Elektrostimulatie heeft weinig effect op slikproblemen
Array
Promotieonderzoek toont aan dat elektrostimulatie overbodig is bij Parkinsonpatiënten
Het toepassen van elektrostimulatie bij Parkinsonpatiënten met slikproblemen blijkt van weinig toegevoegde waarde volgens promotieonderzoek van Laura Baijens, KNO-arts bij Maastricht UMC+. Zij vergeleek de therapie op basis van elektrische pulsen met logopedische slikoefeningen bij deze patiënten. De laatstgenoemde therapie liet een positief effect zien in tegenstelling tot elektrostimulatie. Het elektropuls apparaat, dat alleen al zo’n 3.500 euro kost, lijkt daarmee overbodig te zijn.
Slikproblemen (ofwel dysfagie) zijn een veelvoorkomend probleem bij verschillende ziektes, waaronder oncologische en neurologische aandoeningen, zoals de ziekte van Parkinson. Tevens kunnen deze problemen optreden als gevolg van bestraling en simpelweg bij het verouderen. Naar schatting zes procent van alle mensen krijgt op een bepaald moment in het leven in meer of mindere mate te maken met slikstoornissen. Als de stoornis dusdanig problematisch wordt zijn er verschillende behandelopties, waaronder oppervlakte elektrostimulatie van de hals en logopedische slikoefeningen.
Elektrische stroompjes
In tegenstelling tot Europa wordt elektrostimulatie met name in de Verenigde Staten nog altijd veel toegepast bij patiënten met slikproblemen. Door middel van plakelektrodes die bevestigd worden op een bepaald gebied aan de buitenkant van de hals worden kleine elektrische stroompjes afgegeven om de slikspieren te stimuleren. “De effecten van elektrostimulatie zijn echter nog nooit goed wetenschappelijk onderzocht,” zegt Baijens. “En dat terwijl de behandeling al sinds 2002 op de markt is.”
Geen effect
Baijens vergeleek bij 109 Parkinsonpatiënten de behandeling met elektrostimulatie ten opzichte van logopedische slikoefeningen. Wat bleek? De elektrostimulatie bracht geen zichtbaar effect teweeg in tegenstelling tot de logopedische aanpak. Zelfs bij gezonde vrijwilligers bleek elektrostimulatie weinig effect te hebben op de slikfunctie. Logopedische slikrevalidatie (waaronder oefentherapie) lijkt dan ook de meest aangewezen therapie voor slikstoornissen bij de ziekte van Parkinson. Dat zou uiteindelijk ook kosteneffectiever zijn, omdat het elektropuls apparaat, dat alleen al zo’n 3.500 euro kost, overbodig lijkt. Baijens: “Bij patiënten met slikstoornissen zal men dus altijd goed moeten afwegen of elektrostimulatie eigenlijk wel van toegevoegde waarde is. Bij Parkinsonpatiënten is dat duidelijk niet het geval.”
