Eigen bijdrage langdurige zorg aan huis gestegen

De eigen bijdrage voor langdurig gebruikers van zorg aan huis was in 2015 gemiddeld ruim 47 euro per zorgperiode van vier weken, 12 euro meer dan het jaar ervoor. Dat meldt CBS op basis van onderzoek in opdracht van het Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS).

De eigen bijdrage voor zorg aan huis groeide in 2015 onder andere door de afschaffing van de Wet tegemoetkoming chronisch zieken en gehandicapten (Wtcg). Door het afschaffen van deze korting zou bij gelijkblijvend zorggebruik de eigen bijdrage in 2015 met 50 procent stijgen. Onder andere doordat een deel van de gemeenten zelf een korting toepaste, is de gemiddelde stijging uitgekomen op bijna 34 procent.

Wet maatschappelijke ondersteuning of bijzondere bijstand

Gemeenten kunnen zelf bepalen of en voor welke inkomensgroepen ze deze korting toepassen. Naast het aanpassen van de eigen bijdrage kunnen gemeenten ook andere compenserende maatregelen treffen, zoals een financiële tegemoetkoming uit de Wet maatschappelijke ondersteuning of bijzondere bijstand. Deze maatregelen zijn niet meegenomen in de berekende eigen bijdragen.

Grootste procentuele stijging bij lagere inkomens

Voor alleenstaanden met een inkomen onder 20 duizend euro zonder vermogen is de eigen bijdrage in 2015 procentueel gezien het meest gestegen, met 40 procent. Ze betaalden gemiddeld 5 euro meer per zorgperiode van vier weken dan in 2014.
De hoogte van de eigen bijdrage voor langdurige zorg hangt af van zorggebruik, inkomen, vermogen, huishoudenssamenstelling en leeftijd.

AOW-gerechtigde zorggebruikers betalen over het algemeen een hogere eigen bijdrage dan niet-AOW gerechtigden in dezelfde inkomensgroep. Een verklaring hiervoor is dat AOW-gerechtigde zorggebruikers gemiddeld meer zorg aan huis ontvangen. Daarnaast is voor alleenstaande AOW’ers zonder vermogen met een bruto inkomen tot 20 duizend euro de eigen bijdrage relatief gezien sterker gestegen dan voor niet-AOW’ers: van gemiddeld 15 euro per vier weken in 2014 naar 21 euro in 2015. Voor alleenstaande niet-AOW’ers in deze inkomensgroep steeg de eigen bijdrage van gemiddeld 12 euro in 2014 naar 16 euro in 2015.

Bij zorggebruikers met een bruto-inkomen vanaf 20 duizend euro valt op dat de eigen bijdrage van AOW’ers in alle jaren hoger is dan de eigen bijdrage van niet AOW-gerechtigde zorggebruikers. Dit hangt samen met de verschillende inkomensgrenzen voor AOW’ers en niet-AOW’ers die gehanteerd worden bij het bepalen van de maximale eigen bijdrage en verschillen in de hoogte van de maximale eigen bijdrage. Deze grens ligt voor de laagste inkomens van niet-AOW’ers op 22 duizend euro, en voor AOW’ers op 16 duizend euro. Bij een inkomen van 25 duizend euro is de maximale eigen bijdrage van een niet-AOW’er ongeveer 50 euro en voor een AOW’er bijna 116 euro.

Bron: CBS

Redactie Medicalfacts/ Janine Budding

https://www.medicalfacts.nl

Ik heb mij gespecialiseerd in interactief nieuws voor zorgverleners, zodat zorgverleners elke dag weer op de hoogte zijn van het nieuws wat voor hen relevant kan zijn. Zowel lekennieuws als nieuws specifiek voor zorgverleners en voorschrijvers. Social Media, Womens Health, Patient advocacy, patient empowerment, personalized medicine & Zorg 2.0 en het sociaal domein zijn voor mij speerpunten om extra aandacht aan te besteden.

Ik studeerde fysiotherapie en Health Care bedrijfskunde. Daarnaast ben ik geregistreerd Onafhankelijk cliëntondersteuner en mantelzorgmakelaar. Ik heb veel ervaring in diverse functies in de zorg, het sociaal domein en medische-, farmaceutische industrie, nationaal en internationaal. En heb brede medische kennis van de meeste specialismen in de zorg. En van de zorgwetten waaruit de zorg wordt geregeld en gefinancierd. Ik ga jaarlijks naar de meeste toonaangevende medisch congressen in Europa en Amerika om mijn kennis up-to-date te houden en bij te blijven op de laatste ontwikkelingen en innovaties. Momenteel ben doe ik een Master toegepaste psychologie.

De berichten van mij op deze weblog vormen geen afspiegeling van strategie, beleid of richting van een werkgever noch zijn het werkzaamheden van of voor een opdrachtgever of werkgever.