Schippers houdt nationale rampzorgcoördinator af

De afgelopen jaren vonder er wereldwijd meerdere terreuraanslagen gelijktijdig plaats op verschillende locaties in een land. Een goede coördinatie van de rampzorg is dan van levensbelang. Minister Schippers wil geen nationale rampzorgcoördinator. Zes GHOR-organisaties slaan daarom de handen ineen om de coördinatie bij rampen te verbeteren.

Vraagstukken

In België, Frankrijk, India, Engeland en de VS vonden sinds 2001 meerdere terreuraanslagen gelijktijdig plaats op verschillende locaties. Daar was op grote schaal medische, acute behandeling ofwel rampzorg aan de orde. De volgende vraagstukken komen in zo’n situatie naar voren: Welke meldkamers ambulancezorg handelen de meldingen af en welke zetten ambulances in? Hoeveel ambulances gaan naar welke onheilsplek? Welke ziekenhuizen nemen op welke onheilsplek welke slachtoffers op? Welk medisch persoon met gezag informeert massamedia en autoriteiten over aantal slachtoffers en aard van verwondingen?

Spoedzorgcongres

In de genoemde landen werken nationale coördinatoren die vanaf het begin van de ramp vooraf vastgestelde scenario’s afwerken en daarnaast ook volop improviseren. Twee daarvan waren aanwezig op het 17e nationale spoedzorgcongres op 7 oktober te Utrecht: de Belg Marcel van der Auwera en de Engelsman Jonathan Benger. Aan dit congres namen tal van prominenten deel van medische rampenorganisaties. Dat zijn in Nederland onder meer de GHOR-organisaties, waarbij GHOR staat voor Geneeskundige Hulp- bij Ongevallen en Rampen.

Debat

Tijdens het congres mocht ik een debat voorzitten over de vraag of Nederland voldoende voorbereid is op gelijktijdige aanslagen op verschillende locaties. In een voorbeschouwing op het congres ging ik hier al eerder op in. Mijn antwoord was ja, maar. Tijdens het levendig en interessante debat kwam van verschillende kanten naar voren dat de minister voor Volksgezondheid de benoeming van een nationale rampzorg coördinator afhoudt.

Samenwerking

Om toch in de leemte van nationale coördinatie te voorzien, hebben thans zes GHOR-organisaties de handen ineengeslagen. Dat zijn die van de vier grote steden, Midden Holland en Noord-Holland. Binnenkort komen zij met antwoorden op de hierboven genoemde vragen. Dit gaat gedoe opleveren, zo bleek tijdens het debat, voor de GHOR-organisaties elders in het land. Want bij een ramp moeten ook zij ambulances, operatiekamer capaciteit en ziekenhuisbedden aanbieden. Bovendien kunnen die zes Randstad-organisaties geen nationale coördinator aanstellen.

Reactie

Onduidelijk bleef tijdens het debat wat de overwegingen zijn van minister Schippers. Is er wellicht sprake van een storm in een glas water? Inmiddels heb ik dit bericht naar de minister gemaild. Haar antwoord -als dat komt- zal ik graag publiceren op deze website.

Reguliere acute zorg

Op het congres waren ook veel huisartsen, SEH-artsen en verpleegkundigen aanwezig om lezingen aan te horen over innovaties in de individuele, reguliere acute zorg. Zie hierover andere berichten op deze website. In totaal namen zo’n 150 personen deel aan het congres. Zij waardeerden de grote hoeveelheid nieuwe informatie die nog niet de vakpers en massamedia had gehaald. De PowerPoint presentaties van Van der Auwera en Benger en van alle andere twintig sprekers tref je hier aan.

Guus Schrijvers

Guus Schrijvers, Oud-Hoogleraar Public Health & Gezondheidseconoom

Guus Schrijvers (getrouwd met Els Zwaan, drie kinderen) werd op 24 juni 1949 geboren in Amsterdam als zesde kind in een katholiek onderwijzersgezin. Na het gymnasium B diploma behaald te hebben(1967) ging hij in Amsterdam economie studeren. Hij studeerde cum laude af (1973) bij prof. Wim Duisenberg op de na-oorlogse conjunctuurgolven en bij prof. Joop Hattinga Verschure op zelfzorgafdelingen in ziekenhuizen. In 1980 promoveerde hij in Maastricht op het onderwerp regionalisatie en financiering van de Engelse, Zweedse en Nederlandse gezondheidszorg. Een stelling uit zijn proefschrift werd zijn levensmotto: wie de kleine structuren niet eert, maakt de grote structuren verkeerd.

Hij promoveerde bij de grondlegger van de Nederlandse gezondheidseconomie prof. Lou Groot en bij genoemde Hattinga Verschure. Van 1974 -1984 was Schrijvers lid van de Gemeenteraad van Utrecht voor de Partij van de Arbeid. Hij ‘deed’ daar portefeuilles zoals Volksgezondheid, Welzijn, Cultuur en Financiën. Op 1 juni 1987 werd Schrijvers samen met prof. Joop van Londen hoogleraar Public Health bij de Medische Faculteit Utrecht. Dat betekende voor hem een switch van macro onderwerpen zoals de inrichting van het verzekeringsstelsel naar kleinschalige projecten zoals educatie van diabetespatiënten.

Uit een interview uit 1987 komt het citaat: ‘als de faculteit mij vraagt voor deze leerstoel, wil ik wat betekenen voor de faculteit. Dan geef ik de macro-onderwerpen op.’ Samen met Van Londen richtte hij zich in 1987 op innovaties in de thuiszorg en op ketenzorg bij chronische zieken. Later zou het die activiteiten onder de vlag disease management bundelen. Tien jaar kwam de belangstelling voor ketens in de spoedzorg erbij. Zijn kennis op dit terrein bundelde hij in het boek Moderne Patiëntenzorg in Nederland, dat hij in 2002 samen met de plaatsvervangend hoofdinspecteur drs. Nico Oudendijk voor de gezondheidszorg schreef.

Vanaf het eerste begin had het bevorderen van het onderwijs in de Sociale Geneeskunde en de Volksgezondheid zijn grote aandacht. Toen Van Londen en hij begonnen was er helemaal niets op dit terrein. Schrijvers: ‘Een grote triomf ervoer ik op 2 april 1994 toen na zeven jaar trekken en duwen de eerste medische studenten bij een GGD en een Arbodienst een verplicht co-schap Sociale Geneeskunde liepen.’

In 1999 kwam een nieuw curriculum voor de medische studenten tot stand. Tropenjaren volgden tot 2006 voor hem en zijn collega dr. Gerdien de Weert om alle uitbreidingen van het sociaal geneeskundige onderwijs bij te benen. Zijn collegestof bundelde hij in 1997 en na verschillende drukken in 2002 in het boek Een kathedraal van Zorg en in de Engelse variant daarvan Health and Health Care in the Netherlands.

Per 1 juli 2007 gaan de onderzoeksactiviteiten van Schrijvers over in de Unit Innovaties in de Zorg binnen het Julius Centrum, dat hij in 1996 met collega prof. Rick Grobbee oprichtte. Zijn aandacht blijft liggen bij Disease Management en Spoedzorg. Schrijvers: ‘Ik begrijp nog steeds niet helemaal hoe die kleine structuren binnen Disease management en spoedzorg precies functioneren. Er is tegenwoordig ook veel uitwisseling met collega’s in Noord Amerika en elders in Europa. Dat verrijkt het inzicht in hoge mate. Elk land is op dit terrein een laboratorium voor een ander land..Voorlopig heb ik mijn handen vol aan de nieuwe Unit. Toch zou ik nog twee boeken willen schrijven.Het ene krijgt als titel, De gemoderniseerde kathedraal van zorg. Het tweede boek moet gaan over ondernemersschap en gelijke toegang tot de zorg. Beide zijn belangrijk maar o zo moeilijk te combineren. Hierbij zou ik de kennis van macro econoom weer kunnen gebruiken.’

Als oud hoogleraar Public Health en gezondheidseconoom bij het UMC Utrecht. geeft hij met zijn nieuwe boek ‘Zorginnovatie volgens het Cappuccinomodel.’ zijn visie hoe de gezondheidszorg eruit zou kunnen zien in een maatschappij met schaarste aan zorg. Het boek is bestemd voor het middenkader van zorgorganisaties. Naast schrijver van boeken en artikelen over de gezondheidszorg is Guus lid van enkele stuurgroepen en begeleidingscommissies en geef ik lezingen en workshops.

Guus Schrijvers is voor voordrachten, dagvoorzitterschappen, interviews en onderzoeksopdrachten te bereiken via [email protected] en telefonische via zijn secretaresse Annet Esser op telefoonnummer 030 250 9359.

Recente artikelen