Marktwerking wordt verkiezingsissue, maar laat Noord Korea erbuiten
Array
Enkele weken geleden maakte de PvdA openbaar dat zij de invoering van de marktwerking in de gezondheidszorg wil stopzetten. Zij wil die vervangen door onder meer regionale structuren voor de ziekenhuiszorg, het overbrengen van AWBZ-voorzieningen naar de Wmo en het in dienst nemen van alle medisch specialisten. Ik onderschrijf deze ambities voor de lange termijn, maar vindt ze te veel om in één regeringsperiode van vier jaar te realiseren. Dan wordt de ene ideologie (=marktwerking) vervangen door de andere (=regionalisatie).
Dan ontstaat er dezelfde heilloze discussie als in de jaren tachtig met de invoering van de Wet Voorzieningen Gezondheidszorg (WVG). Dan gaat alle aandacht naar de regionale structuren en niet meer naar de problemen die zij moeten oplossen. Zoals taakconcentratie, uitruil van functies, de invoering van e-health, versterking eerstelijn en het afremmen van de volumegroei.
Medisch specialisten zou ik graag de optie willen aanreiken, dat zij voor 80% in dienst komen van het ziekenhuis en voor 20% een variabel loon houden. Maatschappen die willen, krijgen die optie gerealiseerd. Wie niet wil, blijft bij het oude. Zweedse ervaringen (ik bedoel de zeven kronen hervorming) leren, dat een gedwongen overgang in één keer leidt tot cao-gedrag. In Zweden steeg na de introductie van het dienstverband het ziekteverzuim en de arbeidstijdverkorting van specialisten enorm.
Tenslotte, als marktwerking versus regionalisatie een verkiezingitem wordt, vergeet dan niet, lezers, dat ook bij regionalisatie concurrentie een plaats behoudt. Bijvoorbeeld tussen aanbieders binnen dezelfde regio of tussen regio?s om superregionale ziekenhuisfuncties. Ik hoop maar dat verkiezingsdebatten inhoudelijk gaan verlopen. Ik vrees van niet. Toen ik laatst een pleidooi hield voor regionalisatie van de zorg, kreeg ik het etiket van Noord-Koreaan en Moskou aanhanger opgeplakt. Terwijl toch fatsoenlijke, democratische Westerse staten als Noorwegen, Engeland en Zweden regionalisatie kennen. Al deze punten kwamen de afgelopen weken aan de orde in aan vragen aan ondergetekende over hoe het verder moet met de zorg in de komende vier jaar.
Guus Schrijvers
