Zorgverzekeraar heeft onvoldoende expertise over ketenzorg

Array

Ze hebben zeker te weinig verzekerden in Nieuw-West. Ze willen geen verzekerden in Nieuw-West, want die arme bewoners zijn alleen maar dure klanten voor ze. Ze raken de AWBZ toch kwijt: waarom zouden ze een vertegenwoordiger sturen? Deze opmerkingen over Achmea-Agis  pikte ondergetekende op tijdens de pauze van een conferentie over Zorg en Welzijn in Amsterdam Nieuw-West. Die  vond plaats op 16 oktober. Ik was dagvoorzitter. Zie ook het bericht hierboven. Achmea-Agis schitterde door afwezigheid. Er was helemaal niemand. Terugrijdend naar Utrecht kwam ik tot de volgende eigen verklaring van deze afwezigheid. Bij zorgverzekeraars hebben slechts weinig zorginkopers expertise over de gehele zorgketen. Die is versnipperd. Bijvoorbeeld: de expertise over de CVA ketenzorg berust bij de inkopers ambulancezorg (prehospitale trombolyse), ziekenhuiszorg (de DBC voor opname op de afdeling neurologie), de revalidatie (na ziekenhuisopname), verpleeghuizen en thuiszorg (zorgkantoor). Voor de psychogeriatrie geldt een vergelijkbare versnippering van expertise over inkopers van huisartsenzorg, praktijkondersteuning, thuiszorg en  verpleeghuiszorg. Kennis over de gehele keten  bestaat alleen bij de (vaak overbelaste) top van de zorgverzekeraars. Daardoor kunnen zij geen vertegenwoordigers sturen naar lokale bijeenkomsten  als in Amsterdam Nieuw-West met slechts 140.000 inwoners. Vergelijkbare afwezigheid op conferenties als van Achmea heb ik meegemaakt bij VGZ, CZ en Menzis. Als mijn waarneming onjuist is, verneem ik dat graag van lezers en zal ik mijn ongelijk bekennen.

Binnenkort start onze masterclass over geïntegreerde chronische zorg. Wil jij daaraan deelnemen? Klik dan hier voor meer info. 

Guus Schrijvers, Oud-Hoogleraar Public Health & Gezondheidseconoom

Guus Schrijvers (getrouwd met Els Zwaan, drie kinderen) werd op 24 juni 1949 geboren in Amsterdam als zesde kind in een katholiek onderwijzersgezin. Na het gymnasium B diploma behaald te hebben(1967) ging hij in Amsterdam economie studeren. Hij studeerde cum laude af (1973) bij prof. Wim Duisenberg op de na-oorlogse conjunctuurgolven en bij prof. Joop Hattinga Verschure op zelfzorgafdelingen in ziekenhuizen. In 1980 promoveerde hij in Maastricht op het onderwerp regionalisatie en financiering van de Engelse, Zweedse en Nederlandse gezondheidszorg. Een stelling uit zijn proefschrift werd zijn levensmotto: wie de kleine structuren niet eert, maakt de grote structuren verkeerd.

Hij promoveerde bij de grondlegger van de Nederlandse gezondheidseconomie prof. Lou Groot en bij genoemde Hattinga Verschure. Van 1974 -1984 was Schrijvers lid van de Gemeenteraad van Utrecht voor de Partij van de Arbeid. Hij ‘deed’ daar portefeuilles zoals Volksgezondheid, Welzijn, Cultuur en Financiën. Op 1 juni 1987 werd Schrijvers samen met prof. Joop van Londen hoogleraar Public Health bij de Medische Faculteit Utrecht. Dat betekende voor hem een switch van macro onderwerpen zoals de inrichting van het verzekeringsstelsel naar kleinschalige projecten zoals educatie van diabetespatiënten.

Uit een interview uit 1987 komt het citaat: ‘als de faculteit mij vraagt voor deze leerstoel, wil ik wat betekenen voor de faculteit. Dan geef ik de macro-onderwerpen op.’ Samen met Van Londen richtte hij zich in 1987 op innovaties in de thuiszorg en op ketenzorg bij chronische zieken. Later zou het die activiteiten onder de vlag disease management bundelen. Tien jaar kwam de belangstelling voor ketens in de spoedzorg erbij. Zijn kennis op dit terrein bundelde hij in het boek Moderne Patiëntenzorg in Nederland, dat hij in 2002 samen met de plaatsvervangend hoofdinspecteur drs. Nico Oudendijk voor de gezondheidszorg schreef.

Vanaf het eerste begin had het bevorderen van het onderwijs in de Sociale Geneeskunde en de Volksgezondheid zijn grote aandacht. Toen Van Londen en hij begonnen was er helemaal niets op dit terrein. Schrijvers: ‘Een grote triomf ervoer ik op 2 april 1994 toen na zeven jaar trekken en duwen de eerste medische studenten bij een GGD en een Arbodienst een verplicht co-schap Sociale Geneeskunde liepen.’

In 1999 kwam een nieuw curriculum voor de medische studenten tot stand. Tropenjaren volgden tot 2006 voor hem en zijn collega dr. Gerdien de Weert om alle uitbreidingen van het sociaal geneeskundige onderwijs bij te benen. Zijn collegestof bundelde hij in 1997 en na verschillende drukken in 2002 in het boek Een kathedraal van Zorg en in de Engelse variant daarvan Health and Health Care in the Netherlands.

Per 1 juli 2007 gaan de onderzoeksactiviteiten van Schrijvers over in de Unit Innovaties in de Zorg binnen het Julius Centrum, dat hij in 1996 met collega prof. Rick Grobbee oprichtte. Zijn aandacht blijft liggen bij Disease Management en Spoedzorg. Schrijvers: ‘Ik begrijp nog steeds niet helemaal hoe die kleine structuren binnen Disease management en spoedzorg precies functioneren. Er is tegenwoordig ook veel uitwisseling met collega’s in Noord Amerika en elders in Europa. Dat verrijkt het inzicht in hoge mate. Elk land is op dit terrein een laboratorium voor een ander land..Voorlopig heb ik mijn handen vol aan de nieuwe Unit. Toch zou ik nog twee boeken willen schrijven.Het ene krijgt als titel, De gemoderniseerde kathedraal van zorg. Het tweede boek moet gaan over ondernemersschap en gelijke toegang tot de zorg. Beide zijn belangrijk maar o zo moeilijk te combineren. Hierbij zou ik de kennis van macro econoom weer kunnen gebruiken.’

Als oud hoogleraar Public Health en gezondheidseconoom bij het UMC Utrecht. geeft hij met zijn nieuwe boek ‘Zorginnovatie volgens het Cappuccinomodel.’ zijn visie hoe de gezondheidszorg eruit zou kunnen zien in een maatschappij met schaarste aan zorg. Het boek is bestemd voor het middenkader van zorgorganisaties. Naast schrijver van boeken en artikelen over de gezondheidszorg is Guus lid van enkele stuurgroepen en begeleidingscommissies en geef ik lezingen en workshops.

Guus Schrijvers is voor voordrachten, dagvoorzitterschappen, interviews en onderzoeksopdrachten te bereiken via [email protected] en telefonische via zijn secretaresse Annet Esser op telefoonnummer 030 250 9359.

One thought on "Zorgverzekeraar heeft onvoldoende expertise over ketenzorg"

  1. Zorgverzekeraar heeft wel degelijk expertise over ketenzorg

    In de Amsterdamse wijk Nieuw West, waar veel van onze verzekerden wonen, zien we grote gezondheidsachterstanden en een grote zorgvraag. Daarom werkt Achmea nauw samen met de gemeente en zorg- en welzijnspartners aan wijkgerichte zorg. Binnen Achmea legt het team Integrale Zorg intern de verbinding tussen de betrokken segmenten. In veel gevallen tussen de eerste en tweede lijn, maar ook AWBZ.
    Begin dit jaar hebben we het groeimodel ketenzorg ontwikkeld. Het komend jaar bouwen we dit model uit samen met zorgverleners. We zijn er namelijk van overtuigd dat een groot deel van de deskundigheid zich juist daar bevindt. Aangevuld met onze kennis en expertise komen we zo tot de beste zorg.
    Samen met het stadsdeel en de ROS organiseren we workshops voor zorg- en welzijnsaanbieders om in Osdorp de ‘Gezonde Wijk-aanpak’ vorm te geven en de samenwerking tussen betrokken partijen te stimuleren en te coördineren. Daarom zat ik gistermiddag wederom met wethouder Jesse Bos om de tafel. Ik ben het met Schrijvers eens dat het heel jammer is dat wij – door omstandigheden – niet aanwezig konden zijn. Echter, ik vind het een positief signaal dat onze afwezigheid opgemerkt is.
    Beste Guus, ik hoop dat ik met deze reactie je een meer genuanceerd beeld geef over de kennis en betrokkenheid van Achmea in de wijk Nieuw West.

    Barend van Dijk
    Projectleider integrale zorg
    Achmea

Comments are closed.

Recente artikelen