Nieuwe CJG cliënt: ruzie, rommel en radeloos

Van oudsher hanteert de Jeugdgezondheidszorg als opvoedingsadvies bij kleine kinderen: Rust, Reinheid en Regelmaat. Op twee congressen over Centra voor Jeugd en Gezin (CJGs), te Eindhoven en Rotterdam op 18 en 19  mei en uitstekend georganiseerd door de VNG, kwam een nieuwe trits naar voren van drie woorden met de letter R. Vooral ouders en pubers blijken opvoedhulp bij de CJGs te vragen: zij hebben Ruzie, de pubers veroorzaken veel Rommel in het nette huis en hun ouders zijn Radeloos.

CJGs merken deze trend aan het aantal vragen via hun websites. Verder zijn de brochures over deze leeftijdsgroep in mum van tijd uitverkocht. Ondergetekende was spreker op de genoemde congressen over de organisatorische inrichting van de CJGs, waarover ik in andere berichten wel weer eens zal publiceren. Wat mij opviel op 18 en 19 mei, dat in twee verschillende regios dezelfde bijval kwam van beide keren circa 250 professionals.

Binnen het Julius Centrum doen drs. Vincent Busch, dr. Rob de Leeuw en ondergetekende onderzoek naar de effecten van gezondheidsonderwijs op vijf middelbare scholen in Utrecht. Tot nu toe gaat dat onderwijs over gezonde leefstijlen zoals niet roken, niet drinken voor je zestiende, niet pesten, gezond eten en veilig vrijen. Wij overwegen dat onderwijs uit te breiden met cursussen aan ouders over ‘Hoe ga ik om met mijn puber’ en aan pubers over  ‘hoe ga ik om met mijn ouders’.

Toch aarzel ik. Want ik mis,  is de wetenschappelijk gemeten, bijvoorbeeld door GGD jeugdmonitoren, van de behoefte aan opvoedondersteuning bij twaalf tot zestien jarigen. Twee zalen met 250 professionals vormen onvoldoende bewijs. Ook vraag ik mij af of er sprake is van een hype, van een mode, om te klagen over pubers. Bent u, lezer, expert? Is er meer behoefte aan professionele opvoed- en opgroeihulp aan ouders en pubers? Ik zeg er meteen bij, dat er weinig interventies op de wetenschappelijke markt in de aanbieding zijn. De meeste landen kennen CJGs die werken voor kinderen tot hooguit twaalf jaar. Stuur een mail naar [email protected].

Guus Schrijvers

Guus Schrijvers, Oud-Hoogleraar Public Health & Gezondheidseconoom

Guus Schrijvers (getrouwd met Els Zwaan, drie kinderen) werd op 24 juni 1949 geboren in Amsterdam als zesde kind in een katholiek onderwijzersgezin. Na het gymnasium B diploma behaald te hebben(1967) ging hij in Amsterdam economie studeren. Hij studeerde cum laude af (1973) bij prof. Wim Duisenberg op de na-oorlogse conjunctuurgolven en bij prof. Joop Hattinga Verschure op zelfzorgafdelingen in ziekenhuizen. In 1980 promoveerde hij in Maastricht op het onderwerp regionalisatie en financiering van de Engelse, Zweedse en Nederlandse gezondheidszorg. Een stelling uit zijn proefschrift werd zijn levensmotto: wie de kleine structuren niet eert, maakt de grote structuren verkeerd.

Hij promoveerde bij de grondlegger van de Nederlandse gezondheidseconomie prof. Lou Groot en bij genoemde Hattinga Verschure. Van 1974 -1984 was Schrijvers lid van de Gemeenteraad van Utrecht voor de Partij van de Arbeid. Hij ‘deed’ daar portefeuilles zoals Volksgezondheid, Welzijn, Cultuur en Financiën. Op 1 juni 1987 werd Schrijvers samen met prof. Joop van Londen hoogleraar Public Health bij de Medische Faculteit Utrecht. Dat betekende voor hem een switch van macro onderwerpen zoals de inrichting van het verzekeringsstelsel naar kleinschalige projecten zoals educatie van diabetespatiënten.

Uit een interview uit 1987 komt het citaat: ‘als de faculteit mij vraagt voor deze leerstoel, wil ik wat betekenen voor de faculteit. Dan geef ik de macro-onderwerpen op.’ Samen met Van Londen richtte hij zich in 1987 op innovaties in de thuiszorg en op ketenzorg bij chronische zieken. Later zou het die activiteiten onder de vlag disease management bundelen. Tien jaar kwam de belangstelling voor ketens in de spoedzorg erbij. Zijn kennis op dit terrein bundelde hij in het boek Moderne Patiëntenzorg in Nederland, dat hij in 2002 samen met de plaatsvervangend hoofdinspecteur drs. Nico Oudendijk voor de gezondheidszorg schreef.

Vanaf het eerste begin had het bevorderen van het onderwijs in de Sociale Geneeskunde en de Volksgezondheid zijn grote aandacht. Toen Van Londen en hij begonnen was er helemaal niets op dit terrein. Schrijvers: ‘Een grote triomf ervoer ik op 2 april 1994 toen na zeven jaar trekken en duwen de eerste medische studenten bij een GGD en een Arbodienst een verplicht co-schap Sociale Geneeskunde liepen.’

In 1999 kwam een nieuw curriculum voor de medische studenten tot stand. Tropenjaren volgden tot 2006 voor hem en zijn collega dr. Gerdien de Weert om alle uitbreidingen van het sociaal geneeskundige onderwijs bij te benen. Zijn collegestof bundelde hij in 1997 en na verschillende drukken in 2002 in het boek Een kathedraal van Zorg en in de Engelse variant daarvan Health and Health Care in the Netherlands.

Per 1 juli 2007 gaan de onderzoeksactiviteiten van Schrijvers over in de Unit Innovaties in de Zorg binnen het Julius Centrum, dat hij in 1996 met collega prof. Rick Grobbee oprichtte. Zijn aandacht blijft liggen bij Disease Management en Spoedzorg. Schrijvers: ‘Ik begrijp nog steeds niet helemaal hoe die kleine structuren binnen Disease management en spoedzorg precies functioneren. Er is tegenwoordig ook veel uitwisseling met collega’s in Noord Amerika en elders in Europa. Dat verrijkt het inzicht in hoge mate. Elk land is op dit terrein een laboratorium voor een ander land..Voorlopig heb ik mijn handen vol aan de nieuwe Unit. Toch zou ik nog twee boeken willen schrijven.Het ene krijgt als titel, De gemoderniseerde kathedraal van zorg. Het tweede boek moet gaan over ondernemersschap en gelijke toegang tot de zorg. Beide zijn belangrijk maar o zo moeilijk te combineren. Hierbij zou ik de kennis van macro econoom weer kunnen gebruiken.’

Als oud hoogleraar Public Health en gezondheidseconoom bij het UMC Utrecht. geeft hij met zijn nieuwe boek ‘Zorginnovatie volgens het Cappuccinomodel.’ zijn visie hoe de gezondheidszorg eruit zou kunnen zien in een maatschappij met schaarste aan zorg. Het boek is bestemd voor het middenkader van zorgorganisaties. Naast schrijver van boeken en artikelen over de gezondheidszorg is Guus lid van enkele stuurgroepen en begeleidingscommissies en geef ik lezingen en workshops.

Guus Schrijvers is voor voordrachten, dagvoorzitterschappen, interviews en onderzoeksopdrachten te bereiken via [email protected] en telefonische via zijn secretaresse Annet Esser op telefoonnummer 030 250 9359.

Recente artikelen