Ouders willen opvoedcursussen van de GGD
Array
Op 22 mei (zie ook www.unitzorginnovatie.nl doorklikken op ‘Nieuwsbrieven’) stond op deze site een bericht met de kop ‘Nieuwe CJG client: ruzie, rommel en radeloos’. In dat bericht kwam aan de orde dat vooral ouders van pubers opvoedondersteuning vragen aan de GGD. Anke van de Haar is Jeugdverpleegkundige bij de GG&GD Utrecht. Zij reageert: ‘De doelgroep die ik ontmoet in mijn dagelijks werk zijn vooral 10-11 jarigen (gr 7 basisschool) en 13-14 jarigen (klas 2 V.O.) en hun ouders.
Tot enkele jaren geleden behoorden opvoedcursussen tot het werk van de jeugdverpleegkundigen: “Opvoeden Enzo” voor het basisonderwijs, en “Beter Omgaan met Pubers” voor eind basisonderwijs en voortgezet onderwijs. De laatste zes jaar verzorg ik de cursus “Beter omgaan met pubers”, samen met de zorgcoordinator, op het Utrechtse Sint Bonifaciuscollege(HAVO-VWO), ik doe dat één keer per jaar. Ieder jaar loopt de aanmelding goed, zonder veel aandacht voor werving. Het maximum is ongeveer 20 ouders. De reacties zijn positief, er komen contacten tussen ouders uit voort, die soms als groep zelfstandig verdergaan. Als we actiever zouden werven, kunnen we de cursus ongetwijfeld meerdere keren per jaar starten; maar we doen dit in eigen tijd en die is beperkt.
De GG&GD heeft het aanbod alleen gehandhaafd voor achterstandswijken, -scholen, en VMBO-scholen. Voorlopig is er helemaal geen aanbod vanwege allerlei ontwikkelingen in JGZ-land. In onze geïndividualiseerde maatschappij blijken ouders van pubers het onderlinge contact te missen; ze staan niet meer samen op het schoolplein. Het afstemmen met elkaar gebeurt niet meer, bijv. over een verjaardagsfeest met of zonder alcohol, logeerpartijen, uitgaan en tijdstip van thuiskomen. Ouders hebben die behoefte wel degelijk, maar krijgen van hun puber te horen dat dat toch niet nodig is?
Het stellen van grenzen blijkt moeilijk te zijn, de verleidingen zijn talrijk: computer/gamen, alcohol/drugs, uitgaan, Iphones/Ipads/Ipods, piercings en onveilige seksualiteit. Kortom, ik ben ervan overtuigd dat we met dit cursusaanbod veel kunnen betekenen voor deze groep ouders: kennis aanreiken, communicatievaardigheden oefenen, contact onderling stimuleren, zo nodig naar andere instanties verwijzen’. To zover dit indrukwekkende, uit het leven gegrepen praktijkverhaal van Anke van der Haar.
Guus Schrijvers
