‘Letselslachtoffers onvoldoende beschermd’
Array
Dit is een origineel bericht van Letselteam“Over de rug van het slachtoffer wordt er gevochten om zijn “zaak” binnen te halen. Tussenpersonen, artsen, ziekenhuizen, zorgverzekeraars, zelfs de politie wordt benaderd om slachtoffers door te verwijzen naar bepaalde letselschadekantoren. Soms wil men daar zelfs voor betalen. Op Google worden astronomische bedragen neergeteld om maar hoog in de lijst te komen.
Onder het mom van juridische onzekerheid kan een (no-cure-no-pay) contract worden aangepraat waarmee het slachtoffer verplicht wordt om een deel, 15% of meer, van zijn schadevergoeding aan zijn belangenbehartiger af te dragen. Meestal is echter aan het begin al duidelijk dat de zaak niet kan mislukken. Het slachtoffer kan dat niet beoordelen en hij trapt er in.
Dat is jammer want in de letselschade-branche is veel gedaan om de (rechts)positie van het slachtoffer te verbeteren. Zo bestaat er gedragscodes, keurmerken en er zijn diverse beroepsverenigingen met strenge eisen. Maar dat is niet verplicht. Veel kantoren doen niet mee. Maar er is nog een groot verschil. Veel kantoren werken nog zoals in de vorige eeuw, trage administratie, ouderwetse brieven, geen toegang voor de client tot zijn gegevens en weinig transparant. Terwijl de dienstverlening veel beter kan. Met iLetsel heeft het slachtoffer 24 uur per dag toegang tot zijn eigen dossier waarin hij ook een actieve rol kan spelen.
Het slachtoffer kan vooraf kwaliteit en werkwijze van de kantoren niet beoordelen. Voor hem is maar één vraag belangrijk. “Hoe kom ik aan een goede letsel-adviseur bij mij in de buurt?” Als hij er op kan vertrouwen dat die letsel-adviseur is verbonden aan een erkend kantoor en dat hij ook gebruik gaat maken van iLetsel, dan is het voor hem niet belangrijk om welk kantoor het gaat. Hij kent ze toch geen van allen.
Een bezoek aan www.letselteam.nl of een gratis telefoontje 0800-0220775 geeft die zekerheid.
Brpn: ANP Perssupport
One thought on "‘Letselslachtoffers onvoldoende beschermd’"
Comments are closed.
Letselslachtoffers zijn per defenitie onvoldoende beschermd.
Prof. Leegemate oreerde in 2006 dat letselschadeslachtoffers met een zwijgcultus te maken krijgen. Hier is nog steeds niets in veranderd. Het geldelijk belang ligt niet bij de benadeelde maar bij de beroepssector en verzekering. In de wet is het op papier allemaal mooi geregeld tot en met de WGBO aan toe. Zijn collega mr. Rijken KNMG deelde in 2009 mede dat de wet voldoet, dat nieuwe wetten niets bijdragen ter goede verandering, want mensen maken de maatschappij. Vrij vertaald, de wet wordt naar willekeur toegepast. Uit onderzoek van de Ombudsman Hilversum was al ok geconstateerd dat 75% letselschadedossiers onvolledig zijn op cruciale punten om tot een causaal oordeel te kunnen komen. Inderdaad, het slachtoffer kan zelf van alles inschakelen als diegene het ook kan betalen, immers de verzekering betaalt de kosten ACHTERAF; als de benadeelde uberhaubt zijn/haar zaak kan maken! Er wordt goed verdient aan letselschade, maar niet door de benadeelde… want we spreken over blijvend letsel om mee te leven als slachtoffer, terwijl de meeste slachtoffer is beginsel niet claimbelust zijn. Onderzoek wees uit dat juist de opvolgende schoffering na het ontstaan van letselschade hun doet opstaan en tot geschil komen.
Nederland is een land van schikkingscultuur, waarin mede vanwege het algemeen recht schendende beroepsgeheim met dito verschoningsrecht het letselschadeoffer gewoon secundair wordt gevictimiseerd. Ook hier zijn een aantal studies over geweest waaronder ‘Slachtoffer en Letselschade Aansprakelijkheid deel I en II’ van de VU Amsterdam die dit bevestigen. Prof Van Dijk UVT benoemde in zijn onderzoek ‘Leemtes in de Slachtofferhulp’ dat medische letselschadeslachtoffers per defenitie worden gepsychiatriseerd ten aanzien van hun klachten bij het ontstaan van letselschade, en hij verwees naar een eerder onderzoek van NIVEL die deze systematische problematiek breedschaliger al in beeld had gebracht. Ondanks de aanhoudende stroom van berichten en opnderzoeken gaat de misere gewoon door. De politie heeft nog steeds totaal geen zeggenschap in dit soort kwesties zelfs niet als het om bewust strafbaar handelen gaat, ook met dank aan oud minister van justitie Hirsch Ballin die bevestigde in de eerste versie van de nota ‘Veilig Melden’ van de KNMG dat medisch oneigenlijk handelen in afwachting op de nieuwe wetgeving voor alsnog niet vervolgd behoeft te worden. Strafrechtelijk is dit gebied compleet mank. No cure no pay constructies vinden doorgaans plaats als het om een makkelijk zaak gaat. Ondanks alle gedragscodes inclusief GOMA (gedragscode omgaan medische aansprakelijkheid) gaat de misere zoals gesteld gewoon door. Dat er een hele markt hier rond omheen is ontstaan is een gevolg van de privatisering, zelfs de zorgverzekering zit hierin, maar recht doen aan het slachtoffer is iets van een heel andere orde.
Een belangrijke oorzaak hierin is dat het beroepsgeheim en het verschoningsrecht een zware stempel drukken op de rechtsgang. daarbij laat de overheid met haar trias politica verstek gaan, en moet de sector onder haar zelf opgelegde zwijgplicht oordelen over diverse kwesties van geschil. Dat schiet lekker op. Over schieten gesproken.: in een bananenland wordt je doodgeschoten, maar dan kan je nog proberen terug te schieten, in Nederland wordt je gewoon doodgezwegen als slachtoffer en terugzwijgen schiet niet op… De dienstverlening kan dus niet alleen veel beter maar dient ook veel integerder te worden.
Zolang in bovenstaande gemelde oorzakelijkheden tot wantoestanden niets veranderd, zal het op zich uitstekende concept iLetsel niet veel bijdragen aan een eerlijke zorgmarkt en afhandeling van letselschadegeschillen, en kan iLetsel een soort van EPD worden voor het letselschade-slachtoffer met alle valkuilen die het EPD ook werd verweten, met dien verstande dat het slachtoffer dan letterlijk machteloos online mag toekijken. Want laten we wel wezen, afgezien van de mogelijkheid van gemanipuleerde dossiers op basis waar dan rechtspraak moet plaats vinden, is externe expertise inclusief medisch onderzoek naar causaal verband (de verwijtbare toename van verlies van levenskwaliteit door zeer grove nalatigheid of misbruik, want dat is de categorie schade die mijns inziens in hoofdzaak enkel en juist wel vervolgbaar hoort te zijn) alsmede het spreekrecht van de benadeelde zelf naar mijn weten nog niet ver uitgewerkt aanwezig in de letselschade-beoordelings-procedures. Daarnaast zie ik nog wel een vraagstuk betreft auteursrecht en publicatierecht in de omgang met iLetsel. Uiteindelijk zijn slachtoffers gedupeert en hebben hier ook gedragingen naar.
In principe is iLetsel wel een goed concept, alleen moeten er eerst wel een aantal kwalitatieve veranderingen in het traject van letselschadebeoordeling komen naast een uitwerking van vraagstukken zoals wat een slachtoffer met de beschikbare informatie mag doen voor zover dat nog niet gedaan is met rekenschap van recht doen aan de benadeelde. Allereerst moet hiervoor de zwijgplicht / het verschoningsrecht aan banden gelegd worden. De rechter moet dit bij ernstige verwijtbare situaties terzijde kunnen schuiven, net als dat een dergelijke integriteit tot handelen van beroepsgenoten verwacht mag worden om ernstige verwijtbare situaties te bestrijden en daarmee in de toekomst te voorkomen. Strafrechtelijk vervolg bij ernstig verwijtbaar handelen moet practisch op de kaart komen… En etselschade-beoordeling moet in de eerste plaats niet over geld gaan. Diverse aanbevelingen over de afhandeling van letselschadezaken gezien vanuit de behoeften van de slachtoffers staan in http://www.slideshare.net/adaqcra/over-zelfregulering-en-aansprakelijkheid . Laten we iLetsel verwelkomen, mits zij garanderen dat er ook daadwerkelijk recht gedaan gaat worden aan situaties van geschil in respect naar eerzaam zorgaanbieder en integer zorgconsument. Mischien dat zij ook een bemiddelende rol kunnen spelen in gewone letselschadezalen. Hiervoor zal wel een omslag moeten komen in de metaliteit rond en de afhandeling van letselschadezaken, want de Nationale Ombudsman stelde recentelijk nog/weer vast dat het fout zit tot aan IGZ toe.