Oktober geen roze blije feestmaand!
Array
Velen die mij persoonlijk kennen weten dat ik mij al bijna 10 jaar inzet om de zorg voor borstkankerpatienten te verbeteren en daarom draag ik al vele jaren belangeloos bij aan de strijd tegen borstkanker. Dit jaar moet het echt anders. Geen blije roze verhalen meer, geen glamour- feestjes en ook geen “borstkankerpatient”-onterende tietenraces, onderwaterstrijkactie of ander roze brillen gedoe. Borstkanker is een dodelijk ziekte. Het tij moeten keren, het roer van fondsenwerving moet om en de sterfte moet omlaag. Het liefst zie ik ook dat we naar personalized medicine gaan met borstkanker.
Ik wil geen feestjes meer zien waar BN-ers gratis worden gefêteerd met diners, gala’s en borrels zonder zelf financieel een cent bij te dragen aan dat feestje of flink in de buidel te tasten ten behoeve van onderzoek naar borstkanker, om de sterfte te reduceren. En dan bedoel ik dan ook écht bijdragen, minimaal een driecijferig bedrag in euro’s, want ook met de huidige conjunctuur kunnen BN-ers dat makkelijk missen.
Ik zie nog regelmatig de TV-beelden van het Estee Lauder Pink Ribbon Award Gala 2010 op TV waar Jort Kelder BN-ers aan de tand voelde over de hoogte van de hakken. Op de hele avond werd niemand om een donatie gevraagd en BN-ers kraamden de grootst mogelijke onzin uit over borstkanker.
Borstkanker is geen marketing tool. De manier waarop Estee Lauder het “feel Good” gevoel over de rug van borstkankerpatienten uitmelkt is schaamteloos. Niet borstkankerpatienten maar bobo’s en damesbladenjournalisten mogen aanzitten aan feestelijke tafels waar de bubbels rijkelijk vloeien. Tijdens het Estee Lauder Pink Ribbon Award gala editie 2010 was het aantal borstkankerpatienten op twee handen te tellen. Ze zaten, sommigen met kaal chemo-koppie, weggemoffeld aan de rechterkant van het podium, zodat ze eenvoudig konden worden weggeknipt voor een ideaal plaatje voor Jort’s programma en de Estee Lauder “feel good” verslagen.
Ik heb in de afgelopen jaren gezien hoe de borstkankerbewustzijnsmaand is verworden tot een kwelling voor vrouwen met borstkanker. Ze worden buitengesloten omdat ze niet passen in de blije roze borstkankerplaatjes die de verkoop van krultangen, stofzuigers en sieraden naar recordomzetten moeten stuwen voor de “bewuste” ondernemer. De laatste jaren wordt in oktober een onjuist beeld geschetst. De echte verhalen worden niet meer verteld. Niemand hoort over stadium IV vrouwen die dat jaar overleden, behalve misschien, de zeldzame beroemdheid, of als een kwestie van statistiek. Nee, het gevoel begint te ontstaan dat je er niet bij hoort als je geen borstkanker hebt.
De verdrietige verhalen van de gemiddelde vrouw met uitgezaaide borstkanker lees je nergens. Er zal geen artikel gaan over het verdriet van een moeder die haar kinderen, veel te vroeg, moet achterlaten. Er zal geen tv-special te zien zijn over de dagelijkse realiteit van de borstkankerpatient die weet dat de strijd verloren is. Geen glossy zal de verkooprecords verbeteren door een verhaal over de gevolgen van de behandeling met hormoontherapie. We zullen niets horen over een pijnlijke rug met botmetastasen, waardoor de rug van die vrouw letterlijk breekt. Geen sprekers, op de talrijke bewustzijnswandelingen, die je vertellen hoe het is om je kinderen met jouw dodelijke ziekte te confronteren. En nooit extra aandacht voor die vrouwen die overleden omdat zij er wel bij hoorden.
Nee de verhalen gaan over de ‘overlevenden’ en de kracht die ze daar uit putten. Hoopvolle verhalen van “vroege” ontdekking en “genezen” BN-ers. Niets over vrouwen die hun baan verloren door de ziekte en hun verbroken relaties omdat deze niet bestand waren tegen de stress en de onzekerheid. Marketeers willen wel geld doneren maar willen in ruil daarvoor successtory’s van beroemde vrouwen die vochten en wonnen.Verhalen van de magie van ontdekking in het vroegste stadium. En plaatjes van bloedmooie vrouwen die borstkanker hebben of hebben overleefd met een perfect decolleté en een weelderige kop met haar. Zodat de sprekers op hun roze feestjes de bewustwording en preventie, en overlevingskansen kunnen roemen.
Ik snap dat het fijn is om te horen dat met jouw geld wonderen worden verricht, dat er vooral in jouw geval, hoop op genezing is en dat het leven daarna mooier wordt dan dat het ooit is geweest. Maar voor veel vrouwen en mannen met borstkanker is dat geen realiteit en dus is de hele maand oktober één grote kwelling. Op Medicalfacts dit jaar geen roze slingers, lintjes en feestelijke succesverhalen over borstkanker. Blije roze acties worden geweigerd en leuke verkoopdeals ten bate van borstkanker zijn taboe.
Geef liever geld aan A Sister’s hope of KWF zonder er een of ander prulletje voor te kopen. Als u wordt uitgenodigd voor een borstkankerfeestje, berekenen wat uw aanwezigheid u waard iss, en doneer dat geld plus het geld voor de gratis genuttigde consumpties aan een organisatie die het geld rechtstreeks ten goede laat komen aan onderzoek dat de sterfte van borstkanker reduceert!
Janine Budding
