‘Geen onderscheid maken tussen neurologische en psychiatrische ziekten bij bewegingsstoornissen’

Je ziet het pas als je het herkent
Neurologische bewegingsstoornissen worden onderverdeeld in hypokinesie, waarbij er te weinig bewogen wordt, en hyperkinesie, zoals tremor, dystonie, myoclonus en tics, waarbij er juist teveel bewogen wordt. Het is belangrijk dat bewegingsstoornissen herkend worden door artsen, omdat goede classificatie leidt tot adequate diagnostiek en behandeling van de onderliggende stoornis, stelt prof.dr. Marina de Koning-Tijssen in haar oratie.

Hyperkinetische bewegingsstoornissen komen op elke leeftijd voor. Naast de volwassen patienten melden zich op een nieuw multidisciplinair spreekuur (neuroloog, kinderneuroloog, kinderarts en klinisch geneticus) ook kinderen en jongvolwassenen voor diagnostiek en behandeling. Daarnaast vindt genetisch wetenschappelijk onderzoek plaats, gericht op de ontdekking van nieuwe genen. Voor de behandeling van ernstige dystonie bij kinderen komt stereotactische operatie in aanmerking. Daarbij worden er elektroden in de hersenen, de globus pallidus internus, geïmplanteerd. Het effect bij kinderen is aanzienlijk op de dystonie, maar heeft vooral ook invloed op de kwaliteit van leven.

Patienten met bewegingsstoornissen hebben vaak psychiatrische klachten en vice versa. Patienten met de ziekte van Parkinson hebben vaak depressies, patienten met dystonie angststoornissen. Bij functionele of lichamelijk onverklaarde klachten komen bewegingsstoornissen voor. Voor patienten is het vaak of het één of het ander. ‘Dokter, ik ben toch niet gek?’ De invloed van dualisme-filosoof Descartes met het strenge onderscheid tussen lichaam en geest komt hierin terug. De Koning-Tijssen houdt een pleidooi om het strikte onderscheid tussen neurologische en psychiatrische ziekten binnen de bewegingsstoornissen te verlaten. Emotionele stoornissen in de psyche zijn net als motorische stoornissen gebaseerd op dysfuncties van de hersenen. Anderzijds worden verschillende neurologische stoornissen beïnvloed door psychologische en sociale factoren.

Goede motorische en psychiatrische fenotypering gecombineerd met nieuwe ontwikkelingen op het gebied van de erfelijkheid, beeldvorming en klinisch neurofysiologisch onderzoek gaat de komende jaren leiden tot meer inzicht in bewegingsstoornissen en de ontwikkeling van nieuwe diagnostische testen en behandelmogelijkheden.

Datum: 04 december 2012
Oratie: mw. prof.dr. M.A.J. de Koning-Thijssen, 14.00 uur, Aula Academiegebouw, Broerstraat 5, Groningen
Titel: Je ziet het pas als je het herkent
Leeropdracht: Neurologische bewegingsstoornissen
Faculteit: Medische Wetenschappen

Bron: RuG

Redactie Medicalfacts/ Janine Budding

https://www.medicalfacts.nl

Ik heb mij gespecialiseerd in interactief nieuws voor zorgverleners, zodat zorgverleners elke dag weer op de hoogte zijn van het nieuws wat voor hen relevant kan zijn. Zowel lekennieuws als nieuws specifiek voor zorgverleners en voorschrijvers. Social Media, Womens Health, Patient advocacy, patient empowerment, personalized medicine & Zorg 2.0 en het sociaal domein zijn voor mij speerpunten om extra aandacht aan te besteden.

Ik studeerde fysiotherapie en Health Care bedrijfskunde. Daarnaast ben ik geregistreerd Onafhankelijk cliëntondersteuner en mantelzorgmakelaar. Ik heb veel ervaring in diverse functies in de zorg, het sociaal domein en medische-, farmaceutische industrie, nationaal en internationaal. En heb brede medische kennis van de meeste specialismen in de zorg. En van de zorgwetten waaruit de zorg wordt geregeld en gefinancierd. Ik ga jaarlijks naar de meeste toonaangevende medisch congressen in Europa en Amerika om mijn kennis up-to-date te houden en bij te blijven op de laatste ontwikkelingen en innovaties. Momenteel ben doe ik een Master toegepaste psychologie.

De berichten van mij op deze weblog vormen geen afspiegeling van strategie, beleid of richting van een werkgever noch zijn het werkzaamheden van of voor een opdrachtgever of werkgever.