Vaccinatie tegen baarmoederhalskanker van start

Britse meisjes kunnen zich vanaf volgend jaar vrijwillig laten inenten tegen baarmoederhalskanker. Dat hebben regeringsfunctionarissen in Londen vrijdag gezegd.
Meisjes van 12 en 13 jaar kunnen zich vanaf september 2008 laten vaccineren. De regering wil op deze manier voorkomen dat ze later besmet raken met het seksueel overdraagbare virus hpv dat verantwoordelijk is voor 70 procent van het aantal gevallen van baarmoederhalskanker. Elk jaar overlijden in Groot-Brittannië meer dan duizend vrouwen aan deze ziekte.

Baarmoederhalskanker heeft in Nederland zo’n 700 slachtoffers per jaar tot gevolg, waarvan 250 met dodelijke afloop. 90% hiervan zou vermeden kunnen worden door regelmatige opsporing. Doordat baarmoederhalskanker zich geleidelijk, op basis van prekankerletsels ontwikkelt en er sprake is van een lange prekankereuze fase, kunnen systematische uitstrijkjes zorgen voor de ontdekking van verdachte letsels en zorgen voor een vroegtijdige behandeling hiervan.

Baarmoederhalskanker komt het meest voor bij vrouwen tussen 30 en 39 jaar en bij vrouwen tussen 70 en 84 jaar, er lijkt sprake te zijn van een verschuiving naar een jongere leeftijdscategorie. Vrouwen met veel wisselende contacten of met een partner die veel wisselende contacten heeft (gehad), hebben een vergrote kans op baarmoederhalskanker omdat baarmoederhalskanker vaak veroorzaakt wordt door het Human Papilloma Virus (HPV), een seksueel overdraagbaar virus. Ook vrouwen die roken hebben een verhoogde kans op baarmoederhalskanker, want er komen bacteriën in de baarmoederhals voor die nicotine en tabaksproducten in carcinogene stoffen kunnen omzetten. Naar invloed van de anticonceptiepil wordt nog steeds onderzoek gedaan

Bij 95 % van de gevallen van baarmoederhalskanker is er sprake van plaveiselcarcinomen. De overige 5 % wordt gevormd door andere carcinomen, waarvan het adenocarcinoom het meest voorkomend is.
99,7 % van de plaveiselcarcinomen wordt veroorzaakt door het Human Pappiloma Virus (HPV) Dit is een seksueel overdraagbaar virus. Er zijn op het moment meer dan 90 verschillende HPV-typen bekend, de meeste zijn intussen geïsoleerd, gesequenced en gekloond. HPV-DNA in het menselijk genoom integreert waarschijnlijk op de E2-site, waardoor het open leesraam van E2 wordt verstoord en onophoudelijk wordt aangemaakt. Hierdoor wordt transcriptie van de E6 en E7 genen veroorzaakt, wat tot gevolg heeft dat p53 op een bepaalde manier wordt geïnactiveerd. De vele verschillende HPV-typen worden ingedeeld in grofweg 4 groepen: cutane (=huid) en mucosale (=slijmvlies) HPV-typen en laag- en hoog-risico HPV-typen. Er zijn dus cutane laag- en hoog-risico typen en mucosale laag- en hoog-risico typen. De termen laag- en hoog-risico HPV zijn gerelateerd aan het ontstaan van kanker. In tegenstelling tot infecties met laag-risico HPV is er bij hoog-risico HPV is er een verhoogde kans op kanker. Praktisch iedereen komt in aanraking met cutane HPV-typen, een aantal krijgt wratten, slechts een enkeling krijgt er ontsierend vele. Zo ook, praktisch iedereen komt in aanraking met laag-risico mucosale HPV-typen, een aantal krijgt condylomata acuminata, slechts een enkeling ontsierend vele. En op gelijke wijze komt praktisch iedereen in aanraking met hoog-risico mucosale HPV-typen, een aantal krijgt in het slijmvlies premalinge afwijkingen, slechts een aantal kanker. HPV-infecties zijn dus eigenlijk bijna altijd onschuldig, behalve als ze leiden tot kanker.



Over het vóórkomen van virale soa, zoals genitale wratten (infectie met HPV, wat uiteindelijk kan leiden tot baarmoederhals kanker bij vrouwen), zijn geen betrouwbare informatie- bronnen beschikbaar, wel kan informatie worden verkregen over het vóórkomen uit de soa-registratie, de jaarverslagen van de soa-polikliniek Amsterdam en uit incidentele onderzoeken. Het valt op dat in de soa-registratie de piek van voorkomen bij vrouwen (20-24 jaar) op jongere leeftijd ligt dan bij mannen (25-29 jaar).

In Nederland doen jaarlijks bijna 900.000 vrouwen van 30 tot 60 jaar mee aan het landelijke bevolkingsonderzoek naar baarmoederhalskanker. Vrouwen uit deze leeftijdsgroep krijgen om de 5 jaar een oproep om vrijwillig een uitstrijkje te laten maken, zo’n 70 procent van hen geeft daaraan gehoor. Deze screening betekent voor veel vrouwen nogal wat ongemak en stress, de behandeling van de ziekte kan soms tot gevolg hebben dat de vrouw geen kinderen meer kan krijgen, maar dankzij het uitstrijkje daalt het aantal gevallen van baarmoedrhalskanker in Nederland gestaag.
De helft van het totale aantal gevallen treft vrouwen die zich, om wat voor reden dan ook, niet hebben laten screenen. Een deel van hen geneest, maar jaarlijks sterven toch ruim 250 vrouwen als gevolg van baarmoederhalskanker.

Uit het bevolkingsonderzoek blijkt dat bij meer dan 95% het uitstrijkje goed is. Bij een aantal van de resterende vrouwen is er sprake van dysplasie (premaligne afwijkingen), deze vrouwen wordt aangeraden het afwijkende slijmvlies bij de gynaecoloog te laten onderzoeken en eventueel te laten weghalen. Uit onder andere gegevens van het bevolkingsonderzoek blijkt dat:

1. vrijwel iedereen met mucosaal hoog-risico HPV in aanraking komt
2. er bij 10% van de vrouwen een premaligne afwijking ontdekt wordt
3. 0,7% van de vrouwen baarmoederhalskanker krijgt

Wel moet er gezegd worden dat vele premaligne afwijkingen vanzelf verdwijnen en zodoende dus niet ontdekt worden.
Voor de duidelijkheid kan het ook als volgt geformuleerd worden: neem 200 vrouwen, geboren op 1 januari 1930 en bekijk hun ziektegeschiedenis met betrekking tot baarmoederhalskanker op 1 januari 2000, dus op 70 jarige leeftijd. Dan zal blijken:

1. bijna allen, in ieder geval meer dan 160 (80%), ooit een keer in aanraking zijn geweest met mucosaal hoog-risico HPV
2. er 20 (10%) zijn die ooit een afwijkend uitstrijkje hadden
3. er 1-2 (0,7%) vrouwen zijn met baarmoederhalskanker

De verschillende HPV-typen komen niet overal ter wereld evenveel voor. HPV 45 komt bijvoorbeeld vrijwel alleen voor in West Afrika en HPV 39 en 59 in Midden Amerika.Baarmoederhalskanker komt weinig voor in USA, China, Noord Afrika, Midden Oosten (minder dan 10 : 100.000). Het komt juist veel voor in Latijns Amerika, Zuid en Oost Afrika, India en Polynesia. Gekeken over de hele wereld worden er jaarlijks ongeveer 500 duizend vrouwen getroffen door baarmoederhalskanker, hiervan woont ongeveer 80 procent in de derde wereld. Jaarlijks overlijden daar zo’n 400.000 vrouwen aan baarmoederhalskanker, de ziekte is daar dan ook een veel ernstiger probleem. Dit komt voornamelijk door de totaal andere seksuele cultuur. Het hebben van veel wisselende contacten is daar heel normaal en in de Derde Wereld worden vrijwel nooit voorbehoedsmiddelen gebruikt, mannen willen het vaak niet en vrouwen hebben daar meestal niets over te zeggen, vooral prostituees niet, terwijl zij toch de meeste seksuele contacten hebben en dus een grote kans hebben besmet te worden en de besmetting ook door te geven. Door de slechte medische zorg in die landen wordt de diagnose vaak te laat gesteld en ontbreken faciliteiten voor behandeling, dit heeft tot gevolg dat veel vrouwen, na een lange lijdensweg met pijnlijke symptomen, overlijden.

Baarmoederkanker treft in Nederland ongeveer 1350 vrouwen waarvan er 400 per jaar overlijden, dit is meer dan baarmoederhalskanker. Baarmoederkanker kan niet vroegtijdig worden opgespoord door bijvoorbeeld een uitstrijkje.
Uit onderzoek bleek dat vaccinatie het aantal van deze sterfgevallen met de helft zou kunnen verminderen.

In Nederland worden de mogelijkheden nog onderzocht op welke manier het best kan worden gevaccineerd. Het College voor Zorgverzekeringen (CVZ) adviseerde eerder dit jaar om het vaccin niet in de basisverzekering op te nemen.

Redactie Medicalfacts/ Janine Budding

https://www.medicalfacts.nl

Ik heb mij gespecialiseerd in interactief nieuws voor zorgverleners, zodat zorgverleners elke dag weer op de hoogte zijn van het nieuws wat voor hen relevant kan zijn. Zowel lekennieuws als nieuws specifiek voor zorgverleners en voorschrijvers. Social Media, Womens Health, Patient advocacy, patient empowerment, personalized medicine & Zorg 2.0 en het sociaal domein zijn voor mij speerpunten om extra aandacht aan te besteden.

Ik studeerde fysiotherapie en Health Care bedrijfskunde. Daarnaast ben ik geregistreerd Onafhankelijk cliëntondersteuner en mantelzorgmakelaar. Ik heb veel ervaring in diverse functies in de zorg, het sociaal domein en medische-, farmaceutische industrie, nationaal en internationaal. En heb brede medische kennis van de meeste specialismen in de zorg. En van de zorgwetten waaruit de zorg wordt geregeld en gefinancierd. Ik ga jaarlijks naar de meeste toonaangevende medisch congressen in Europa en Amerika om mijn kennis up-to-date te houden en bij te blijven op de laatste ontwikkelingen en innovaties. Momenteel ben doe ik een Master toegepaste psychologie.

De berichten van mij op deze weblog vormen geen afspiegeling van strategie, beleid of richting van een werkgever noch zijn het werkzaamheden van of voor een opdrachtgever of werkgever.