Juiste pgb-cijfers aub!
Array
“Gehakketak over cijfers is óók schadelijk voor belangenbehartigingâ€
312.000.000 euro. Dat is ongeveer het verschil tussen de berekeningen over de verwachte groei van het persoongebonden budget (pgb) van het ministerie van VWS en de belangenvereniging van mensen met een persoonsgebonden budget Per Saldo. Dat is zorgelijk!
Volgens het kabinet is het pgb ten onder gegaan aan zijn eigen populariteit. Nederland kan zich deze innovatieve voorziening niet langer veroorloven. Slechts in uitzonderingsgevallen wijst men nog een pgb toe. Voor pakweg 140.000 mensen die zorg nodig hebben en dat zelf willen regisseren is dat een gevoelige klap. Het kabinet zal dus zeer nauwkeurige en wetenschappelijk solide analyses hebben gebruikt om tot dat besluit te komen. Maar juist daar wordt aan getwijfeld.
Het ministerie gaat uit van 156.000 pgb-houders. De teller bij Per Saldo stopt bij 130.000. Dat is een zeer groot verschil. Ook in euro’s. Het gemiddeld budget van een pgb-houder bedraagt 12.000 euro per jaar. VWS en Per Saldo bakkeleien dus over een verschil van gemiddeld 312.000.000 euro! Ter illustratie: dat is precies het bedrag van de bezuinigingen op het speciaal onderwijs. Maar ook de totale som die tot nu toe is uitgegeven aan de ontwikkeling van het elektronisch patienten dossier (EPD) dat net door de Eerste Kamer de nek is omgedraaid. Voor dat zelfde bedrag helpt de Duitse verzekeringsreus Allianz Griekenland. En dichter bij huis schrijft ING, de bank die de crisis overwinterde dankzij staatssteun, 300 miljoen af op de Griekse problemen. Het gaat hier dus niet om een peulenschil.
Op de basisschool had de juffrouw van de eerste klas altijd mooie plakplaatjes beschikbaar voor de kinderen die hun eerste woordjes en sommetjes zonder fouten konden uitvoeren. Iedereen deed zijn stinkende best om de meeste lachende diertjes en vrolijke bloemetjes in zijn of haar schriftje te verzamelen. Alle kinderen hadden al snel door dat er geen enkele ruimte bestond om fouten te maken. Eén plus één kon geen drie zijn. En schreef je noot met een d, dan viel het rode potlood jou ten deel. De sommetjes werden moeilijker. En op een dag ging het om Pythagoras en de grote getallen. Maar onverbiddelijk bleef de beoordeling van de antwoorden. Iedere welles-nietespoging smoorde in hoon van het docentenkorps.
In de politiek gaat dat duidelijk anders, getuige de pgb-soap. Aan het gehannes met de pgb-cijfers ligt ook rekenwerk ten grondslag. Bekend zal zijn wie geld ontvangt en dus hoeveel pgb-houders er zijn. Dat moet het zorgkantoor weten. Die kan ook een overzicht geven van de cijfers van de afgelopen jaren. Men hoeft nog geeneens econometrist of actuaris te zijn om uit deze simpele gegevens een trend te halen. En een voorspelling te doen over het verloop van de kosten van het pgb. Er is dus kennelijk iets anders aan de hand, dat de werkelijke ontwikkeling verhult. Dat is buitengewoon slecht voor het vertrouwen in de politiek. En zeer pijnlijk voor de pgb-houder die er echt van afhankelijk is. Maar het knaagt ook aan het krediet van de belangenbehartiging. Ook zij blijken tot dusver niet in staat om spijkerharde cijfers te presenteren. En daarmee onomstotelijk aan te tonen dat het kabinet uit zijn nek kletst.
Binnenkort is het weer de Derde Dinsdag van September. De meester doceert aan groep 8 over het bijzondere koffertje, waarin allemaal papieren zitten waarop staat hoe de regering al haar plannen gaat betalen. Ligt daar dan geen solide cijferwerk aan ten grondslag? Natuurlijk wel. Alles bij elkaar zullen de vele meters financiele stukken een waarheidsgetrouw beeld geven van de Staatsbegroting. Want er zal toch wel iemand zijn die weet hoe het werkelijk in elkaar steekt? Vast een oude onderwijzer, die voorheen doceerde dat je top ook met een b mag schrijven.
Dit blog is eerder geplaatst op Zorgelijk.nl
