Reactie artikel Volkskrant: ‘Einde van het thuisbeval-tijdperk’

Beste redactie van de Volkskrant, beste Barbara,

Al jaren volg ik met belangstelling de artikelen die Barbara van Erp schrijft voor de Volkskrant met betrekking tot de verloskunde in Nederland.

In het – maar liefst 4 pagina’s tellende – artikel van vandaag (9 mei 2012), getiteld ‘Einde van het thuisbeval-tijdperk / Woelig baren’ schrijft Barbara over haar eerste zwangerschap in 2006, alsof het gisteren gebeurd is.

Zij schrijft oa dat ze zich niet serieus genomen voelt door haar verloskundige(n), dat de voorlichtingsavond in de verloskundigenpraktijk een éénzijdig en geromantiseerd beeld van de thuisbevalling schetst, terwijl de verloskundige geen objectieve informatie geeft met betrekking tot de cijfers van het aantal vrouwen dat daadwerkelijk zonder complicaties hun eerste kind thuis baart, dat de nachtrust van de verloskundigen centraal staat en dat de verloskundige haar uiteindelijk ongezien en – achteraf onnodig – heeft ingestuurd naar het ziekenhuis, waarna ze van haar verloskundige ’tot na de bevalling nooit meer iets vernomen heeft’.

Het spijt mij dat Barbara zo’n nare ervaring heeft gehad tijdens haar eerste zwangerschap en bevalling. Dit spijt mij als verloskundige, maar ook als vrouwencoach.

Het spijt mij vooral, omdat haar persoonlijke nare ervaring er aan bij lijkt te dragen, dat ze een eenzijdig beeld schetst van de verloskundige zorg in Nederland. En dit al zes jaar lang.

Want een boodschap van gelijke strekking stond ook in Barbara’s artikelen op 31 mei 2008 ‘Bel de ambulance maar’ en ‘Laat vrouwen niet alleen bevallen’ van 6 nov 2009.

Steeds wordt in haar artikelen de nadruk gelegd op verloskundigen die hun nachtrust voorrang geven boven de zorg voor zwangeren en barenden. Verloskundigen die parttime willen werken, omdat ze “hun leuke baan willen combineren met een gezin” en daardoor hun zwangere clienten “aan hun lot overlaten”.

Op deze manier dragen haar artikelen eraan bij dat er steeds meer vrouwen angstig worden.

Angstig of ze wel in goede handen zullen zijn bij hun verloskundige, angstig om thuis te bevallen, angstig om überhaupt te bevallen.

Angst zaaien… is dat de bedoeling van de artikelen die tot 3x toe in de Volkskrant zijn verschenen mbt het Nederlandse verloskundige systeem?

Of is het de bedoeling om objectieve en wetenschappelijk onderbouwde informatie te verstrekken?

Ik laat me in deze brief expliciet niet uit over voor-/nadelen met betrekking tot thuis of in het ziekenhuis bevallen, noch over de voor-/nadelen van zorg die geleverd wordt door verloskundigen of gynaecologen.

Verloskundigen en gynaecologen hebben hetzelfde doel als de zwangeren en hun partners, namelijk: een gezonde baby in een gezonde moeders armen.

Door dit gemeenschappelijke doel staan we allemaal aan dezelfde kant, er zijn geen ’tegenstanders’….

Angst is de enige ’tegenstander’ voor zowel zwangeren als voor verloskundige hulpverleners.

Ik geef lezingen en trainingen aan verloskundigen en gynaecologen op het gebied van het ‘centraal stellen van de zwangere’, en over ‘angst en depressie rondom zwangerschap en bevalling’.

Op deze manier hoop ik een positieve bijdrage te kunnen leveren aan verbetering van de psychosociale begeleiding van de zwangeren en kraamvrouwen in Nederland.

En een positieve bijdrage, is wat ik mis in de artikelen van Barbara.

Ik denk dat het in het belang is van álle zwangeren dat de media objectieve informatie verschaffen. Objectieve weergave van interviews en objectieve wetenschappelijke onderbouwing in plaats van meerdere artikelen, waarbij een persoonlijke ervaring van zes jaar geleden een centrale rol krijgt toebedeeld.

In mijn werk als VrouwenCoach & Verloskundige begeleid ik vrouwen die door zwangerschap, bevalling of moederschap uit balans zijn geraakt. Ook begeleid ik vrouwen die getraumatiseerd zijn door hun bevalling. Deze vrouwen beleven hun bevalling, ook jaren later, nog alsof het gisteren gebeurd is.

Hun bevallingservaring kleurt hun leven en hun kijk op het leven.

Barbara, zou jouw persoonlijke negatieve zwangerschaps- en bevallingservaring een rol kunnen spelen bij het schrijven van je artikelen? Mocht dit zo zijn, dan wil ik je graag (gratis) een coachingstraject aanbieden om je ervaringen te verwerken.

Dat gun ik jou van harte en dat gun ik alle (toekomstige) zwangeren die jouw opiniestukken over zwangerschap en bevalling in de Volkskrant lezen van harte.

met vriendelijke groet,

Diana Koster VrouwenCoach en Verloskundige

 

www.dianakoster.nl

Redactie Medicalfacts/ Janine Budding

Ik heb mij gespecialiseerd in interactief nieuws voor zorgverleners, zodat zorgverleners elke dag weer op de hoogte zijn van het nieuws wat voor hen relevant kan zijn. Zowel lekennieuws als nieuws specifiek voor zorgverleners en voorschrijvers. Social Media, Womens Health, Patient advocacy, patient empowerment, personalized medicine & Zorg 2.0 en het sociaal domein zijn voor mij speerpunten om extra aandacht aan te besteden.

Ik studeerde fysiotherapie en Health Care bedrijfskunde. Daarnaast ben ik geregistreerd Onafhankelijk cliëntondersteuner en mantelzorgmakelaar. Ik heb veel ervaring in diverse functies in de zorg, het sociaal domein en medische-, farmaceutische industrie, nationaal en internationaal. En heb brede medische kennis van de meeste specialismen in de zorg. En van de zorgwetten waaruit de zorg wordt geregeld en gefinancierd. Ik ga jaarlijks naar de meeste toonaangevende medisch congressen in Europa en Amerika om mijn kennis up-to-date te houden en bij te blijven op de laatste ontwikkelingen en innovaties. Momenteel ben doe ik een Master toegepaste psychologie.

De berichten van mij op deze weblog vormen geen afspiegeling van strategie, beleid of richting van een werkgever noch zijn het werkzaamheden van of voor een opdrachtgever of werkgever.

Recente artikelen