Erasmus MC en Universiteit Utrecht hebben antilichaam tegen corona COVID-19 gevonden
ArrayGoed nieuws en van mondiaal belang, het Erasmus MC en de Universiteit Utrecht hebben een antilichaam tegen COVID-19 gevonden. De wetenschappelijke publicatie van de ontdekking ligt voor bij de beoordelingscommissie van Nature!
Sinds donderdagavond staat het artikel van de tien onderzoekers online op BioRxiv – een website waarop biologen hun onderzoek kunnen publiceren voordat het beoordeeld is door een vaktijdschrift. Het goede nieuws is dat het een antilichaam tegen SARS2 is, want dat is de ziekmakende vorm van dit coronavirus COVID-19 dat de huidige pandemie veroorzaakt. Het antilichaam kan helpen bij de opsporing en preventie van van deze vorm van corona-infectie. Het werkzame antilichaam is een wereldprimeur.
Het antilichaam kan nog niet gelijk gebruikt worden omdat het nog op mensen getest moet worden. Maar de verwachting is wel dat het met een paar maanden beschikbaar kan zijn voor mensen. Eén van de onderzoekers is de 71-jarige hoogleraar celbiologie en Spinozaprijs-winnaar Frank Grosveld.
Het antilichaam was al enige tijd gelden opgespoord. Door de huidige COVID-19 pandemie bleek dat dit antilichaam ook kruisreageerde dit virus op een van de antilichamen die werden onderzocht Het 2019-nCoV, dat verantwoordelijke is voor de COVID-19 pandemie reageerde met de antilichamen die zo in het lab lagen. Dat antilichaam voorkomt onder andere dat het 2019-nCoV virus nog kan infecteren en kan helpen bij de opsporing van het 2019-nCoV virus.
De virussen die aanvankelijk werden onderzoek zijn inmiddels al ingedamd, we hebben nu te maken met een ander type coronavirus. Van het eerdere onderzoek hadden de onderzoekers nog ongeteste antilichamen in de ijskast staan die niet met alle drie de mutaties reageerden, maar die reageerde wel met SARS1. Toen de huidige crisis – SARS2 – uitbrak hebben de onderzoekers meteen getest of de antilichamen die met SARS1 reageerden ook reageren op SARS2 en dat gebeurde.
Wie zitten er in de onderzoeksgroep van deze vondst?
De afdeling Viroscience van het Erasmus MC en de afdeling Virologie Diergeneeskunde van de Universiteit Utrecht kwamen samen in een Europees project genaamd ZAPI, Zoonosex Anticipation and Preparedness Initiative. Doel van de onderzoeksgroep was het ontwikkelen van antilichamen tegen MERS, SARS en nog een ander coronavirus uit Hongkong (OC-43).
Wat is het nut van het hebben van een antilichaam tegen COVID-19?
In het ZAPI project deden de onderzoekers onderzoek naar antilichamen van de verschillende coronavirussen en de kruisreactie van deze antilichamen. Antilichamen of antistoffen, zorgen voor bescherming tegen ziekten. Het zijn Y-vormige eiwitten die door witte bloedcellen (B-lymfocyten) worden geproduceerd als reactie op lichaamsvreemde stoffen, de zogenaamde antigenen) als coronavirussen. Antilichamen kunnen zich aan deze virussen hechten waardoor ze onschadelijk worden gemaakt en geen gezonde cellen binnen kunnen dringen.
De virussen die ZAPI onderzochten zijn inmiddels al ingedamd, COVID-19 is een ander coronavirus. Van het eerdere onderzoek hadden de onderzoekers nog ongeteste antilichamen in de ijskast staan die niet met alle drie de mutaties reageerden, maar wel met SARS1. Toen de huidige crisis – SARS2 – uitbrak hebben we meteen getest of de antilichamen die met SARS1 reageerden ook reageren op SARS2 en vonden we het nu gepubliceerde antilichaam.”
Passieve of actieve immuniteit
Antilichamen worden gebruikt voor passieve immunisatie. Dit is een andere vorm van bescherming tegen ziekteverwekkers, dan actieve immuniteit. Bij passief immuniseren worden antistoffen ingeënt. Hierbij wordt een persoon beschermd tegen de gevolgen van een infectie door het toedienen van antistoffen (afweerstoffen) tegen de verwekker. Het effect van deze afweerstoffen varieert van patiënt tot patiënt en van ziekte tot ziekte: ze kunnen besmetting voorkomen of voor snelle genezing zorgen, maar er kunnen ook restverschijnselen van de ziekte blijven, en bij sommige ziekten loopt de patiënt toch nog het risico om de gevolgen van een ziekte te ondervinden, ondanks de toediening van de antistoffen.
Passieve immunisatie heeft geen blijvend effect omdat de antistoffen langzaam uit het lichaam verdwijnen en na enkele maanden tot een jaar niet meer aantoonbaar zijn. Bij het toepassen van passieve immuniteit maakt het lichaam deze stoffen niet zelf aan en zal dit ook niet gaan doen. Alleen inenting met een vaccin zorgt voor actieve immuniteit, waarbij het eigen afweersysteem geprikkeld wordt tot het maken van antistoffen, wat veel langer bescherming biedt.
Passieve immuniteit wordt vaak toegepast als mensen op korte termijn bescherming nodig hebben tegen een bepaalde ziekteverwekker. Het duurt namelijk enige weken, voordat het lichaam door een vaccinatie genoeg afweer heeft opgebouwd tegen een ziekteverwekker. Bij actieve immuniteit zorgt het lichaam er zelf voor dat er net als bij een ziekte, antilichamen worden geproduceerd.
Op zoek naar een producerend farmaceut!
De onderzoekers zijn nu bezig een farmaceut te vinden die over kan gaan tot productie van antilichamen op grote schaal. De antilichaen kunnen gebruikt worden van passieve immunisatie maar ook voor het ontwikkelen van een diagnostische test. Lees hier een interview met Frank Grosveld in Erasmus Magazine over deze ontdekking.
