7,3 als rapportcijfer van bewoners verpleeghuizen, geflatteerd door mentaliteit 75-plusser?
Array‘Liever een praatje dan een uitje’; verpleeghuisbewoners: investeer in personeel
Een praatje maken of een wandelingetje buiten. Veel verpleeghuisbewoners missen persoonlijk contact en aandacht. Dat is de uitkomst van een onderzoek van EenVandaag in samenwerking met ActiZ, de brancheorganisatie van verpleeghuizen, onder 530 bewoners van verpleeghuizen door heel Nederland.
Uit het onderzoek blijkt dat acht op de tien deelnemers over het algemeen tevreden zijn over hun verpleeghuis. Gemiddeld geven ze hun huis een 7,3 als rapportcijfer. Die tevredenheid betekent echter niet dat hun leven altijd aangenaam is. De redactie van MedicalFacts vreest dat dit cijfer het gevolg is van de mentaliteit van verpleeghuisbewoners. De 75+ mens heeft, mede door de oorlogsjaren, geleerd niet ondankbaar te zijn? En zitten per definitie in een afhankelijkheidsrelatie dan is het moeilijker om objectief te scoren. En deze generatie van vroeger wel gewend zich aan te passen als het allemaal wat minder wordt/is dan ze gewend waren.
Over het onderzoek
Het onderzoek onder verpleeghuisbewoners is uitgevoerd door EenVandaag, in samenwerking met ActiZ, de brancheorganisatie van verpleeghuizen. Er deden 531 verpleeghuisbewoners aan mee van allerlei leeftijden en uit het hele land. Er hebben geen bewoners met dementie aan meegedaan. Het onderzoek vond plaats tussen 12 februari en 28 april 2016. Verpleeghuisbewoners konden het onderzoek zelf, of met hulp van een naaste, vrijwilliger, of lid van de cliëntenraad invullen. Ongeveer 30 procent van de onderzoeken is online ingevuld, 70 procent van de onderzoeken is op een papieren vragenlijst ingevuld en opgestuurd naar EenVandaag. Het onderzoek bestond uit een kwantitatief en een kwalitatief deel Veel bewoners missen persoonlijk contact.
Tijd voor een praatje of wandeling
Het is duidelijk waar volgens de bewoners in geïnvesteerd moet worden: de hoeveelheid personeel. De deelnemers zeggen massaal dat er verbeteringen nodig zijn op het gebied van aandacht en tijd. Ze missen vooral de mogelijkheid om af en toe een praatje te maken. Een deelnemer schrijft: “Ik zie dat de verpleging onder enorme tijdsdruk staat en dat kan ik hen niet kwalijk nemen. Maar ik zit daardoor vaak alleen en voel me soms eenzaam. Ik hoef geen uitstapjes, maar u heeft geen idee hoe graag ik af en toe een simpel praatje wil maken met iemand.”
Veel mensen missen ook de mogelijkheid om een wandelingetje maken of even buiten te zitten. Sommige deelnemers schrijven dat ze slechts enkele keren per jaar naar buiten kunnen, omdat er te weinig begeleiding is. Ook geven verpleeghuisbewoners in het onderzoek aan dat ze te lang moeten wachten als ze even naar het toilet moeten.
Daarnaast wordt het eten als verbeterpunt genoemd. Sommige verpleeghuisbewoners vinden het eten in hun huis niet lekker omdat het zoutloos is, of zouden vaker willen eten wat ze vroeger aten: “We eten vaak rijst of pasta. Ik snap dat het makkelijk is, maar ik ben dat niet gewend. Ik zou zo graag vaker aardappels met jus eten, gewoon zoals vroeger.”
Geen eigen bijdrage
De grootste groep deelnemers is niet bereid om zelf een financiële bijdrage te leveren om hun leven in het verpleeghuis aangenamer te maken. Zij vinden het verpleeghuis al duur genoeg en betalen soms al extra voor activiteiten. Een deel heeft geen geld voor een extra bijdrage. Er is ook een groep die niet weet of ze kunnen bijbetalen, bijvoorbeeld omdat anderen hun geld beheren. Ongeveer een derde van de deelnemers is wel bereid om zelf extra geld uit te geven. De hoogte van de bijdrage varieert van een euro per activiteit tot 25 euro per maand.
Bron: EenVandaag
