Rechter: baby mag vaccinatie zonder toestemming ouders
ArrayDe rechter in Roermond heeft Bureau Jeugdzorg Limburg toestemming gegeven een kind te laten vaccineren tegen de Mexicaanse griep zonder instemming van de ouders. De kinderen staan sinds begin dit jaar onder toezicht van Bureau Jeugdzorg Limburg en verblijven in een pleeggezin. Het in 2008 geboren kind komt in aanmerking voor vaccinatie tegen de Mexicaanse griep, maar daarvoor is schriftelijke toestemming nodig van de ouders.
Daarom stapte Bureau Jeugdzorg Limburg met succes naar de kinderrechter in Roermond om een verzoek om een zogeheten ‘vervangende toestemming’ voor een medische behandeling van een minderjarige.
Op grond van de wet zou de rechter dat verzoek moeten afwijzen, zo blijkt uit een woensdag gepubliceerde uitspraak. Nederland kent weliswaar een regeling voor vervangende toestemming, maar die is alleen toepasbaar als behandeling noodzakelijk is om ernstig gevaar voor de gezondheid van het kind te voorkomen. Vaccinatie tegen Mexicaanse griep mag dan wel wenselijk zijn, vaccinatie is daarmee nog niet medisch noodzakelijk, meent de rechter. Bovendien is die vervangende toestemming alleen mogelijk als de ouders behandeling weigeren. En dat is nog iets anders dan onbereikbaar zijn. Op basis van het Nederlands recht geen vaccinatie. Maar door artikel 3, lid 1 van het Internationaal Verdrag voor de rechten van het kind. Daarin staat niet meer dan een algemene richtlijn dat “de belangen van het kind een eerste overweging dienen te vormen.” Die richtlijn bood de kinderrechter de kans de gezondheid van het kind en het pleeggezin, dat nog een peuter herbergt, zwaarder te laten wegen dan het belang van de onvindbare ouders.
Bron: GPD
One thought on "Rechter: baby mag vaccinatie zonder toestemming ouders"
Comments are closed.
Precies zoals de rechter oordeelde: geen medische noodzaak. Waren de ouders wel vindbaar geweest, dan was er mogelijk een andere uitspraak uit voort komen rollen. Het is in ieder geval een uitspraak die het bureau Jeugdzorg (terecht) wel iets meer mogelijkheden geeft om een medische behandeling op te leggen.
Ik denk bovendien, dat zodra een kind mondig is, en redelijkerwijs een mening met begrip van de situatie kan vormen, dat een rechter ook hier notie van zou moeten nemen. Het gebeurt in echtscheidingssituaties, dus waarom niet in een dergeleijke kwestie?
Laten we er voor waken dat deze uitspraak ook geen grond voor jurisprudentie legt om op last van Jeugdzorg kinderen zondermeer te psychiatriseren, externe expertise en persoonlijk intervieuw zijn dan letterlijk en figuurlijk van levensbelang voor het kind.