Karst Tates 8 jaar soldaat en cannabis

Citaat uit een Nederlandse krant:

“Toch gaat het uiteindelijk ook mis bij Interlanden, in de herfst van 2008. ‘Hij kwam van de ene op de andere dag niet meer opdagen op het werk’, zegt de machinevoerder. ‘Ze hebben toen gebeld naar zijn ouders, maar hij was nergens te vinden. Hij had een vast contract. Na twee maanden is dat ontbonden.’ Volgens zijn ouders vond Karst dat hij in de fabriek onrechtvaardig werd behandeld.”
Volgens hen raakt hij daarna in een dip. Wat er precies aan de hand is, is onduidelijk. In ieder geval doet hij er tot begin maart over om eruit te komen.”

Sinds Hans vanTemsche, Lhermitte, Kim deGelder, Winnenden en de 3000 andere gelijkaardige feiten op ssristories.com is bekend hoe de media officieel ‘maar mogen’ berichten over een en ander.

Zelfs parketten weten hoe het rookgordijn moet opgetrokken worden.
En toch bericht men met sleutelwoorden.

1) Cannabis is een stof die net als de drie andere chemische groepen (indolen, piperidinebenzylaatesters, phenylalkylamines), de neuronen van het zenuwstelsel verwoesten, hersencellen doen afsterven en door een zuurstoftekort een controle over het gedrag doen verliezen.

2) 8 jaar soldaat: in de militaire dienst is bekend, hoe men gewezen soldaten, met psychische problemen aanpakt.
De medische term is: PTSD, het bekende Post Traumatisch Stress syndroom.
Bij de geneeskunde, en in handboeken is ook geweten hoe men dit behandelt: heel simpel, door medicatie toe te dienen, die de hersencellen met een ‘geheugenfunctie’ , zodanig kapot maken, waarmee de ’slechte korte termijn herinneringen’, zouden moeten uitgewist worden.
Meest gebruikte stoffen daarbij zijn de SSRI’s, omwille van hun amfetaminewerking, die zowel neuronen verwoesten als hersencellen door vasoconstrictie kunnen verwoesten.
3) Van het gebruik van SSRI’s is ook bekend, dat ze depressies veroorzaken en een controleverlies over het gedrag (doordat neuronen, die de chips zijn van de computer ,die het zenuwstelsel eigenlijk is, vakkundig uit het circuit worden gehaald).

4) ‘Hij raakte in een dip”. Waarmee de media eufemistisch te kennen geven, dat de persoon gedurende enkele maanden werd opgenomen en behandeld voor een depressie ( logisch gevolg van een PTSD-behandeling).

En hoe behandelt men een depressie?
Met nog meer SSRI’s.
En hoe werken SSRI’s?

Dokters zijn wetenschappelijk alleen ervan op de hoogte, dat ze ontbrekende stoffetjes “zouden” corrigeren en ook ‘onbekende’ chemische onevenwichten.
Vandaar : stoffen die door die veronderstelling, helemaal onontbeerlijk zijn, voor mensen die – om welke reden dan ook – in een dipje zouden zitten.

Maar SSRI’s zijn de nieuwe amfetamines, een begrip dat omwille van commerciele redenen steeds verborgen wordt gehouden.
En net zoals de oude amfetamines, verwoesten SSRI’s het zenuwstelsel en doden ze hersencellen, die in princiep beter niet zouden worden kapotgemaakt.

5) Nu bleek Karst uiteindelijk tot een ‘teruggetrokken’ persoon te zijn geevolueerd, wat merkwaardig overeenkomt met het kalmere, robotachtig gedrag van kinderen, die chronisch ook op de zenuwverwoestende harddrugs worden gezet om pedagogische redenen, dan.

Ik herhaal nog even mijn vraag:: waarom vermijdt men om het publiek bekend te maken, welke stoffen de dader (doder) om medische redenen zou hebben geslikt?

Het medisch geblunder in deze, blijft men verdoezelen.

Waarom toch?

Is de huidige legale doping in onze maatschappij, dan zo heilig en zo onaantastbaar?
Of heeft het iets met onkunde of corruptie te maken?

Ik twijfel eerder aan de onkunde, alleen maar omwille van de geraffineerde manier waarop men de berichtgeving erover omsluiert.

Het zich verrijken van een medisch (en overheids-) establishment staat hier op het spel.

En de sporadische ongelukjes die daarbij voorvallen, neemt men er al fluitend bij.
Rouwen heeft een therapeutisch effect en intussen blijft het lucratieve circus draaiende.

FernandHaesbrouck