Na forse bezuinigingen GGZ, meer tikkende tijdbommen in straatbeeld?
De bezuinigingsmaatregelen sinds 2012 in de geestelijke gezondheidszorg (GGZ) hebben grote gevolgen voor de zorg voor patiënten en maatschappij. Al sinds 2012 geven patiënten aan dat zij door de eigen bijdrage hun behandeling afkappen of helemaal maar niet beginnen. De afgelopen jaren zijn de wachtlijsten gegroeid en zijn de zwaarte van de psychische klachten toegenomen en er zijn meer crisisopnamen geweest. Dit alles heeft tot gevolg gehad dat kwaliteit van de zorg afneemt, de administratiedruk is enorm toegenomen en er is minder tijd voor patiënten. Na de gebeurtenissen bij de NOS en de zaak rond es-minister Borst doen helaas concluderen dat geld belangrijker is dan goede geestelijke gezondheidszorg.
Sinds 2012 is er een aantal afspraken gemaakt die moesten leiden tot het terugdringen van de kosten van GGZ. Het aantal opgenomen patiënten in GGZ-instellingen moest omlaag, deze zorg moest worden opgevangen door hulp via de huisarts en zorg aan huis.
Afgelopen jaar bleek al dat de GGZ-zorg minder toegankelijk geworden. Mensen trekken later aan de bel, of zelfs zo laat dat een crisisopname onvermijdelijk is.
In de akkoorden tussen de minister van VWS en de GGZ zijn afspraken gemaakt over hoeveel geld er beschikbaar is voor de ggz. Partijen hebben afgesproken om mensen meer in hun woonomgeving ggz-ondersteuning te geven in plaats van ze op te nemen in instellingen. Maar de zorg aan huis goed is nog niet geregeld, toch wordt in rap tempo het aantal bedden teruggeschroefd. De vraag is, was de man in de NOS studio ook z’n tikkende tijdbom die een psychiatrische behandeling nodig had maar de weg niet werd gevonden?