Zorgbelang Zuid-Holland deelt de zorgen over de ouderenzorg
ArrayOok Zorgbelang Zuid-Holland krijgt regelmatig klachten over de kwaliteit van zorg in de verzorgings- en verpleeghuizen. We zien een structureel probleem dat moet worden aangepakt om menswaardige zorg te kunnen garanderen.
Wat is er aan de hand?
De problemen die boven tafel komen liegen er niet om. De zaken die aan het licht komen wijzen op een gebrek aan menswaardige verzorging voor mensen die volledig afhankelijk zijn van deze zorg. Bestuurders van verpleeghuizen reageren over het algemeen op dezelfde manier wanneer zij door Zorgbelang en andere partijen geconfronteerd worden met deze signalen:
-Â Â Â Â Â Â Â het gaat om incidenten; en
-Â Â Â Â Â Â Â we kunnen er niets aan doen: er is te weinig geld om het goed te organiseren.
Ten eerste gaat het hier om mensen die volkomen afhankelijk zijn van goede zorg, elk incident is er dus een teveel. Daarnaast geeft de hoge frequentie waarmee dit soort zaken landelijk gemeld wordt reden om het probleem eerder structureel dan incidenteel te noemen.
Tegelijkertijd zien we, ondanks de schijnbaar structurele problematiek, ook talloze instellingen die er met dezelfde middelen wél in slagen om ouderen in hun laatste levensfase een menswaardig thuis te bieden. Blijkbaar kan het wel.
Er ontstaat een steeds negatiever beeld van de sector met als gevolg een behoorlijke imagoschade voor het vak van verzorgende en verplegende, terwijl er nu al een tekort is aan goed opgeleid zorgpersoneel. Immers, de beloofde 12.000 extra arbeidskrachten moeten eerst nog worden opgeleid.
Oplossingen?
De staatssecretaris komt met het plan voor een nieuwe wet, de Beginselenwet zorg. Basisrechten van mensen zouden voor de zorg wettelijk moeten worden vastgelegd. Dit is een signaal dat de ernst van de problematiek onderstreept. Kennelijk moet datgene dat voor iedereen vanzelfsprekend is, bijvoorbeeld de mogelijkheid om naar de wc te kunnen als dat nodig is, wettelijk worden vastgelegd. Wij vinden dit een verkeerde oplossing voor het probleem, omdat het alleen de symptomen bestrijdt, maar de kern van het probleem onberoerd laat. Bovendien is dit een verkeerd signaal naar zorgverleners, waarvan het overgrote deel met bezieling zijn/haar vak uitoefent.
Wat er wel nodig is…
Op het niveau van de verpleeg- en verzorgingshuizen moeten door zorgverleners in samenspraak met clienten en hun familie naar passende oplossingen worden gezocht, controleerbaar en transparant. Daarnaast moeten directies van zorginstellingen zich niet langer verschuilen achter de huidige bureaucratische verantwoordingscultuur, maar openheid van zaken geven.
Politiek, belangenorganisaties en beleidsmedewerkers dienen te sturen op de kritische succesfactoren. We verwijzen hierbij naar het eindrapport Succesvol verbeteren kwaliteit zorginstellingen V&V (bureau HHM, 7 december 2010)[1]. Kwaliteitsverbetering binnen de zorgverlening gaat in de praktijk gelijk op met de ontwikkeling van een sterke clientorientatie.
Laten bestuurders in de langdurige zorg daarnaast juist nu naar buiten treden met positieve voorbeelden en anderen inspireren om in samenspraak met clienten tot een goede invulling van de zorg te komen.
[1] Het rapport is te vinden op http://www.monitorawbz.nl/index.php?option=com_docman&task=doc_download&gid=36&Itemid=2.