Actieve Donor Registratie Systeem (ADR) staat centraal in het debat over orgaandonatie
ArrayAl vele jaren zijn wij ons in Nederland bewust van het schrijnend tekort aan donororganen. Toch is het tot nu toe niet gelukt het tekort structureel terug te dringen. Jaarlijks overlijden daarom ongeveer honderd mensen die op de wachtlijst staan voor een nierdonatie. Vele anderen zien hun gezondheid en kwaliteit van leven steeds verder achteruit gaan, in afwachting van een orgaan. Deze situatie was voor de regering aanleiding om orgaandonatie opnieuw onder de loep te nemen en aan de slag te gaan met de voorbereiding van het Masterplan Orgaandonatie. Wat is de beste manier om vast te leggen welke burgers bereid zijn om na hun dood organen af te staan? Wat kan de rol zijn van donatie door levende donoren? En welke prikkels kunnen helpen om het tekort terug te dringen? Die vragen staan centraal in het debat over orgaandonatie.
Het Actieve Donor Registratie (ADR) systeem staat niet gelijk aan een Geen Bezwaar Systeem of het Activerend Toestemmings Systeem (ATS). In een Geen Bezwaar Systeem is iedereen ‘automatisch’ donor, tenzij hij/zij laat vastleggen geen donor te willen zijn. Er zijn twee keuzes: ja, ik word donor of nee, ik word geen donor. Als men niets doet wordt het ‘ja ik word donor’
Het ADR systeem gaat uit van een actieve vraag aan iedereen: wilt u wel of geen donor worden? Daarbij wordt uitgelegd dat je niets hoeft te doen als je donor wilt worden. Omdat het ADR-systeem uitgaat van het huidige registratiesysteem bestaat de keuze om de beslissing na te laten aan nabestaanden of een specifiek persoon. Dit kan ook geregistreerd worden in het register. Het ADR is een tussenvorm tussen van een Geen Bezwaar en het huidige volledige instemmingssyteem. Bij het ADR wordt niet gesteld dat je donor moet worden, maar je maakt je keuze kenbaar.