Jaap Lahpor: Regels rondom implantatie steunhart versoepelen!
ArrayAls alternatief voor het tekort aan donorharten is er nu de implantatie van een een mechanisch steunhart beschikbaar. Volgens de regels mogen er nu ieder jaar maar rond de 40 patienten zo’n hart krijgen. Het implanteren van een steunhart in het UMCU gebeurt ongeveer 10 tot 15 keer per jaar en is daarmee een weinig voorkomende ingreep. Professor Jaap Lahpor, hartlong-chirurg van het UMC Utrecht, pleit ervoor om de regels te versoepelen. Nu mag een steunhart alleen gebruikt worden in afwachting van een donorhart. En daar zijn er maar 40 per jaar van beschikbaar. Veel te weinig, vindt Lahpor.
Dat vereist dat een ieder die met deze patienten te maken heeft regelmatig bijgeschoold moet worden worden. Deze bijscholingen worden gegeven door de betrokken chirurgen, cardiologen en steunhart coordinatoren. Daarnaast worden (internationale) symposia en congressen bezocht om kennis en ervaringen te bespreken en te delen.
Door de ruime ervaring met steunharten, meer dan 120 implantaties in de afgelopen jaren, is het UMCU uitgegroeid tot een Europees trainingscentrum voor steunhart implantaties.
Een steunhart is een metalen pomp die wordt geïmplanteerd in de buikholte en wordt aangesloten op de linker hartkamer. Via een kabeltje wordt het steunhart gevoed door batterijen.
De techniek bestaat al vrij lang. Lahpor was de eerste die in 1993 een steunhart implanteerde. Sindsdien zijn er 170 mensen geholpen. Vanaf het begin werd een steunhart alleen gezien als ‘bridge-to-transplant’, als overbrugging tot het moment dat er een passend donorhart voorhanden is.
In het UMC Utrecht wordt vooral de HeartMate II geïmplanteerd. Dit type steunhart ondersteunt alleen de linkerhelft van het hart.
De instroomslang van het steunhart wordt aangesloten op de punt van de linkerhartkamer (1).
De uitstroomslang wordt aangesloten op de grote lichaamsslagader (2).
Wereldwijd zijn ongeveer twintig bedrijven die steunharten produceren. Het merendeel is gevestigd in de Verenigde Staten van Amerika. Daarnaast zijn nog een aantal bedrijven gevestigd in Duitsland, China, Japan en Australie. Momenteel zijn er ongeveer 15 steunharten goedgekeurd door officiele instanties (CE of FDA goedgekeurd).
Patienten met een steunhart kunnen een vrijwel normaal leven leiden. Iets meer dan de helft van de steunhartpatienten gaat na enige tijd weer aan het werk, meestal in deeltijd.
Uit veiligheidsoverwegingen kan of mag een patient sommige werkzaamheden niet doen. De steunhartcoördinatoren zullen u daarin adviseren.
Wij raden een aantal activiteiten af:
- douchen. Hierdoor neemt  het risico op een infectie van de insteekopening waar de besturingskabel uit de buik komt toe;
- sporten beoefenen waarbij het lichaam schokken moet opvangen, zoals hardlopen en bijvoorbeeld tennis. Sterke schokken kunnen irritatie en/of bloedingen van weefsel rondom het steunhart veroozaken.
- sporten waarbij direct lichaamscontact is met andere sporters.
- werkzaamheden / activiteiten in de directe nabijheid van apparatuur waarbij gebruik wordt gemaakt van hoge elektrische spanningen of stromen. Bijvoorbeeld elektrisch lassen. Overleg dit met uw steunhartcoordinatoor.
- zwemmen
- een bad nemen
• Wanneer vind de harttransplantatie plaats?
Inmiddels is de wachttijd op een harttransplantatie ruim 1,5 jaar. Het is nooit lang van te voren bekend (enkele uren) wanneer de harttransplantatie zal plaatsvinden. Wanneer een donorhart beschikbaar is wordt gekeken naar de bloedgroep en het lichaamsgewicht van
donor en ontvanger.
• Mag ik autorijden?
In de meeste gevallen is het mogelijk weer auto te rijden. Autorijden is niet direct mogelijk wanneer de patient recent een herseninfarct/bloeding heeft doorgemaakt of wanneer er sprake is van hartritmestoornissen.
• Mag ik naar het buitenland?
Zolang de patient op de wachtlijst staat voor harttransplantatie mag hij/zij niet naar het buitenland of naar één van de Nederlandse eilanden. De reistijd naar het UMC Utrecht wordt dan te lang.
Een aantal patienten hebben hun ervaringen met het steunhart beschreven en ter beschikking gesteld voor andere patienten, hun familie, vrienden en andere betrokkenen.
Twee van de  patienten die tot nu toe ervaringen ingezonden hebben zijn patienten bij wie het hart is hersteld en het steunhart verwijdert is/wordt. Herstel van de hartspier komt echter zelden voor.
Weblog: Nan’s wereld | |
Een moeder met een HeartMate | |
Het wonder van een HeartMate | |
Leven met een HeartMate II |
Bron: UMCU