Egoïsme maakt reacties sneller, maar niet beter (Promotie)

Wanneer  je met twee vrienden tegelijk aan dezelfde legpuzzel werkt, is gemeenschappelijke aandacht essentieel. Om te kunnen puzzelen zonder elkaar in de weg te zitten, kijk je elkaar aan en houden alle puzzelaars in de gaten wie naar welk puzzelstukje kijkt of reikt.  Klinkt alsof het tijd kost, maar het tegendeel is waar: sociale processen in het brein  zorgen voor een  efficiënt proces en goed resultaat.  Anne Böckler deed onderzoek naar gemeenschappelijke aandacht en promoveert op 4 februari aan de Radboud Universiteit Nijmegen.

Het proefschrift van psychologe Anne Böckler gaat over de aandacht van twee of meer personen voor een object of gebeurtenis, en waarom die belangrijk is. Gemeenschappelijke aandacht helpt bij samenwerken en bij sociale contacten. We stemmen onze verbale en non-verbale communicatie beter af op interactiepartners door bijvoorbeeld beter oogcontact te maken. Bovendien verwerken onze hersenen onbewust welk perspectief een interactiepartner inneemt en hoe deze dus een object ziet. Die informatie nemen we ook onbewust mee in onze reacties op elkaar.

Tragere reacties
Wanneer we rekening houden met het perspectief of de aandachtsfocus van een interactiepartner, worden onze eigen reacties iets trager. Een nadeel, zou je zeggen, want zo snel mogelijk op elkaar reageren is vaak gewenst. Ons leven bestaat echter uit een aaneenschakeling van complexe situaties waarbij het belangrijk is om met zo veel mogelijk componenten van die situaties rekening te houden. De verwerking van andermans perspectieven in je overwegingen is daardoor een groot voordeel, ondanks de kleine vertraging die dat oplevert.

Oogcontact
Door met meer componenten tegelijk rekening te houden, wordt communicatie uiteindelijk efficiënter en samenwerking beter. Böckler onderzocht dit met verschillende onderzoeksopstellingen en geeft zo inzicht in onbewuste verwerking van gemeenschappelijke aandacht en mogelijke toepassingen van die kennis. Zo liet ze proefpersonen kijken naar een scherm waarop twee gezichten te zien waren. Deze gezichten keken naar elkaar toe of weg van elkaar voordat ze gezamenlijk naar één van twee locaties op het scherm keken. Daarna verscheen op één van deze plekken een object dat de proefpersonen zo snel mogelijk moesten classificeren.

Het sociale brein
Uit dat experiment blijkt dat proefpersonen de blikken van de twee gezichten vooral volgen wanneer deze van tevoren naar elkaar toe kijken. Dat laat zien dat wij attentionele relaties tussen andere personen, in dit geval oogcontact, verwerken als sociale signalen die het belang van daaropvolgende handelingen aangeven.
Böckler wil in vervolgonderzoek deze resultaten in verband brengen met andere aspecten van het sociale brein. Zo zijn mensen met autisme bijvoorbeeld minder gevoelig voor oogcontact. Hoe dat precies zit, en wat de relatie van gemeenschappelijke aandacht is met bijvoorbeeld empathie, wil Böckler in de toekomst verder gaan uitzoeken.

Biografie
Anne Böckler (Duitsland, 1981) studeerde psychologie in Berlijn. Haar promotieonderzoek deed zij binnen het Donders Institute for Brain, Cognition, and Behaviour van de Radboud Universiteit Nijmegen; het werd mede gefinancierd door de European Science Foundation. Tijdens deze periode deed ze bovendien vier maanden onderzoek bij Princeton University in de Verenigde Staten. Momenteel werkt Böckler als postdoc bij het Max-Planck-Institute for Human Cognitive and Brain Sciences in Leipzig, Duitsland. Anne promoveert op 4 februari aan de Radboud Universiteit.

Bron: RU

Redactie Medicalfacts/ Janine Budding

https://www.medicalfacts.nl

Ik heb mij gespecialiseerd in interactief nieuws voor zorgverleners, zodat zorgverleners elke dag weer op de hoogte zijn van het nieuws wat voor hen relevant kan zijn. Zowel lekennieuws als nieuws specifiek voor zorgverleners en voorschrijvers. Social Media, Womens Health, Patient advocacy, patient empowerment, personalized medicine & Zorg 2.0 en het sociaal domein zijn voor mij speerpunten om extra aandacht aan te besteden.

Ik studeerde fysiotherapie en Health Care bedrijfskunde. Daarnaast ben ik geregistreerd Onafhankelijk cliëntondersteuner en mantelzorgmakelaar. Ik heb veel ervaring in diverse functies in de zorg, het sociaal domein en medische-, farmaceutische industrie, nationaal en internationaal. En heb brede medische kennis van de meeste specialismen in de zorg. En van de zorgwetten waaruit de zorg wordt geregeld en gefinancierd. Ik ga jaarlijks naar de meeste toonaangevende medisch congressen in Europa en Amerika om mijn kennis up-to-date te houden en bij te blijven op de laatste ontwikkelingen en innovaties. Momenteel ben doe ik een Master toegepaste psychologie.

De berichten van mij op deze weblog vormen geen afspiegeling van strategie, beleid of richting van een werkgever noch zijn het werkzaamheden van of voor een opdrachtgever of werkgever.