SOS arts niet met open armen ontvangen
Array
In kasteel Muiderslot in Muiden is dinsdag het initiatief SOS-Arts gepresenteerd. Het is een idee uit Frankrijk waar het al sinds 1966 succesvol wordt toegepast. De bedoeling is dat vanaf volgend jaar iedereen in Nederland via een landelijk nummer, 24 uur per dag, zeven dagen in de week, binnen een uur een dokter aan zijn bed moet kunnen krijgen. Mensen die ongeacht het tijdstip in noodgevallen binnen een uur een arts aan huis willen hebben, kunnen met ingang van 1 september een landelijk alarmnummer bellen. Die service wordt vanaf die datum aangeboden door de organisatie SOS Arts. Dit meldde initiatiefnemer Arnold Verhoeven dinsdag. De organisatie wil uiteindelijk een landelijk dekkend netwerk van ongeveer zevenhonderd huisartsen bieden die dag en nacht binnen afzienbare tijd huisbezoeken kunnen afleggen.
Het initiatief is niet met open armen ontvangen de Landelijke Huisartsen Vereniging en de Zorgverzekeraars Nederland, hebben forse kritiek op het initiatief. De LHV stelt dat de vergelijking met de Franse SOS-Médecins niet opgaat omdat Franse huisartsen geen huisbezoeken afleggen; dit is onjuist. Tijdens de presentatie heeft een vertegenwoordiger van SOS-Médecins Frankrijk dit bevestigd. Franse huisartsen leggen wel degelijk huisbezoeken af.
De LHV stelt dat de SOS-artsen geen dossierkennis hebben wat ten koste zou kunnen gaan van de zorgkwaliteit. Deze stelling is enigszins merkwaardig, aangezien er op dit moment bij het grootste gedeelte van de huisbezoeken, die door vervangende artsen en HAP-artsen worden overgenomen, ook geen dossierkennis aanwezig is. Hetzelfde geldt voor de Spoedeisende Hulp van eerste hulpdiensten. Overigens zal een bezoekende SOS-arts de patient of haar omgeving, zoals ook in Nederland en de rest van de wereld gebeurt, altijd vragen naar zijn/haar medisch verleden en medicijngebruik. Daar zijn artsen immers voor opgeleid.
ZN stelt in haar officiele standpunt dat ze genuanceerd op het initiatief ingaat. ZN verzet zich wel tegen de aanpassing van de regel t.a.v. de passantenvergoeding dat artsen de passantenvergoeding niet mogen berekenen wanneer zij een huisbezoek afleggen bij een patient in dezelfde woonplaats. De reguliere huisartsen zouden daar dan (mis)bruik van kunnen maken.
SOS-arts wil die aanpassing omtrent de passantenvergoeding omdat de SOS-arts zo dicht mogelijk bij de patienten moet zijn om een snelle interventie te kunnen garanderen.
ZN vergeet daarbij dat de SOS-artsen geen jaarlijks vergoeding per ingeschreven patient krijgen zoals de reguliere huisartsen, en dus per definitie recht hebben op een hogere vergoeding. De regel t.a.v. de woonplaats lijkt ons daarom voor SOS-arts misplaatst.
Waarom zou men de SOS-arts willen dwingen om buiten de regio waar hij werkt te gaan wonen waardoor de snelheid van een spoedeisende interventie enkel wordt vertraagd?
De houding van ZN betekent concreet dat ze zich in haar oordeel laat leiden door mogelijk misbruik van de passantenregeling door reguliere huisartsen.
Ook de enquêtes van de afgelopen dagen bewijzen eens te meer dat ondanks alle regels en plannen, de huisbezoeken slechts afnemen en de onvrede daarover toeneemt. ZN legt het balletje weer neer bij de huisartsen, hiermee is de cirkel rond en blijft de patient de dupe.
Bron: SOS arts
2 thoughts on "SOS arts niet met open armen ontvangen"
Comments are closed.
Een merkwaardig initiatief dat verkeerde uitgangspunten kent. Het uitgangspunt dat er massaal door patienten liever van onbekende dokters gebruik gemaakt wordt vanwege de vermeende onbereikbaarheid van de eigen huisarts klopt niet. Het merendeel van de patienten met (acute) problemen wordt overdag door de eigen huisarts probleemloos gezien. Hetzij op het spreekuur, hetzij via een visite. SOS artsen zullen ook overdag geen dossierkennis hebben en “concurreren” met de óók aanwezige eigen huisarts – dit is voor grote groepen patienten niet alleen verwarrend maar nodigt uit tot communicatieproblemen en misbruik. Is dit werkelijk in het belang van de patient of is hier eerder een winstgevende business de drijvende kracht? Dat de initiatiefnemer een hotellier is doet het ergste vermoeden.
Overigens zal binnen afzienbare tijd in het reguliere huisartsen-HAP systeem op de meeste plaatsen in Nederland gewoon 24-uurs adequate dossierkennis aanwezig zijn in waarneemsituaties. ASP oplossingen winnen overal terrein en het toekomstig EPD lost dit per definitie op. Dokter Smalhout riep in zijn commercieel enthousiasme (en haat naar nog werkzame collega’s) zelfs dat hij DUIZENDEN brieven ontvangt van patienten die klagen over onbereikbare artsen. Ik daag hem uit hiervan de copieen door een onafhankelijk derde te laten tellen: ik geloof hem niet.
@ Hans Maring
Zeker op het punt van de misbruik van de eerstelijn, cq je zin krijgen een receptje te krijgen terwijl het zeker niet beter is of zelf slechter voor, is iets wat ik ook zie als probleem. Dat gebeurd nu als geregeld bij huisartsen posten. De verdienste van de Nederlandse huisarts is dat conservatief wordt om gegaan met bijvoorbeeld antibiotica. Dit heeft als voordeel dat nederland minder last heeft van resistente bacterien dan frankrijk. Als je daar snip verkouden naar de huisarts gaat kom je met een zak pillen en poedertjes en drankjes thuis. Ik kan me voorstellen dat je je als patient je daar serieus genomen voelt maar ook ernstiger ziek.
Nu ga ik iets onpopulairs zeggen, concurrentie vind ik voor een deel van de huisartsen niet verkeerd. Ik betrap er veel op dat ze slecht communiceren en dat daardoor mensen ontereden bij de huisarts weg gaan. Ze hebben het gevoel dat hun klacht niet serieus is genomen. Maar dat is meestal niet waar. Wat veel huisartsen niet goed doen is een conservatief prescriptiebleleid combineren met slechte communicatie. Je hoeft een patient niet zijn zin te geven als je maar goed uitlegt dat de keuzen van zijn huisarts echt het beste voor hem/haar is. Als je dat goed in de vingers hebt, ben ik ervan overtuigd dat je patient het liefste bij de eigen huisarts komt. Dat is er nog maar een zeer beperkte rol voor huisartsenpost (die is gewenst beperkt voor ANW-diensten) en zaken waar je liever niet voor naar je eigen huisarts gaat (hier heeft Robert Mol legio voorbeeld van) en is het wellicht een mooi alternatief voor mensen die overdag ziek worden en niet in hun eigen woonplaats zijn en mensen die nog geen huisarts hebben.
Je hebt gelijk als je zegt dat ASP het EPD operationeel moet zijn. Immers het dossier is eigendom van de patient. Dus feitelijk moet je als patient ten alle tijde beschikking hebben over je medisch dossier. Helaas doen veel instanties daar wat moeilijk over en promoten het niet om zelf je dossier ook bij je te hebben. Al was het maar op een stickje.
Janine Budding