Koude Oorlog in Huisartsenland : column 13 mei

Array

Van onze medische columniste

Bij mij ligt de slogan ” Niet lekker, bel Dekker! ” nog vers in het geheugen. En er dient zich alweer een nieuwe staking aan. Deze keer echter gaat het er een stuk grimmiger aan toe. Als Hans de balans op maakt in juni, hoop ik van harte, dat hij tot de conclusie komt dat huisartsen net zo eensgezind kunnen zijn als destijds de tandartsen. Aan alle huisartsen: “Hou voet bij stuk en weiger desnoods massaal de contracten met de zorgverzekeraars. Jarenlang heeft VWS u aan het lijntje gehouden en flink in uw portemonnee mogen tasten. Hoogervorst is politiek verantwoordelijk voor de zorg maar staat ook onder curatele van Zalm. U weet wel, die man die onze harde gulden voor een dure euro inruilde. Zalm weet als econoom heel goed dat de huisarts moet kunnen investeren in ICT, huisvesting, personeel en taakdelegatie. Zalm was ook degene die de introductie van de aanbevelingen van Tabaksblat blokkeerde! Volgens deze zelfde Minister was er al genoeg geïnvesteerd in de eerstelijn. Het proces van extramuralisering van de zorg is aan de gang en zou moeten leiden tot extra investeringen van VWS in de huisarts! Het wordt tijd dat de opperboekhouder van VWS samen met Gerrit Zalm, zelf eens bot vangen! De afgelopen weken heb ik me erg boos gemaakt over de houding van Hoogervorst. Vooral toen ik onlangs in de Volkskrant las dat men verbaasd is over de oorlogstaal van huisartsen. Hoeveel voeling of hoe weinig voeling heeft deze bankier eigenlijk met huisartsgeneeskunde? Een ding weet ik wel, Hans heeft haast. Hans heeft zijn stokpaardje, na een intensief debat in december 2004, al door de Tweede Kamer geleid. Een staking kan hij waarschijnlijk niet gebruiken want zijn stokpaardje moet op 7 juni, nog even feilloos, door de Eerste Kamer worden geloosd. Ook Hans zal weten dat van uitstel afstel komt. Hoogervorst maakt de huisarts liever tot een soort parkeerwachter, die na een consultje van 5 minuten de wielklem op patiënt zet als deze over de spreektijd is. Hij snakt naar de volgzame huisarts die alles, wat VWS voorschrijft, maar slikt. Die niet een pact vormt met zijn collega’s en die uit automatisme lijdzaam toeziet welk lot hem dit jaar weer treft. Momenteel is de huisarts ook een patiënt. Want de huisartsenzorg is ziek. Gelukkig is de huisarts zelf ook een mondige patiënt geworden. Die zich niet meer laat afschepen met loze beloftes van VWS. Een huisarts waar je iets voor waar moet maken en die je afrekent op hetgeen je doet als Minister.

De liefdesbrieven van Hans aan de huisartsen ten spijt, een charme offensief van Hans gaat niet meer werken. Zijn essay is waarschijnlijk ook doorspekt met zorgzaamheid, begrip en medeleven. Maar deze regent staat voor mij symbool voor kneuterigheid en kortzichtigheid. Pappen en nathouden! Vooralsnog heb ik vanuit VWS alleen nog maar beleid gezien wat de gezondheidszorg wordt opgedrongen en ongevraagd wordt geïmplementeerd. De bekrompenheid van deze Minister is destructief voor de gezondheidszorg. De huisarts gooit terecht, het bijltje erbij neer. De ideeën die Hoogervorst heeft over de toekomst van de huisartsenzorg zijn weinig hoopgevend. De afgelopen 3 jaar is de eerstelijnszorg al de knoppen gegaan en als we Hoogervorst ongestoord zijn gang laten gaan, is binnenkort het vak van huisarts helemaal uitgehold. Het beter is dat hij de zorg eens met rust te laat, zodat er vanuit het werkveld oplossingen komen die de stijgende kosten doelmatig kunnen beperken. Ik hoop dat de bemoeizucht van deze infantiele Minister snel stopt. Borst en Bomhoff hadden nog voeling met de Zorg. Niet dat het beleid van toen zo positief was voor de poortwachters van de zorg. Beide Ministers hadden tenminste een bredere blik op de zorg dan deze boekhouder van VWS. Want ik kan niet anders concluderen dan dat er een boekhoudersmentaliteit heerst op VWS. Men bekijkt het alleen vanuit de financiën. Zo vindt hij dat de burger meer verantwoordelijkheid moet nemen voor de voortdurende stijgingen in de kosten voor de gezondheidszorg. Terwijl die stijging in de eerstelijn met name het gevolg zijn van de vergrijzing. Volgens Hans moet de zorg betaalbaar blijven. Met andere woorden, “Wij bezuinigen lekker door en als je je patiënt nog beter wil maken, mag je het, als huisarts en patiënt, lekker uit eigen zak gaan betalen. En dat merk jij nu al, er wordt steeds minder vergoed en je premie gaat omhoog. Je krijgt als patiënt minder zorg voor meer geld. En als Hoogervorst echt zijn zin krijgt, ook nog van een slechtere kwaliteit. De Minister noemt het “houdbaar en toekomstbestendig” Zijn benadering heeft echter niets van doen met kwaliteitsverbetering of consolidatie maar met betaalbaarheid. Zorg is mensenwerk en geen centenkwestie. De patiënt die chronisch ziek is, wordt gewoon gepakt in eigen portemonnee. Dat heeft niets meer met solidariteit van doen. En op die solidariteit is de zorg wel gebouwd. Dat maakt dat je als patiënt geholpen wordt ongeacht je afkomst, financiële situatie of wat dan ook. Dat mag je als inwoner van een modern westers land gewoon verwachten.

Op 21 december stemde een meerderheid van de kamer in met de wet. Maar diezelfde wet moet nu behandeld worden in de Eerste Kamer. Op 7 juni 2005 vindt de plenaire behandeling plaats over de Zorgverzekeringswet en de Wet op de zorgtoeslag in de Eerste Kamer. Is een nieuwe nacht van ……….. in de maak? Ik ben benieuwd welke senator, met een hart voor de huisartsenzorg, een politieke nacht op zijn naam durft te zetten en deze wet linea recta weer terug durft te sturen naar de Tweede Kamer. Is er wellicht een zelfde lot voor Hoogervorst in de Eerste Kamer als het lot van Thom de Graaf?

Redactie Medicalfacts/ Janine Budding

Ik heb mij gespecialiseerd in interactief nieuws voor zorgverleners, zodat zorgverleners elke dag weer op de hoogte zijn van het nieuws wat voor hen relevant kan zijn. Zowel lekennieuws als nieuws specifiek voor zorgverleners en voorschrijvers. Social Media, Womens Health, Patient advocacy, patient empowerment, personalized medicine & Zorg 2.0 en het sociaal domein zijn voor mij speerpunten om extra aandacht aan te besteden.

Ik studeerde fysiotherapie en Health Care bedrijfskunde. Daarnaast ben ik geregistreerd Onafhankelijk cliëntondersteuner en mantelzorgmakelaar. Ik heb veel ervaring in diverse functies in de zorg, het sociaal domein en medische-, farmaceutische industrie, nationaal en internationaal. En heb brede medische kennis van de meeste specialismen in de zorg. En van de zorgwetten waaruit de zorg wordt geregeld en gefinancierd. Ik ga jaarlijks naar de meeste toonaangevende medisch congressen in Europa en Amerika om mijn kennis up-to-date te houden en bij te blijven op de laatste ontwikkelingen en innovaties. Momenteel ben doe ik een Master toegepaste psychologie.

De berichten van mij op deze weblog vormen geen afspiegeling van strategie, beleid of richting van een werkgever noch zijn het werkzaamheden van of voor een opdrachtgever of werkgever.

One thought on "Koude Oorlog in Huisartsenland : column 13 mei"

  1. Update:Waarom zijn de huisartsen nu eigenlijk zo boos?

    Bron: BN de Stem, Rien Frankenhuis


    Zaterdag 14 mei 2005 – Waarom zijn dehuisartsen nu eigenlijk zo boos? Omdat minister Hans Hoogervorst vanVolksgezondheid de berichtgeving naar de burgers en de Tweede Kamerverschrikkelijk manipuleert en maar blijft volhouden dat marktwerking goed isvoor de burger.

    Marktwerking is dé slogan van de VVD, de partij metbijna alle sleutelposities in de zorg. Door met elkaar te concurreren wordt hetallemaal goedkoper, is het gedachtegoed. Dat een manifest, getiteld ‘De Zorg isgeen Markt’, is getekend door inmiddels 7500 werkenden in de zorg, onder wievooraanstaande hoogleraren, wordt weggehoond.

    Dit manifest zegt dat je dokters nu juist níet metelkaar moet laten concurreren. De zorg heeft juist samenwerking en samenhangnodig. Marktwerking en de vraagsturing zullen de kosten juist niet in de handhouden.

    Bureaucratie

    Marktwerking betekent minder kwaliteit, leidt totmeer bureaucratie en zorgt ervoor dat preventie minder aandacht krijgt.

    De markt gaat zich richten op het lucratieve deel,waar snel aan te verdienen valt. Zij die het kunnen betalen (werkgevers enmensen met hogere inkomens) worden eerder geholpen, krijgen kwalitatief de bestezorg en hebben meer keuzevrijheid.

    De nieuwe zorgwet met zijn voor iedereen gelijkebasispakket (waarvan de minister overigens nog moet vaststellen wat dat preciesbehelst en er intussen al wel carte blanche voor vraagt!) werkt dat nog meer inde hand. Immers, de zorgverzekeraars leveren aanvullende pakketten waarvoorextra betaald moet worden. Het ene pakket is nog ondoorgrondelijker dan hetandere.

    Niemand kan in de toekomst kijken naar wat hijstraks nodig heeft, en de zorgverzekeringen maar concurreren. Een bedrag van 45miljoen euro is al weggegooid aan (absurde) reclame en vergoedingen voorcholesterolverlagende zuivelproducten.

    In zijn pogingen om de zorgregie in handen te gevenvan de zorgverzekeraars, en de huisartsen niet als volwaardige gesprekspartnerte willen zien, schuwt de minister het niet, publiekelijk de feiten teverdraaien. Het zijn nu juist de huisartsen die zich daar zorgen over maken.

    Deze minister wil de burgers doen geloven dathuisartsen acties voeren om voor zichzelf meer honorarium te verwerven. Tevensstelde hij in de Tweede Kamer dat hij de huisartsen de afgelopen jaren nietheeft gekort op hun tarieven, maar hen juist heeft ontzien.

    In werkelijkheid hebben de huisartsen met hun actiesuitsluitend geëist dat er meer investeringsgelden beschikbaar komen om depraktijkvoering (ICT, personeel, huisvesting, samenwerking) aan de toegenomenzorgvraag aan te kunnen passen. Dit om kwaliteitszorg te kunnen blijven bieden.

    Er is door de huisartsen tot op heden geen eurocentsalarisverhoging geëist. De honoreringssystematiek is, behoudens de doorgevoerdebezuinigingen door Hoogervorst (de zogenaamde ‘efficiëntiekortingen’) , al velejaren ongewijzigd. De tarieven zijn zelfs niet geïndexeerd voor prijsstijgingen.Het zijn de kwaliteit en de continuïteit van de te leveren zorg die door dehuisartsenacties op de agenda van de minister en de volksvertegenwoordigersworden gezet. Wetenschappelijk is aangetoond dat investering in dehuisartsenzorg goed is voor de beheersing van de kosten, voor de economie envoor verbetering van de volksgezondheid.

    Wrang feit

    Een wrang feit is overigens dat het salaris vanministers binnen enige tijd met 30 procent wordt verhoogd, zo heeft het kabinetBalkenende eerder besloten.

    De tweede onjuistheid in de berichtgeving vanVolksgezondheid is de suggestie dat de huisartsen 138 miljoen euro extra krijgenom te investeren in innovatie, een ergerlijke vorm van misleidende propaganda.

    De werkelijkheid is dat de huisartsen 20 procentgekort gaan worden op de gebruikelijke betaling van hun praktijkkosten. Ditlevert 138 miljoen euro op die in handen wordt gegeven van de verzekeraars.

    Per praktijk betekent dat een omzetverlies van zo’n20.000 euro. Vervolgens kunnen huisartsen (een deel van) dat bedrag weerproberen terug te verdienen door bijvoorbeeld hun ‘productie’ te verhogen met‘5-minuten-consulten’ en door nieuwe zorgtaken uit het ziekenhuis over te nemen.

    Daarbij zullen zij bereid moeten zijn de opgelegdeadministratieve ballast voor lief te nemen, die het gevolg is van de nieuweregierol van zorgverzekeringen. Meer productie betalen uit eigen kas of welsigaren uit eigen doos.

    De minister kan in zijn machtsspel op fel verzetrekenen van de huisartsen, die zich overigens in hoge mate gesteund weten doorhun (tevreden) patiënten.

    Rien Frankenhuis is huisarts en actie-coördinator inWest-Brabant.

    Nu krijgt een huisarts 77 euro per jaar perziekenfondspatiënt, ongeacht het aantal consulten en 24,80 euro per consult vaneen particulier verzekerde.

    Minister Hans Hoogervorst wil het verschiltussen ziekenfonds- en particulier verzekerden afschaffen en de huisarts 48 europer patiënt per jaar en zeven euro per consult geven.

    De huisartsen stellen dat ze dat vijftienduizendeuro omzet per jaar scheelt en stellen voor: 55 euro per patiënt en elf euro perconsult.

    De jaaromzet van een huisarts is – uitgaande van denormomvang van 2350 patiënten per praktijk – 180.000 euro per jaar.

    De helft daarvan gaat op aan kosten zoalshuisvesting en salaris van de assistente. Blijft over een bruto jaarinkomen van90.000 euro waarvan ook pensioenpremies en dergelijke betaald moeten worden.Daardoor komt het gemiddelde jaarsalaris van de huisarts uit op 70.000 eurobruto.

    Bron: Landelijke Huisartsen Vereniging Utrecht.

Comments are closed.

Recente artikelen