Hartfalen tijdens marathon vermijdbaar risico
Array
Professor Sanjay Sharma, medisch directeur van de London Marathan, presenteerde vanmiddag de statistieken van acuut hartfalen bij amateur marathonrenners op het European Cardiology Congress 2013 in Amsterdam RAI.
Het is een vast beeld bij grote marathons, mensen die bont verkleed de 42 kilometer rennend afleggen. Het lijkt het risico op oververhitting in de hand te spelen. Een kippenpak gaat immers broeien. Maar niets is minder waar. De verkleedrenners doen het rustig aan, waardoor ze minder risico lopen op ernstige acute aandoeningen als hartfalen. Het blijken juist de fanatieke tijdverbeteraars, met goede conditie en dito training, die de risico´s lopen.
Tegen het eind van de marathon, in de laatste paar kilometers, moeten met name fanatieke mannelijke amateurs van middelbare leeftijd op hun hoede zijn. Zij zijn veruit de grootste risicogroep. De wrange werkelijkheid is dat het grootste deel van incidenten van hartfalen tijdens marathons een dodelijke afloop kent. Liefst 71 procent overleefd het niet.
Professor Sharma presenteerde de statistieken dan ook niet voor niets. Dood door hartfalen bij amateurrenners is een vermijdbaar risico. Door goede medische controle vooraf, door kennisdeling en aandacht voor de risicogroepen kan veel voorkomen worden. Wat niet voorkomen kan worden moet worden opgevangen. Van de 29 procent die acuut hartfalen wel heeft overleefd werd 100 procent direct gereanimeerd, kreeg 88 procent mechanische hartmassage en was de ambulance er binnen gemiddeld 3.3 minuten. Ter vergelijking; bij de incidenten met dodelijke afloop werd slechts 40 procent gereanimeerd, kreeg maar 35 procent mechanische hartmassage en kostte het de ambulance gemiddeld 7.7 minuten om te plaatse te zijn.
