specialismen in de zorg. En van de zorgwetten waaruit de zorg wordt geregeld en gefinancierd. Ik ga jaarlijks naar de meeste toonaangevende medisch congressen in Europa en Amerika om mijn kennis up-to-date te houden en bij te blijven op de laatste ontwikkelingen en innovaties. Momenteel ben doe ik een Master toegepaste psychologie.

De berichten van mij op deze weblog vormen geen afspiegeling van strategie, beleid of richting van een werkgever noch zijn het werkzaamheden van of voor een opdrachtgever of werkgever.