Patiëntenbeweging telt bijna 800.000 leden
Guus Schrijvers, Oud-Hoogleraar Public Health & Gezondheidseconoom 08 december 2008 - 10:12
Array
In 2007 functioneerden in Nederland 178 patientenorganisaties met steun van de overheid. Tezamen telden zij 770.000 leden. Zij brachten zeven miljoen brochures uit. Hun websites ontvingen 21 miljoen bezoekers. Van hun leden namen bijna 115.000 patienten deel aan recreatieve of voorlichtende vormen van lotgenoten contact. Van de 178 organisaties behartigt 83% haar belangen bij zorgaanbieders, 72% bij de landelijke overheid en 61% bij zorgverzekeraars. Al deze informatie verstrekte Prismant onderzoeker dr. Helen Kamphuis tijdens het congres Recente Ontwikkelingen bij Patienten- en Gehandicaptenorganisaties, dat het Julius Centrum organiseerde op 4 december op de Universiteit Utrecht. Ondergetekende trad op als dagvoorzitter. Deze en nog veel meer getallen zijn te vinden in vier brancherapporten die mede-onderzoeker Dick Oudenampsen van het Verwey Jonker Instituut aanbood op 4 december aan onder meer: CG-raad voorzitter Fini de Pauw en NPCF-voorzitter Jopie Verhoeven.
Van de patientenorganisaties heeft 62% contact met AGIS ZORGVERZEKERINGEN, 32% met Achmea en 28% met MENZIS. Alle andere zorgverzekeraars scoren lager. Deze gegevens staan vermeld in het brancherapport Patienten- en Consumentenbeweging in beeld 2008, dat onderzoeker Dick Oudenampsen op 4 dember aanbood aan onder meer: CG-raad voorzitter Fini de Pauw en NPCF-voorzitter Jopie Verhoeven. Hij deed dat tijdens het congres Recente Ontwikkelingen bij Patienten- en Gehandicaptenorganisaties (zie ook bericht hierboven) In het rapport komen vele aspecten van belangenbehartiging aan de orde. De twee genoemde voorzitters benadrukten de rolveranderingen van hun organisaties. Deze zijn geen toeschouwer meer met commentaar, maar hoofdrolspeler in het veld. Wij willen bepalen welke onderwerpen hoog op de agenda staan, aldus Jopie Verhoeven.
Europa in
Veel regelgeving over ziekenhuisapparatuur en geneesmiddelen komt tegenwoordig niet uit Den Haag maar uit Brussel. De Europese landen hebben alle dezelfde problemen in de patientenzorg: schaarste, vergrijzing, te weinig innovatie, trage invoering van ICT en onvoldoende rechten voor patienten. De Nederlandse patienten- en gehandicaptenorganisaties onderkennen deze gemeenschappelijke Europese trends. Zij zoeken daarom contact met zusterorganisaties in andere Europese landen. In 2005 had 57% van de organisaties dergelijke contacten en in 2007 80%. Al deze informatie kwam naar voren in een workshop op 3 december, die het Julius Centrum in het Academiegebouw, gelegen aan het Utrechtse Domplein. Peter Cross adjunct directeur van het Picker Institute Europe leidde de workshop. Dat instituut heeft haar hoofdvestiging in Oxford en filialen in onder meer Duitsland en Zwitserland. Het Picker Institute Europe doet veel onderzoek naar patientenbelangen en is te vinden op www.pickereurope.org
De genoemde rapporten zijn de downloaden van www.npcf.nl
Guus Schrijvers
Guus Schrijvers (getrouwd met Els Zwaan, drie kinderen) werd op 24 juni 1949 geboren in Amsterdam als zesde kind in een katholiek onderwijzersgezin. Na het gymnasium B diploma behaald te hebben(1967) ging hij in Amsterdam economie studeren. Hij studeerde cum laude af (1973) bij prof. Wim Duisenberg op de na-oorlogse conjunctuurgolven en bij prof. Joop Hattinga Verschure op zelfzorgafdelingen in ziekenhuizen. In 1980 promoveerde hij in Maastricht op het onderwerp regionalisatie en financiering van de Engelse, Zweedse en Nederlandse gezondheidszorg. Een stelling uit zijn proefschrift werd zijn levensmotto: wie de kleine structuren niet eert, maakt de grote structuren verkeerd.
Hij promoveerde bij de grondlegger van de Nederlandse gezondheidseconomie prof. Lou Groot en bij genoemde Hattinga Verschure. Van 1974 -1984 was Schrijvers lid van de Gemeenteraad van Utrecht voor de Partij van de Arbeid. Hij ‘deed’ daar portefeuilles zoals Volksgezondheid, Welzijn, Cultuur en Financiën. Op 1 juni 1987 werd Schrijvers samen met prof. Joop van Londen hoogleraar Public Health bij de Medische Faculteit Utrecht. Dat betekende voor hem een switch van macro onderwerpen zoals de inrichting van het verzekeringsstelsel naar kleinschalige projecten zoals educatie van diabetespatiënten.
Uit een interview uit 1987 komt het citaat: ‘als de faculteit mij vraagt voor deze leerstoel, wil ik wat betekenen voor de faculteit. Dan geef ik de macro-onderwerpen op.’ Samen met Van Londen richtte hij zich in 1987 op innovaties in de thuiszorg en op ketenzorg bij chronische zieken. Later zou het die activiteiten onder de vlag disease management bundelen. Tien jaar kwam de belangstelling voor ketens in de spoedzorg erbij. Zijn kennis op dit terrein bundelde hij in het boek Moderne Patiëntenzorg in Nederland, dat hij in 2002 samen met de plaatsvervangend hoofdinspecteur drs. Nico Oudendijk voor de gezondheidszorg schreef.
Vanaf het eerste begin had het bevorderen van het onderwijs in de Sociale Geneeskunde en de Volksgezondheid zijn grote aandacht. Toen Van Londen en hij begonnen was er helemaal niets op dit terrein. Schrijvers: ‘Een grote triomf ervoer ik op 2 april 1994 toen na zeven jaar trekken en duwen de eerste medische studenten bij een GGD en een Arbodienst een verplicht co-schap Sociale Geneeskunde liepen.’
In 1999 kwam een nieuw curriculum voor de medische studenten tot stand. Tropenjaren volgden tot 2006 voor hem en zijn collega dr. Gerdien de Weert om alle uitbreidingen van het sociaal geneeskundige onderwijs bij te benen. Zijn collegestof bundelde hij in 1997 en na verschillende drukken in 2002 in het boek Een kathedraal van Zorg en in de Engelse variant daarvan Health and Health Care in the Netherlands.
Per 1 juli 2007 gaan de onderzoeksactiviteiten van Schrijvers over in de Unit Innovaties in de Zorg binnen het Julius Centrum, dat hij in 1996 met collega prof. Rick Grobbee oprichtte. Zijn aandacht blijft liggen bij Disease Management en Spoedzorg. Schrijvers: ‘Ik begrijp nog steeds niet helemaal hoe die kleine structuren binnen Disease management en spoedzorg precies functioneren. Er is tegenwoordig ook veel uitwisseling met collega’s in Noord Amerika en elders in Europa. Dat verrijkt het inzicht in hoge mate. Elk land is op dit terrein een laboratorium voor een ander land..Voorlopig heb ik mijn handen vol aan de nieuwe Unit. Toch zou ik nog twee boeken willen schrijven.Het ene krijgt als titel, De gemoderniseerde kathedraal van zorg. Het tweede boek moet gaan over ondernemersschap en gelijke toegang tot de zorg. Beide zijn belangrijk maar o zo moeilijk te combineren. Hierbij zou ik de kennis van macro econoom weer kunnen gebruiken.’
Als oud hoogleraar Public Health en gezondheidseconoom bij het UMC Utrecht. geeft hij met zijn nieuwe boek ‘Zorginnovatie volgens het Cappuccinomodel.’ zijn visie hoe de gezondheidszorg eruit zou kunnen zien in een maatschappij met schaarste aan zorg. Het boek is bestemd voor het middenkader van zorgorganisaties. Naast schrijver van boeken en artikelen over de gezondheidszorg is Guus lid van enkele stuurgroepen en begeleidingscommissies en geef ik lezingen en workshops.
Guus Schrijvers is voor voordrachten, dagvoorzitterschappen, interviews en onderzoeksopdrachten te bereiken via [email protected] en telefonische via zijn secretaresse Annet Esser op telefoonnummer 030 250 9359.
In 2007 functioneerden in Nederland 178 patientenorganisaties met steun van de overheid. Tezamen telden zij 770.000 leden. Zij brachten zeven miljoen brochures uit. Hun websites ontvingen 21 miljoen bezoekers. Van hun leden namen bijna 115.000 patienten deel aan recreatieve of voorlichtende vormen van lotgenoten contact. Van de 178 organisaties behartigt 83% haar belangen bij zorgaanbieders, 72% bij de landelijke overheid en 61% bij zorgverzekeraars. Al deze informatie verstrekte Prismant onderzoeker dr. Helen Kamphuis tijdens het congres Recente Ontwikkelingen bij Patienten- en Gehandicaptenorganisaties, dat het Julius Centrum organiseerde op 4 december op de Universiteit Utrecht. Ondergetekende trad op als dagvoorzitter. Deze en nog veel meer getallen zijn te vinden in vier brancherapporten die mede-onderzoeker Dick Oudenampsen van het Verwey Jonker Instituut aanbood op 4 december aan onder meer: CG-raad voorzitter Fini de Pauw en NPCF-voorzitter Jopie Verhoeven.