Slimmer organiseren van ambulancezorg: ja, dat kan
Array
Regelmatig laat het Ministerie van VWS ballonnen op om de kostengroei van spoedzorg af te remmen. Eerst was er de suggestie om eigen bijdragen te vragen aan aanlopers van de Spoedeisende Hulp. In de Brede Heroverwegingen van begin april staat de suggestie om veertig van de honderd SEH’s te sluiten. Van de week opperde het Ministerie van VWS de gedachte om de Landelijke Meldkamer Ambulance Zorg (LMAZ) op te heffen. De Volkskrant opende vrijdag met dit laatste nieuws (zie www.volksrant.nl) en ondergetekende gaf als spoedzorgexpert enkele interviews daarover.
VWS is te prijzen dat zij het onderwerp kostenstijging spoedzorg op de agenda blijft zetten. Want, in de komende post-krediet crisisjaren –zo schat ik in- kent de gezondheidszorg een groei van nul tot één procent, net genoeg om de demografische ontwikkeling bij te houden. Die is veel lager dan de spoedzorggroei van rond de zes procent van afgelopen jaren. Deze laatste groei is zonder extra financiele middelen te realiseren door vijf soorten interventies die naar mijn mening achtereenvolgens te doorlopen zijn:
1. Zijn preventieve interventies denkbaar die het spoedzorggebruik afremmen? Hierboven staat een bericht over preventie van privé letsels: wellicht is de spoedzorggroei enigszins af te remmen door preventie daarvan.
2. Het slimmer organiseren van het spoedzorgaanbod. Zo draaien alle meldkamers ambulancezorg op dit moment nachtdiensten voor een geringe zorgvraag ’s nachts. Te overwegen is om dit aantal terug te dringen tot circa vier. Technisch en telefonisch kan dat. De ANWB hanteert zo’n systeem voor haar meldkamers van de wegenwacht: overdag zijn er vier open en ’s nachts maar één. De gestrande automobilist merkt dat niet. Mijn vingers jeuken om deze optie door te rekenen op haalbaarheid: gegevens zijn beschikbaar in computerbestanden. Slimmer organiseren van het zorgaanbod zal niet voldoende zijn om de groei van het spoedzorggebruik in de komende jaren bij te benen. Maar na preventie is het de tweede optie waarnaar VWS kan kijken
3. Afwentelen van de kosten van het gebruik van spoedzorg naar de burger ofwel het verlagen van de collectieve lastendruk ten koste van de individuele lastendruk. Zelf vind ik dat er wat voor te zeggen is om patienten, na triage geclassificeerd in de categorie niet spoed, zelf te laten betalen. Maar ook deze derde optie is waarschijnlijk onvoldoende om de bovengenoemde 6%-groei bij te benen
4. Dan rest de vierde optie: het verlagen van de kwaliteit van de spoedzorg. Dan wordt bijvoorbeeld de gemiddelde aanrijtijd van de ambulance hoger. Of de gemiddelde wachttijd op de HAP of de SEH. Het kan zijn dat parlement, regering, professie en publieke opinie deze optie onaanvaardbaar achten. Dan blijft er niets anders over dan
5. De collectieve lasten toch maar te verhogen in verband met de groei van 6%. Tot zover dit bericht. Op dinsdag 31 augustus, 1500 -1900 uur starten dr. Henk van der Steeg, dr. Henk van Stel, spoedzorg-epidemioloog en ondergetekende voor de vierde maal een Masterclass Spoedzorg van 12 middagen en een terugkom-middag. De laatste bijeenkomst vindt plaats 1 maart en de terugkom-middag op 6 september 2011. Aan de orde komt onder meer boven genoemde beleidskader in vier stappen. Veel aandacht gaat uit naar slimmer organiseren. U leert managers en ervaren zorgverleners kennen van de ambulancezorg, crisisdiensten, huisartsenposten en  SEH’s. Wilt u deelnemen aan deze Julius Masterclass? Klik dan hier, lees de uitgebreide brochure en meld u aan.
Guus Schrijvers
