Wet Dieren belangrijke stap om veteriar antibiotica gebruik verder te reguleren

Wet Dieren vanaf 1 januari 2013 van kracht
Op 1 januari 2013 gaat de Wet Dieren in. De Wet Dieren is een raamwet. Dat betekent dat de wet zelf een beperkt aantal regels stelt en daarnaast de mogelijkheid biedt om allerlei zaken over en voor dieren te regelen in Algemene Maatregelen van Bestuur (AMvB´s) en ministeriele regelingen. Vanaf 1 januari 2013 gaan ook een aantal van dat soort nieuwe maatregelen in.

Diergeneesmiddelen
De eerste besluiten onder deze nieuwe wet zijn het Besluit diergeneesmiddelen en de Regeling diergeneesmiddelen. Deze stellen met name regels voor fabrikanten en handelaren en ook (tijdelijk) voor het gebruik van diergeneesmiddelen door de dierenarts en de houder van het dier. Dit in afwachting van het Besluit diergeneeskundigen en de Regeling diergeneeskundigen.

Daarnaast wordt een aantal toegezegde maatregelen ingevoerd in het kader van het antibioticumbeleid.

• Er komt een vergunningensysteem voor bezit van en handel in grondstoffen voor diergeneesmiddelen.

• Dierenartsen moeten een vergunning hebben voor het afleveren van geneesmiddelen. Daaraan kunnen voorwaarden worden verbonden.

• De vrije verkoop van antibiotica in dierenwinkels wordt verboden. Er bestaan slechts enkele uitzonderingen voor bestaande producten tot 1 juli 2013 en 1 januari 2014.

• Het wordt strafbaar om slachtdieren in het slachthuis aan te bieden die nog teveel resten van antibiotica in zich hebben.

• Belangrijke antibiotica voor de gezondheidszorg bij mensen mogen pas als laatste redmiddel bij dieren worden gebruikt. Daarvoor moet er voorafgaand aan het gebruik een test worden uitgevoerd.

Diervoeders
Vanaf 1 januari 2013 hoeven niet alle diervoeders te worden aangemeld die worden geïmporteerd uit landen buiten de Europese Unie. De aanmelding wordt beperkt tot specifieke risicoproducten. Hiermee wordt de wijze waarop de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit (NVWA) met de import van diervoeders omgaat gelijkgetrokken met levensmiddelen. Dit betekent een administratieve lastenverlichting. Daarnaast vervalt de heffing bij de import van diervoeders. Dit scheelt het bedrijfsleven circa €400.000 per jaar.

Destructie
De markt voor destructie wordt geliberaliseerd. Vanaf 1 januari 2013 zijn dode dieren die verwijderd moeten worden (bijvoorbeeld vanwege risico voor gezondheid) en de dode dieren die ook niet meer voor dierlijke consumptie te gebruiken zijn (met enkele uitzonderingen) niet meer gereguleerd. Dat betekent dat de aanmeldingsplicht komt te vervallen maar ook dat aanbieders zelf kunnen gaan kiezen voor een verwerker. Hierdoor dalen niet alleen de administratieve lasten maar ook de verwerkingskosten.

Bron: Ministerie van Economische Zaken

Redactie Medicalfacts/ Janine Budding

https://www.medicalfacts.nl

Ik heb mij gespecialiseerd in interactief nieuws voor zorgverleners, zodat zorgverleners elke dag weer op de hoogte zijn van het nieuws wat voor hen relevant kan zijn. Zowel lekennieuws als nieuws specifiek voor zorgverleners en voorschrijvers. Social Media, Womens Health, Patient advocacy, patient empowerment, personalized medicine & Zorg 2.0 en het sociaal domein zijn voor mij speerpunten om extra aandacht aan te besteden.

Ik studeerde fysiotherapie en Health Care bedrijfskunde. Daarnaast ben ik geregistreerd Onafhankelijk cliëntondersteuner en mantelzorgmakelaar. Ik heb veel ervaring in diverse functies in de zorg, het sociaal domein en medische-, farmaceutische industrie, nationaal en internationaal. En heb brede medische kennis van de meeste specialismen in de zorg. En van de zorgwetten waaruit de zorg wordt geregeld en gefinancierd. Ik ga jaarlijks naar de meeste toonaangevende medisch congressen in Europa en Amerika om mijn kennis up-to-date te houden en bij te blijven op de laatste ontwikkelingen en innovaties. Momenteel ben doe ik een Master toegepaste psychologie.

De berichten van mij op deze weblog vormen geen afspiegeling van strategie, beleid of richting van een werkgever noch zijn het werkzaamheden van of voor een opdrachtgever of werkgever.