Guus Schrijvers: Vlaanderen stoot door met mHealth

Array

Mensen met chronische aandoeningen zijn in te delen in vier groepen. De eerste groep heeft de aandoening emotioneel geaccepteerd en weet ermee om te gaan. Die heeft geen enkele begeleiding nodig. De tweede groep heeft de aandoening niet geaccepteerd en weet er niet mee om te gaan. Deze heeft huisbezoeken nodig van een wijkverpleegkundige, zeg maar van een case manager. De derde groep heeft de aandoening niet geaccepteerd, maar kan er wel mee omgaan. Bij de vierde groep ligt dat andersom: die heeft de aandoening wel geaccepteerd, maar kan er niet mee omgaan.

mhealth ipadDie derde en vierde groep zijn kandidaten voor m-health. De derde groep krijgt via een app filmpjes te zien over andere patiënten die hun aandoening wel geaccepteerd hebben en bespreken die online met een psycholoog of verpleegkundige. De vierde groep krijgt tips voor structuur en planning en educatie om bijvoorbeeld de therapietrouw te verhogen. Online worden dagelijks de vorderingen bijgehouden.

Deze vier-groepenbenadering is een voorbeeld van inbedding van m-health in de bestaande zorgverlening in België. Alleen apps aanbieden met YouTube filmpjes is zinloos.

Deze opvatting, geïllustreerd met dit voorbeeld, kwam aan de orde op dinsdag 9 december in Leuven. Aanwezig waren zo’n 140 personen die leiding geven in de zorg en in telecommunicatie- en in m-health bedrijven. De groep heeft de naam Health Community(HC) en is onderdeel van een werkgeversorganisatie. De HC presenteerde in Leuven haar White paper: M-health als sleutel tot kwaliteit en betaalbaarheid van zorg.

Ondergetekende vergeleek op de bijeenkomst de uitkomsten uit mijn nieuwe boek Zorginnovatie volgens het Cappuccinomodel met de aanbevelingen uit de HC-nota. Ik benadrukte dat m-health geschikte tarieven behoeft ter verspreiding van deze innovatie over geheel Vlaanderen. ik beval daarom mijn Cappuccinomodel aan.

De HC nota is te vanaf januari 2015 hier te downloaden. Het vier-groepenvoorbeeld aan het begin van deze blog is afkomstig van twee sprekers op 9.12 te weten psycholoog Jan van Parijs van het bedrijf Interalis en verpleegkundige Jo Ravelingien van Remedus. Beiden coachen met dit model hun patiënten met chronische aandoeningen. Klik hier voor meer informatie.

Guus Schrijvers

Guus Schrijvers, Oud-Hoogleraar Public Health & Gezondheidseconoom

Guus Schrijvers (getrouwd met Els Zwaan, drie kinderen) werd op 24 juni 1949 geboren in Amsterdam als zesde kind in een katholiek onderwijzersgezin. Na het gymnasium B diploma behaald te hebben(1967) ging hij in Amsterdam economie studeren. Hij studeerde cum laude af (1973) bij prof. Wim Duisenberg op de na-oorlogse conjunctuurgolven en bij prof. Joop Hattinga Verschure op zelfzorgafdelingen in ziekenhuizen. In 1980 promoveerde hij in Maastricht op het onderwerp regionalisatie en financiering van de Engelse, Zweedse en Nederlandse gezondheidszorg. Een stelling uit zijn proefschrift werd zijn levensmotto: wie de kleine structuren niet eert, maakt de grote structuren verkeerd.

Hij promoveerde bij de grondlegger van de Nederlandse gezondheidseconomie prof. Lou Groot en bij genoemde Hattinga Verschure. Van 1974 -1984 was Schrijvers lid van de Gemeenteraad van Utrecht voor de Partij van de Arbeid. Hij ‘deed’ daar portefeuilles zoals Volksgezondheid, Welzijn, Cultuur en Financiën. Op 1 juni 1987 werd Schrijvers samen met prof. Joop van Londen hoogleraar Public Health bij de Medische Faculteit Utrecht. Dat betekende voor hem een switch van macro onderwerpen zoals de inrichting van het verzekeringsstelsel naar kleinschalige projecten zoals educatie van diabetespatiënten.

Uit een interview uit 1987 komt het citaat: ‘als de faculteit mij vraagt voor deze leerstoel, wil ik wat betekenen voor de faculteit. Dan geef ik de macro-onderwerpen op.’ Samen met Van Londen richtte hij zich in 1987 op innovaties in de thuiszorg en op ketenzorg bij chronische zieken. Later zou het die activiteiten onder de vlag disease management bundelen. Tien jaar kwam de belangstelling voor ketens in de spoedzorg erbij. Zijn kennis op dit terrein bundelde hij in het boek Moderne Patiëntenzorg in Nederland, dat hij in 2002 samen met de plaatsvervangend hoofdinspecteur drs. Nico Oudendijk voor de gezondheidszorg schreef.

Vanaf het eerste begin had het bevorderen van het onderwijs in de Sociale Geneeskunde en de Volksgezondheid zijn grote aandacht. Toen Van Londen en hij begonnen was er helemaal niets op dit terrein. Schrijvers: ‘Een grote triomf ervoer ik op 2 april 1994 toen na zeven jaar trekken en duwen de eerste medische studenten bij een GGD en een Arbodienst een verplicht co-schap Sociale Geneeskunde liepen.’

In 1999 kwam een nieuw curriculum voor de medische studenten tot stand. Tropenjaren volgden tot 2006 voor hem en zijn collega dr. Gerdien de Weert om alle uitbreidingen van het sociaal geneeskundige onderwijs bij te benen. Zijn collegestof bundelde hij in 1997 en na verschillende drukken in 2002 in het boek Een kathedraal van Zorg en in de Engelse variant daarvan Health and Health Care in the Netherlands.

Per 1 juli 2007 gaan de onderzoeksactiviteiten van Schrijvers over in de Unit Innovaties in de Zorg binnen het Julius Centrum, dat hij in 1996 met collega prof. Rick Grobbee oprichtte. Zijn aandacht blijft liggen bij Disease Management en Spoedzorg. Schrijvers: ‘Ik begrijp nog steeds niet helemaal hoe die kleine structuren binnen Disease management en spoedzorg precies functioneren. Er is tegenwoordig ook veel uitwisseling met collega’s in Noord Amerika en elders in Europa. Dat verrijkt het inzicht in hoge mate. Elk land is op dit terrein een laboratorium voor een ander land..Voorlopig heb ik mijn handen vol aan de nieuwe Unit. Toch zou ik nog twee boeken willen schrijven.Het ene krijgt als titel, De gemoderniseerde kathedraal van zorg. Het tweede boek moet gaan over ondernemersschap en gelijke toegang tot de zorg. Beide zijn belangrijk maar o zo moeilijk te combineren. Hierbij zou ik de kennis van macro econoom weer kunnen gebruiken.’

Als oud hoogleraar Public Health en gezondheidseconoom bij het UMC Utrecht. geeft hij met zijn nieuwe boek ‘Zorginnovatie volgens het Cappuccinomodel.’ zijn visie hoe de gezondheidszorg eruit zou kunnen zien in een maatschappij met schaarste aan zorg. Het boek is bestemd voor het middenkader van zorgorganisaties. Naast schrijver van boeken en artikelen over de gezondheidszorg is Guus lid van enkele stuurgroepen en begeleidingscommissies en geef ik lezingen en workshops.

Guus Schrijvers is voor voordrachten, dagvoorzitterschappen, interviews en onderzoeksopdrachten te bereiken via [email protected] en telefonische via zijn secretaresse Annet Esser op telefoonnummer 030 250 9359.

Recente artikelen