Verslavingszorg is effectief, en toch?
Array
De afgelopen tien jaar heeft de Nederlandse verslavingszorg de meeste van haar richtlijnen en interventies (her)ontworpen en getest. Die zijn nu allemaal evidence based. Dat kon dankzij een eigen fonds met de naam ‘ Resultaten Scoren’ , waaraan alle instellingen van verslavingszorg en het Ministerie van VWS financieel bijdroegen. De innovaties in de verslavingszorg worden vooral op het niveau van de sector uitgetest, meestal in verschillende instellingen tegelijk. De verslavingszorg ziet erop toe dat de kennis over zorginnovaties wordt verspreid: naar zittende behandelaren via nascholing en naar ROC’ s, HBO’ s en universiteiten via steun aan onderwijsprogramma’ s en het faciliteren van ontmoetingen tussen onderwijsgevenden.
Voor die kennisverspreiding heeft de sector de Raad voor Bekwaamheids Ontwikkeling (RvBO) opgericht met prof.dr. Guus Schrijvers als voorzitter. Op maandag 7 februari kwam de RvBO bijeen. Aan de orde was het voorstel om in de komende jaren niet alleen te kijken naar de effectiviteit van interventies, maar ook naar die van behandelaren. Er bestaan namelijk opvattingen dat een autochtone behandelaar geen allochtone verslaafde effectief kan behandelen. En dat een mannelijke therapeut geen nut heeft voor een vrouwelijke client. En dat een jonge behandelaar zonder levenservaring niet een oudere chronische alcoholist in zijn case load mag krijgen.
Of deze opvattingen waar zijn, vormt onderwerp van een literatuurinventarisatie en expert raadpleging. Is een van de lezers expert op het terrein van effectiviteit van behandelaren? Het maakt niet uit, of u binnen of buiten de verslavingszorg werkt. Weet een van u literatuur hierover die verder gaat dan individuele case studies? Als u die hebt, helpt u dan de verslavingszorg nog effectiever te maken? Stuurt u dan een mail naar [email protected]?
