PVV: Verslaafde verplicht afkicken in Rijkswerkinrichting
Array
Voor de Partij voor de Vrijheid is het gedaan met het softe hulpverlenen en alle zoetsappige activiteiten op dit terrein. Verslaafden horen niet thuis in het vrije verkeer van de samenleving. Ze veroorzaken overlast, veel criminaliteit en ruïneren zichzelf en ontwrichten niet zelden hele gezinnen. Dakloze verslaafden horen al helemaal niet in en rond een opvangplek in een woonwijk thuis – of zelfs recht tegenover een peuterspeelplaats in die wijk – Verslaafden moeten verplicht afkicken in een Rijkswerkinrichting. Als het aan de Partij voor de Vrijheid (PVV) ligt, dan is het gedaan met de ’softe’ hulpverlening aan verslaafden.
Wat betreft de Partij voor de Vrijheid moet het landelijke beleid als volgt zijn:
1. Een verslaafde krijgt éénmaal de kans om af te kicken met behulp van begeleiding en eventueel medicijnen op recept (methadonverstrekking), mislukt dit dan is er nog maar één optie:
2. De verslaafde wordt uitgesloten van het vrije verkeer van de samenleving en te werk gesteld in een Rijkswerkinrichting voor een lange periode – zonder medicijnenverstrekking – totdat deze bewezen heeft op eigen kracht clean te worden en te blijven en in een eigen inkomen voorziet.
Andere smaken zijn er niet. Dat moet het landelijke beleid zijn. Waarbij het volgende over de verstrekking van medicijnen op recept niet uit het oog verloren mag worden:
Het kan niet zo zijn dat instellingen en huisartsen niet van elkaar weten wie welke medicijnen en in welke hoeveelheden aan een verslaafde voorschrijft. Een huisarts die een verslaafde bewust te veel medicijnen voorschrijft waarna de verslaafde deze gaat doorverkopen aan andere verslaafden, is geen knip voor de neus waard. Er moet een zwarte lijst komen van huisartsen en instellingen die dat wel doen. Immers, deze medicijnen worden door gewone, fatsoenlijke burgers betaald en moeten dus geen inkomstenbron voor een verslaafde worden waardoor zijn miserabele leefwijze alleen maar in stand gehouden wordt. Deze verspilling moet vandaag nog stoppen, wachten op een EMD (Elektronisch Medicatiedossier) is geen optie.
Bij de inventarisatie van de aard en omvang van drugsoverlast in Ggz-instellingen zijn de instellingen niet bij naam genoemd, maar dat verhoudt zich niet tot het bevorderen van de keuzevrijheid van de client. Deze informatie zou juist wel beschikbaar moeten zijn. Als één van mijn familieleden in een Ggz-instelling verbleef, zou ik dat wel willen weten en hem of haar direct weghalen uit een instelling waar drugsoverlast is.
“Drugsgebruik is een niet meer weg te denken verschijnselâ€, schrijft Ggz-Nederland. Een misvatting van jewelste. Die Ggz-instellingen die zich niet primair richten op verslavingszorg moeten binnenstebuiten gekeerd worden als het gaat om drugs. Schoonvegen, de bezem erdoor, weg met de dealers die makkelijke slachtoffers zoeken en zet desnoods dagelijks drugshonden in, want het kan en mag niet zo zijn dat ouders of familie die de zorg voor een geliefde toevertrouwen aan een instelling zich terecht ernstig zorgen moeten maken of hun geliefde met psychiatrische aandoeningen tijdens de behandeling verslaafd wordt door invloed van andere verslaafden in de instelling. Dat kan beslist niet.
De verslaving moet uit de verslaafde, uit de instelling en uit de samenleving. Houdt een overheid een verslaving in stand dan wordt diezelfde overheid medeverantwoordelijk.
Ik vraag de minister nogmaals om een zwarte lijst te maken van huisartsen die te veel medicatie verstrekken aan verslaafden. Hierdoor ontstaat er een handel tussen verslaafden en ook moet er een einde komen aan de mogelijkheid dat verslaafden bijvoorbeeld eerst medicijnen voorgeschreven krijgt door een huisarts en daarna bij een instelling nogmaals.
Ook vraag ik de minister nogmaals om de informatie over drugsoverlast in Ggz-instellingen wel openbaar te maken. Als een familielid van mij in een instelling met veel drugsoverlast opgenomen is, zou ik hem of haar daar direct weghalen, dat is de openheid waar een betrouwbare overheid voor moet staan (kiesbeter.nl).
Bron: PVV
