DNA-dating op Lowlands wijst uit: tegenpolen trekken elkaar aan

Tegenpolen trekken elkaar aan in de liefde, zo luidt de volkswijsheid. Dat fenomeen zou zomaar terug zijn te voeren op ons DNA, blijkt uit een liefdesexperiment dat LUMC-onderzoekers afgelopen zomer uitvoerden op Lowlands. Het genetisch materiaal van stelletjes verschilde meer van elkaar dan dat van twee willekeurige festivalgangers.

De onderzoekers verzamelden op het muziekfestival bruikbare DNA-samples van 77 koppels en 282 vrijgezellen. Teruggekomen in het laboratorium keken ze naar variaties in het DNA in de buurt van het gebied waar de code voor een belangrijk onderdeel van het immuunsysteem ligt vastgelegd. Want, zo is de gedachte, hoe meer het immuunsysteem van je partner verschilt van het jouwe, hoe beter. Zo krijgt het nageslacht een unieke mix. En hoe iemands immuunsysteem in elkaar zit, pik je onbewust op via lichaamsgeur.
Stelletjes meer verschillend
En die hypothese lijkt te kloppen, legt onderzoeker Karin van der Tuin van de afdeling Klinische Genetica uit. “We zagen dat het DNA van de stelletjes gemiddeld genomen meer van elkaar verschilde dan dat van twee willekeurige deelnemers aan ons experiment. Om helemaal zeker te weten dat dit verschil niet op toeval berust, hadden we achteraf gezien van meer stelletjes DNA moeten afnemen. Dan hadden we bijvoorbeeld ook kunnen zien of stellen die langer samen zijn of samenwonen, meer van elkaar verschillen.”
Van der Tuin heeft ook goed nieuws voor de vrijgezellen: zij hebben bijna allemaal een mailtje gekregen met hun beste match. “Dat was nog een heel gedoe, want we moesten rekening houden met leeftijdsrange en geslacht, maar uiteindelijk is het voor bijna iedereen gelukt. We zijn heel benieuwd hoe het hen nu vergaat. Over een paar weken vragen we ze daarom of de match tot een ontmoeting heeft geleid en kunnen we bepalen of degenen met een geslaagde date ook daadwerkelijk degenen zijn met de grootste verschillen in hun DNA. ”
Mogelijkheden voor DNA-daten
Of DNA-daten het daten van de toekomst is, blijft volgens de onderzoekers moeilijk te voorspellen. Van der Tuin: “Ons onderzoek laat wel zien dat er mogelijkheden voor zijn. Zeker in een tijd waarin DNA-onderzoek steeds eenvoudiger beschikbaar is en breder toegepast wordt. Maar uiteraard zijn er naast DNA nog veel meer factoren die een rol spelen bij een partnerkeuze.”

 

Bron: LUMC

Redactie Medicalfacts/ Janine Budding

Ik heb mij gespecialiseerd in interactief nieuws voor zorgverleners, zodat zorgverleners elke dag weer op de hoogte zijn van het nieuws wat voor hen relevant kan zijn. Zowel lekennieuws als nieuws specifiek voor zorgverleners en voorschrijvers. Social Media, Womens Health, Patient advocacy, patient empowerment, personalized medicine & Zorg 2.0 en het sociaal domein zijn voor mij speerpunten om extra aandacht aan te besteden.

Ik studeerde fysiotherapie en Health Care bedrijfskunde. Daarnaast ben ik geregistreerd Onafhankelijk cliëntondersteuner en mantelzorgmakelaar. Ik heb veel ervaring in diverse functies in de zorg, het sociaal domein en medische-, farmaceutische industrie, nationaal en internationaal. En heb brede medische kennis van de meeste specialismen in de zorg. En van de zorgwetten waaruit de zorg wordt geregeld en gefinancierd. Ik ga jaarlijks naar de meeste toonaangevende medisch congressen in Europa en Amerika om mijn kennis up-to-date te houden en bij te blijven op de laatste ontwikkelingen en innovaties. Momenteel ben doe ik een Master toegepaste psychologie.

De berichten van mij op deze weblog vormen geen afspiegeling van strategie, beleid of richting van een werkgever noch zijn het werkzaamheden van of voor een opdrachtgever of werkgever.

Recente artikelen