Kunstgewrichten die een leven lang meegaan?
Array
Op 13 december sprak prof. Edward Valstar (43) zijn inaugurele rede uit. Zijn missie is het ontwikkelen van gewrichtsprotheses die niet meer los gaan zitten, zodat er geen tweede operatie nodig is.
“Jaarlijks worden er in Nederland zo’n 50.000 heup- en knieprothesen geplaatst. Wereldwijd zijn dat er ongeveer 2,5 miljoen en verwacht wordt dat dit aantal de komende 20 jaar door vergrijzing en een toename van overgewicht zal verdrievoudigen”, aldus prof. Edward Valstar in zijn oratie ‘Grip op loslating’. Na 10 jaar is 5 tot 10 procent van de protheses los gaan zitten en moet vervangen worden.
Valstar ziet de oplossing niet in het ontwikkelen van nieuwe protheses. “Die zijn over het algemeen niet beter, en blijken soms na verloop van tijd juist veel slechter te zijn.” Hij richt zich liever op het zoveel mogelijk voorkomen van loslating. Patiënten bij wie de prothese toch los gaat zitten wil hij vroegtijdig opsporen en behandelen waardoor er in de toekomst geen zware hersteloperaties meer nodig zijn.
Protheses in beeld brengen
Om zijn ambities waar te maken werkt Valstar samen met verschillende onderzoeksgroepen en partners binnen Medical Delta, het samenwerkingsverband tussen kennisinstellingen in de driehoek Leiden, Delft en Rotterdam. Zij perfectioneerden een driedimensionale röntgentechniek die de prothese heel nauwkeurig in beeld kan brengen. Valstar: “We hebben daarmee aangetoond dat microbeweging van prothesen in de eerste 2 jaar na implantatie een sterke voorspellende waarde heeft voor falen door loslating na 10 jaar.”
Medical Delta
Inmiddels wordt de door Medical Delta ontwikkelde software om protheseloslating te meten wereldwijd in meer dan 40 centra en ruim 100 studies gebruikt. “Daar zijn we trots op”, zegt Valstar. Hij werkt met zijn team ook hard aan methoden die de plaatsing van protheses kunnen verbeteren en streeft een minder ingrijpende operatie na als protheses toch los gaan zitten. “Ik zie een toekomst voor me waarin de patiënt ’s ochtends in een rolstoel het ziekenhuis binnenkomt en na een minimaal invasieve ingreep ’s middags lopend het ziekenhuis verlaat.”
Gecombineerd hoogleraarschap
Edward Valstar (1970) is sinds 2012 hoogleraar Biomechanica en beeldvorming van orthopedische implantaten aan het LUMC en Antoni van Leeuwenhoek-hoogleraar aan de TU Delft. Valstars onderzoek past binnen de profileringsgebieden Biomedical Imaging en Ageing van het LUMC. Zijn gecombineerde hoogleraarschap valt binnen Medical Delta.
Valstar studeerde Werktuigbouwkunde aan de Technische Universiteit Delft. Hij promoveerde in 2001 op onderzoek naar het meten van microbeweging van heup- en knieprothesen als voorspeller van loslating. Sinds 1993 is hij aan het LUMC verbonden als onderzoeker op de afdeling Orthopedie en sinds 2001 werkt hij daarnaast ook bij de TU Delft aan gezamenlijk onderzoek en onderwijs.
De oratie ‘Grip op loslating’ van Edward Valstar is te lezen op de site van het LUMC.
