Wetgeving hulp bij zelfdoding schiet tekort

Uit het programma Spraakmakende Zaken over hulp bij zelfdoding blijkt dat er behoefte is aan hulp en gespreksmogelijkheden bij mensen met een doodswens. Een groot deel van deze groep mensen valt niet direct onder de huidige euthanasiewet en kan of wil dus niet bij een arts terecht. Daarmee is er een grote leemte in de huidige wetgevings- en uitvoeringspraktijk rond
hulp bij zelfdoding. Het Humanistisch Verbond vindt dit een kwalijke zaak. De huidige euthanasiewet kan uitkomst bieden aan mensen die fysiek ondraaglijk en uitzichtloos lijden. Maar er is volstrekt onvoldoende hulp voor mensen die een zelfgekozen dood overwegen vanwege ondraaglijk geestelijk of een combinatie van geestelijk en fysiek lijden, maar niet voldoen aan de criteria, zoals bepaald in de euthanasiewet.



Veel meer mensen hebben een weldoordachte doodswens dan degenen die een beroep (kunnen) doen op de huidige euthanasiewet. Jaarlijks worden zo’n 2300 euthanasieverzoeken gehonoreerd. Daarnaast sterven jaarlijks nog eens een kleine 6000 mensen door een zelfgekozen dood vaak zonder hulp van buitenaf. Een deel van de laatstgenoemde groep klopt aan bij vrijwilligers van Stichting de Einder, zoals Ton Vink. Vink geeft mensen de ruimte om samen met hem te praten over de redenen voor de doodswens, de gemaakte afwegingen en de consequenties, ook voor de omgeving. Het Humanistisch Verbond is van mening dat het leven intrinsiek waardevol is, maar vindt het geen verplichting om hoe dan ook door te leven als een persoon zelf tot de weloverwogen conclusie komt dat zijn/haar leven ondraaglijk is geworden. Het humanistisch streven richt zich op een mooi en zinvol leven, maar wanneer iemand zelf een onomkeerbaar verlies van menselijke waardigheid en zin in het eigen leven vaststelt waardoor het leven ondraaglijk wordt moet de autonome keuze het leven te willen beëindigen niet veroordeeld maar gerespecteerd worden. Bij waardig leven hoort ook waardig sterven.

De huidige regering wil geen debat over verruiming van de wettelijke mogelijkheden voor hulp bij zelfdoding. Het Humanistisch Verbond vindt dat daardoor een grote groep mensen volstrekt onvoldoende aandacht krijgt. Het is liefdeloos, inhumaan en respectloos om deze mensen in de kou te laten staan. Een maatschappelijk debat over de vraag of de wet die hulp bij zelfdoding strafbaar stelt niet moet worden aangepast is noodzakelijk.

Ook vindt het Humanistisch Verbond dat in de hulpverlening rond zelfgekozen levensbeëindiging niet alleen artsen betrokken moeten zijn als het niet om fysiek lijden gaat.
In veel van de andere gevallen, bijvoorbeeld als er sprake is van existentieel geestelijk lijden of verlies van zingeving en menselijke waardigheid, is het meer voor de hand liggend daartoe opgeleide (humanistisch) geestelijk verzorgers en andere hulpverleners te betrekken. Daartoe moet de wet verruimd worden.

Hoe dan ook willen wij dat een serieus en weloverwogen verlangen naar de dood in alle rust, openheid en respect besproken moet kunnen worden. Het taboe in de samenleving, waardoor een doodswens en zelfgekozen dood niet bespreekbaar is, moet worden opgeheven.

Het Humanistisch Verbond is een levensbeschouwelijke organisatie die vanuit een humanistische levensovertuiging:
– zingeving en inspiratie biedt bij het vinden van antwoorden op maatschappelijke en persoonlijke levensvragen
– een samenleving wil bevorderen waarin mensen zich bewust zijn van hun verantwoordelijkheid voor zichzelf, anderen, de samenleving en de natuur.
Het motto is: zelf denken samen leven. www.humanistischverbond.n

Redactie Medicalfacts/ Janine Budding

https://www.medicalfacts.nl

Ik heb mij gespecialiseerd in interactief nieuws voor zorgverleners, zodat zorgverleners elke dag weer op de hoogte zijn van het nieuws wat voor hen relevant kan zijn. Zowel lekennieuws als nieuws specifiek voor zorgverleners en voorschrijvers. Social Media, Womens Health, Patient advocacy, patient empowerment, personalized medicine & Zorg 2.0 en het sociaal domein zijn voor mij speerpunten om extra aandacht aan te besteden.

Ik studeerde fysiotherapie en Health Care bedrijfskunde. Daarnaast ben ik geregistreerd Onafhankelijk cliëntondersteuner en mantelzorgmakelaar. Ik heb veel ervaring in diverse functies in de zorg, het sociaal domein en medische-, farmaceutische industrie, nationaal en internationaal. En heb brede medische kennis van de meeste specialismen in de zorg. En van de zorgwetten waaruit de zorg wordt geregeld en gefinancierd. Ik ga jaarlijks naar de meeste toonaangevende medisch congressen in Europa en Amerika om mijn kennis up-to-date te houden en bij te blijven op de laatste ontwikkelingen en innovaties. Momenteel ben doe ik een Master toegepaste psychologie.

De berichten van mij op deze weblog vormen geen afspiegeling van strategie, beleid of richting van een werkgever noch zijn het werkzaamheden van of voor een opdrachtgever of werkgever.