Vrouwenbesnijdenis groeiend probleem in Groot-Brittannië

De Britse politie is een campagne begonnen om nog eens duidelijk te maken dat vrouwenbesnijdenis in Groot-Brittannië een misdaad is. De politie stelt een beloning van 20 duizend pond (29.500 euro) in het vooruitzicht voor inlichtingen die leiden tot de eerste gerechtelijke vervolging wegens de praktijk. Politiewoordvoerder Alastair Jeffrey heeft dit bekendgemaakt. Vrouwenbesnijdenis, een verschijnsel dat gewoonlijk wordt geassocieerd met Afrika en het Midden-Oosten, is in Groot-Brittannië een steeds groter probleem aan het worden, met name onder immigranten van de eerste generatie uit Afrika en het Midden-Oosten. Vroedvrouw Comfort Momoh, die slachtoffers in Londense ziekenhuizen en klinieken behandelt, zegt jaarlijks vier- tot vijfhonderd gevallen te behandelen.



Op het organiseren of uitvoeren van de besnijdenis staat sinds 2003 maximaal veertien jaar gevangenisstraf, maar niemand is nog voor de praktijk vervolgd, zei Jeffrey. De politie schat het aantal meisjes in Groot-Brittannië dat met besnijdenis wordt bedreigd op ongeveer 66.000. Volgens Unicef en andere organisaties kampen verminkte meisjes en vrouwen hun leven lang met onherstelbare gezondheidsrisico’s als gevolg van de ingreep, zowel fysiek als psychisch. Salimata Badji-Knight werd in haar geboorteland Senegal verminkt toen zij 4 jaar was. Haar ouders hadden haar een picknick in het vooruitzicht gesteld, maar zij werd in plaats daarvan overweldigd door vrouwen die geen enkele medische achtergrond hadden. Salimata is gehuwd en woont nu in Londen. Zij vreest dat zij geen kinderen zal kunnen krijgen en wil haar ervaring delen, zodat anderen de praktijk bespaard worden.

Waris Dirie, een supermodel van Somalische afkomst, overleefde een traditionele vorm van de besnijdenis die jaarlijks honderden meisjes het leven kost. De Somalische was pas vijf jaar toen haar moeder haar naar een oude vrouw in het bos bracht. Met een kapot scheermesje en zonder verdoving werd haar clitoris weggesneden. Waris verloor het bewustzijn. Toen ze bijkwam, leed ze ondraaglijke pijn en kort daarop kreeg ze een zware infectie en had dagenlang hoge koorts. Waris Dirie overleefde het.

Op veertienjarige leeftijd verliet Waris Dirie Somalië en vluchtte naar Londen, waar ze ontdekt werd als model. Ze verhuisde in 1991 naar New York. Sinds 1994 is ze speciaal ambassadeur van de Verenigde Naties in de strijd tegen vrouwenbesnijdenis. In 2002 stichtte ze de Waris Dirie Foundation, een organisatie die wereldwijd campagne voert tegen female genital mutilation.
In 1998 publiceerde ze haar autobiografie Mijn woestijn; in 2002 gevolgd door Dochter van de nomaden. In juli 2005 publiceerde ze Onze verborgen tranen, over haar ervaringen met vrouwenbesnijdenis in Europa. Zij maakte een toernee door Afrika waarop zij zich tegen besnijdenis uitsprak. De Franse president Nicolas Sarkozy gaf haar een onderscheiding uitreiken voor haar campagne.

Wil je in contact komen met Waris Dirie, dan kun je haar bereiken via haar officiële website:
www.waris-dirie-foundation.com
of een Engelstalige e-mail sturen aan: waris @ utanet.at

Redactie MedicalFacts