Geen goed wetenschappelijk bewijs voor therapie met bloedzuigers
Array
Er zijn veel biologische en analytische studies uitgevoerd naar talloze stofjes die de bloedzuigers afscheiden bij de zogenaamde Hirudo therapie en de bloedbaan terechtkomen; stoffen die inmiddels chemisch tot in detail zijn gekarakteriseerd. Maar zijn er bewijzen voor de humane werking van die stofjes, die vaak maar in een zeer lage concentratie in de bloedbaan terechtkomen?
Nee, bitter weinig, is de conclusie na gegraaf in de wetenschappelijke literatuur door de VtdK. Ook therapeuten komen desgevraagd met weinig onderbouwende wetenschappelijke literatuurreferenties. De Russische arts van de kliniek in Zaandam, Gilazowa, Reageert op vragen van de VtdK:
Dr.Gilazowa stelt:
- Hirudo therapie maakt wereldwijd een ware comeback door en is uit de huidige geneeskunde niet meer weg te denken. De medische wetenschap gaat steeds meer de kant op van “repareren” en Hirudo therapie past wonderwel in deze ontwikkeling. Hirudo therapie staat daarom net zo volledig buiten het doel van uw Vereniging tot bestrijding van de Kwakzalverij als bijvoorbeeld hartchirurgie.´
- RCT’s zijn nuttig voor bepaalde medische onderzoeken, zoals het testen van (nieuwe) medicijnen. In tal van andere medische behandelingen zijn zij echter niet bruikbaar of kunnen simpelweg niet worden georganiseerd. RCT’s zijn niet zoals u schrijft “een vereiste voor een bruikbare therapie”. De enige eis die een ”bruikbare therapie” als zodanig kwalificeert, is dat hij werkt!´
Ze verwijst vervolgens naar de gepensioneerde Nederlandse zeevisserijbioloog Dolf Boddeke die de opening van haar Haagse kliniek verrichtte. Boddeke is een expert, zo laat hij weten. Zijn tennisvriend liet zich namelijk vijf jaar geleden behandelen met bloedzuigers tegen een `zwakke maagwand en slokdarm´. `Met succes´, aldus wetenschapper Boddeke die niet duidelijk maakt wat hij hiermee bedoelt. Ook hij komt niet met onderbouwende wetenschappelijke studies die zouden aantonen dat bloedzuigers de werking van Hirudo therapie wetenschappelijk onderbouwen.
Twee andere bloedzuigertherapeuten verwijzen desgevraagd naar twee artikelen waaruit de werking van de beestjes, die al enkele honderden jaren bij mensen worden ingezet, zou blijken. Beide artikelen gaan echter over de meer dan honderd wonderstofjes die bloedzuigers via hun speeksel afscheiden, niet over studies met patiënten die geneeskundige werking zouden aantonen. `Veel van de positieve werking die wordt gemeld, laat zich op dit moment niet verklaren´, zo lezen we in één van die artikelen, geschreven door twee Duitse biologen.
Het tweede artikel, gepubliceerd in een weekblad voor Oostenrijkse artsen, is geschreven door medewerkers van de Duitse bloedzuigerfabriek. Zij waarschuwen bovendien, verwijzend naar drie klinische studies met weinig patiënten.
De Volkskrant tekende zaterdag 7 juni 2014 in de rubriek Waar/Niet waar, bedoeld om hypes te ontmaskeren, een antwoord op van AMC-specialist Harry Büller, hoogleraar vasculaire geneeskunde. Büller:`Het valt niet te ontkennen dat de dieren mooie geneesmiddelenfabriekjes zijn. Zo hebben wetenschappers een antistollingseiwit weten te vissen uit een bloedzuigersoort die op honden parasiteert. De dosis die je met een behandeling van een tiental bloedzuigers binnenkrijgt, is echter heel minimaal. Een effect is daarom minimaal en te verwaarlozen.´ Er is, zo concludeert vervolgens ook De Volkskrant-journalist, geen overtuigend wetenschappelijk bewijs voor de bloedzuigertherapie.
Bron: Vereniging tegen de Kwakzalverij
