Langetermijnprognose beroerte ‘nogal slecht’
Array
Een op de acht jongvolwassenen die in Nederland door een beroerte of hersenbloeding worden getroffen, is 10 jaar nadien nog steeds afhankelijk van zorg, zo blijkt uit een studie uitgevoerd door Frank-Erik de Leeuw en collega’s in Nijmegen (Stroke. 2014; epub 27 februari). Zij volgden alle patiënten van 18-50 jaar die in de periode 1 januari 1980-1 november 2010 met een eerste beroerte (TIA, ischemische beroerte of hersenbloeding) werden gezien in het Radboudumc. De primaire uitkomstmaat was functioneren in het algemeen en, meer specifiek, uitvoering van taken die nodig zijn voor een onafhankelijk bestaan.
In totaal konden 722 patiënten worden geïncludeerd, met een gemiddelde leeftijd van 40,5 jaar (SD: 7,8) en een gemiddelde follow-upduur van 9,1 jaar (SD: 8,2). Bij ontslag functioneerde 2,4% van de patiënten met een TIA slecht; datzelfde gold voor 30% met een beroerte en voor 70% met een hersenbloeding. Aan het eind van de studieperiode waren die percentages 17, 37 en 49. Niet in staat geheel onafhankelijk te functioneren na 10 jaar was respectievelijk 11, 15 en 18%.
De belangrijkste voorspeller voor een slechte uitkomst waren de ernst van de eerste beroerte en het optreden van latere beroerten. ‘Dit benadrukt de noodzaak voor optimale preventieve strategieën in deze populatie’, schrijven de onderzoekers.
Zij wijzen erop dat de behandeling en secundaire preventie van beroerte in de 30 jaar die het onderzoek duurde beter is geworden en patiënten van na 1990 dus wat in het voordeel waren.
Eerdere studies kwamen tot iets minder slechte uitkomsten, zeggen de auteurs, maar die betroffen vaak een wat jongere onderzoeksgroep en hanteerden een minder specifieke vragenlijst. ‘Samenvattend: de prognose na een ischemische en hemorragische beroerte op jonge leeftijd is nogal slecht.’
Bron: NTvG/Hans van Maanen
