Acceptatie bepaalt therapietrouw bij hiv
Array
Het hangt vooral af van de mate waarin patienten accepteren hiv-positief te zijn of ze trouw hun medicijnen nemen. Dat concludeert Sigrid Vervoort in haar promotieonderzoek dat ze uitvoerde aan het UMC Utrecht. Zij stelt dat hulpverleners vóór het verstrekken van advies dienen in te schatten hoe een hiv-patient met de ziekte omgaat.
Voor haar onderzoek interviewde Vervoort vierenveertig Belgische en Nederlandse hiv-patienten. Zij concludeert daaruit dat de basishouding van hiv-patienten bepaalt hoe trouw ze zijn aan de therapie. Als patienten de hiv-infectie accepteren gebruiken ze hun medicijnen over het algemeen goed. Deze patienten verbergen minder voor hun omgeving dat ze hiv-positief zijn en ze begrijpen dat de therapie prioriteit moet hebben boven andere zaken.
Maar een deel van de patienten vindt het moeilijk te accepteren dat ze hiv-geïnfecteerd zijn met het virus dat aids kan veroorzaken. Zij hebben er moeite mee dat de medicatie hun levensstijl beïnvloedt. De behandeling van deze patienten dient er in eerste instantie op gericht te zijn de acceptatie te verhogen. Vervoort: “Veel patienten vinden de paradox dat medicijnen tegelijk giftig en levensverlengend zijn moeilijk te verwerken. Tweeslachtigheid over het nut van de medicijnen werkt therapie-ontrouw in de hand.”
Vervoort wijst er verder op dat de basishouding van patienten kan veranderen. Patienten kunnen het door een veranderde leefsituatie moeilijker vinden om hiv-positief zijn te accepteren. Zorgverleners dienen hier alert op te zijn.
Therapietrouw is extreem belangrijk bij de behandeling van hiv omdat patienten minimaal 95 procent van hun pillen moeten slikken. Het betekent dat patienten een dagelijkse pil niet meer dan één keer maand mogen overslaan. Zodra patienten hun pillen onvoldoende nemen bestaat de kans op een `doorbraak’ van het virus. Het virus gaat zich dan weer vermenigvuldigen en kan resistent worden tegen gangbare medicijnen. Zorgverleners houden dan minder behandelmogelijkheden over.
Infectie met met hiv kan tot aids leiden. Het immuunsysteem van patienten werkt dan zo slecht dat normaal onschuldige ziekteverwekkers levensbedreigend worden. De behandeling met meerdere medicijnen tegelijk heet HAART of `highly active antiretroviral therapy’. De therapie heeft milde tot ernstige bijwerkingen: naast misselijkheid en diarree kunnen verstoringen van de vetstofwisseling optreden. De medicatie vergroot de kans op hart- en vaatziekten. Het UMC Utrecht heeft meer dan duizend hiv-patienten onder behandeling, ieder jaar komen er 150 patienten bij.
