‘Zweetboek’ moet taboe doorbreken
Array‘Positief boek over overmatig zweten’ doorbreekt een taboe
Hoe doorsta je dagelijkse beproevingen met klotsende oksels of glibberige handen? Zweten staat in onze samenleving voor vies en vervelend. Maar overmatig zweten, ofwel hyperhidrosis, is een drama. En een taboe, want ‘extreme zweters’ (drie procent van de bevolking!) praten er doorgaans uit schaamte niet over. Publiciste en ervaringsdeskundige Marja Boedart schreef er een boek over, dat zojuist is verschenen: ‘Hyperhidrosis, een positief boek over overmatig zweten’.
26 (ex-)patiënten die (bijna) allemaal van hun aandoening aan de handen en/of oksels zijn verlost dankzij nieuwe medische behandelingen, werkten eraan mee.
Zij geven een soms pijnlijk en confronterend, maar bij vlagen ook hilarisch inkijkje in hun privéleven. Cardiothoracaal chirurg Theo Klinkenberg (Universitair Medisch Centrum Groningen), longchirurg Marco Schnater (Albert Schweitzer ziekenhuis, Dordrecht) en dermatoloog Wim Venema (Wilhelmina Ziekenhuis Assen) leverden een meer medische bijdrage aan het boek.
Trucs en excuses
Zelf is Boedart na járen van haar extreme, kletsnatte zweethanden af. Maar ze zal nooit vergeten hoezeer dit ongemak haar leven beïnvloedde en hoe ze zich met trucs en excuses probeerde staande te houden. “Ik kon eigenlijk niets beetpakken en ging handenschudden liever uit de weg. Het voorjaar en de zomer zag ik met angst en beven tegemoet. De kwaal beheerste mijn dagelijks leven. Vooral in mijn werk als communicatieadviseur ondervond ik veel hinder bij contact met andere mensen. Veel lotgenoten schamen zich voor deze aandoening en voelen zich erg ongemakkelijk. Hyperhidrosis kan leiden tot gemiste kansen in opleiding, werk en relatie of zelfs tot een compleet sociaal isolement.”
Nieuwe behandelingen
Terugkijkend had Boedart zich graag eerder laten behandelen en dat is ook wat ze met het boek wil bereiken: anderen aansporen om niet te wachten en het taboe doorbreken. “Veel mensen tobben jarenlang met pillen, poeders, pleisters en andere huismiddeltjes, maar uiteindelijk is hyperhidrosis in veel gevallen met een relatief eenvoudige chirurgische ingreep te verhelpen (zweethanden en –oksels) of met de nieuwe niet-operatieve miraDry-behandeling (zweetoksels).” Hierover vertellen de artsen Klinkenberg, Schnater en Venema in het boek. De 26 patiënten vertellen, spontaan en de schaamte voorbij, over hun leven mét en zónder hyperhidrosis.
Een passage uit het boek
Nat, natter natst! Ofwel altíjd kletsnatte handen! Ik wist niet beter. Maar die natte moessontijd is voorbij, want met kurkdroge handen heb ik dit boek geschreven. Kurkdroog, nou en, hoor ik de lezer denken. Dat is toch niks bijzonders? Voor mij wel, want die kurkdroge handen heb ik pas sinds 2013. Ruim 45 jaar leefde ik dus met die akelige zweethanden! Ook als ik relaxed was en gewoon thuis op de bank zat. Dus zonder stress, inspanning, sporten of wat dan ook, droop het zweet al van mijn handen. Behalve ’s nachts als ik sliep… Hoezo? Ik leed jarenlang aan de aandoening hyperhidrosis palmares, ofwel overmatig zweten van de handen. Een definitieve oplossing voor dit zweetprobleem was er lange tijd niet. Toen ik een puber was, zei de huisarts al tegen mij: “Een oplossing? We kunnen alleen je handjes afhakken.” En daar moest ik het maar mee doen. Een andere keus had ik immers niet…
Het paperback boek met ISBN-nummer 978-94-022-1061-3 is te bestellen via www.boekscout.nl, of in elke erkende boekhandel en kost 17,75 euro.
Bron: Albert Schweitzer ziekenhuis