Voordelen en valkuilen van de intensiveringsmiddelen AWBZ

Het nieuwe jaar begint voor aanbieders van intramurale zorg met het ‘cadeautje’ dat tijdens de vorige verkiezingen is beloofd: 636 miljoen voor extra handen en meer kwaliteit aan het bed.

Vrij geruisloos werd het convenant vorig jaar getekend, en vervolgens zijn de meeste tarieven voor intramurale zorg met een ruime vier procent verhoogd. De zorgkantoren kozen voor minimale bemoeienis en legden de focus bij het resultaat: meer handen aan het bed en een verhoging van de kwaliteit voor de client.

In de laatste twee maanden van 2011 is er door de meeste intramurale zorgaanbieders een plan opgesteld ter verantwoording van de inzet van de extra middelen. Een rondgang leert dat de plannen sterk varieren, van “rekenkundig juist ” tot “ambitieus en visionair”.

Er zijn echter een aantal valkuilen die gepaard gaan met deze extra financiele middelen:

-          Hoe past het in de systematiek van de zorgzwaartepakketen? Is en blijft het een ‘opslag’ van de tarieven?

-          Wat gebeurt er als deze opslag na drie jaar verdwijnt? Schrapt u dan 4,6% van het personeel?

-          Zijn zorgaanbieders werkelijk in staat om  extra handen aan het bed te brengen en de kwaliteit naar een hoger plan te tillen met louter geld?

-          Bent u als aanbieder van zorg in staat om met uw huidige procesinrichting te voldoen aan harde resultaatafspraken?

-          Hoe zorgt u voor een adequate verantwoording naar het zorgkantoor?

De extra financiele middelen zijn zeker een opsteker voor clienten in intramurale voorzieningen, maar ook de keerzijde moet genoemd worden. Door middelen te verstrekken ‘naast’ de financieringssystematiek wordt onzekerheid gecreeerd. “Zijn deze middelen er in 2013 ook nog?” “Hoe kun je een structurele kwaliteitsimpuls creeren met tijdelijk geld?” “Is er in de zorgsector wel een directe relatie tussen financiele middelen en beleefde kwaliteit?”

Daadwerkelijke realisatie van extra personeel en het bewerkstelligen van een kwaliteitsimpuls zijn onderhevig aan dusdanig veel interne en externe factoren dat het voor zorgaanbieders een grote uitdaging zal zijn om in de tweede helft van 2012 ook resultaten te kunnen boeken. Hiervoor is het nodig dat er een eenduidig en resultaatgericht plan van aanpak komt, dat een aanzienlijke verwachting legt bij het management en de staf van zorgaanbieders.

Nu al starten met het plannen en uitvoeren van de benodigde acties is dan ook noodzakelijk om in de tweede helft van dit jaar een eerste juiste verantwoording te kunnen leveren over de inzet van de intensiveringsmiddelen. De middelen zijn er; nu is het aan de zorgaanbieders om deze ook daadwerkelijk ten goede te laten komen aan de clienten.

Heeft u behoefte om verder te praten over dit onderwerp?

Neem direct contact op met George Breddels, 0636119268,  of mail naar [email protected] met uw vraag.

GeorgeBreddels