DBC’s op dood spoor
ArrayWelk probleem lost de invoering van DBC’s op voor de maatschappij? Deze vraag kwam naar voren tijdens een twee uur durende discussie met AIOS op de cursus management-één, Management-één is de naam van een tweedaagse cursus die 19 Assistenten in Opleiding tot Specialisten (AIOS) op 15 en 16 november volgden op het UMC Utrecht. Zij deden dat in het kader van het zogeheten, tegenwoordig verplichte, discipline overstijgende onderwijs in hun opleiding. Juliusdocent Dr. Henk van der Steeg en Guus Schrijvers traden op als docent. Thema’s die aan bod kwamen betroffen:
1. Zorgverzekeringswet, Awbz en Wmo
2. taakherschikking
3. het voeren van functionerings- en beoordelingsgesprekken
4. de DBC’s
5. het hanteren van bedrijfskundige principes (focus factory, flow management en dergelijke)
6. de zeven eigenschappen van leiderschap volgens Covey
7. de Wgbo, Wet Big en de Kwaliteitswet.
Van der Steeg en Schrijvers hanteerden een quiz, discussielessen, casuïstiek en toneelstukjes als onderwijsmethode. De AIOS kwamen binnen met negatieve woorden over management: gedoe; dat moet je mijden; daar heb je alleen maar last van.
DBC’s
Voor kwaliteitsconcurrentie zijn DBC’s niet meer nodig. Daarvoor zorgen de gezondheidsindicatoren van de Inspectie gezondheidszorg al. Voor prijsconcurrentie is het systeem te ingewikkeld. Daarom wordt nu gedacht aan maatstaf concurrentie. Dat betekent een gemiddeld DBC tarief voor vele DBC’s. in wezen is dat een terugkeer naar een gemiddelde verpleegprijs, alleen niet per dag maar per behandeling. Om zo’n gemiddelde maatstaf te berekenen hoef je niet per diagnose een aparte DBC te openen. Ondergetekende sloot de genoemde discussie af, dat de DBC’s op dit moment op een dood spoor zit. Het is een goede bekostigingsmethodiek voor eenvoudige, electieve ingrepen zoals heupprotheses, hernia operaties en staaroperaties. Voor acute zorg en complexe electieve ingrepen geef ik aan andere bekostigingsmethodieken de voorkeur. Bij spoedzorg moet de nadruk liggen op bekostiging van de beschikbaarheid en niet van de individuele ingreep. Bij complexe electieve ingrepen moet de nadruk liggen op lange termijn contracten tussen ziekenhuizen en zorgverzekeraars. Het kan niet dat een zorgverzekeraar voor bijvoorbeeld harttransplanties van het ene op het andere jaar van zorgaanbieder wisselt. Prof Guus Schrijvers wil graag uw input over deze problematiek en vraagt us te reageren op de volgende vraag: welk probleem lost de invoering van DBC’s op voor de maatschappij? Stuur je positieve of negatieve antwoord op naar PH.Nieuwsbrief at planet.nl