Kinderen buiten beeld
Array
Dit is een origineel bericht van Hogeschool Utrecht
Kinderen zonder verblijfsstatus groeien op in gezinnen met een gering inkomen, zijn vaak slecht gehuisvest en staan regelmatig onder grote psychische druk. Dat blijkt uit onderzoek van het lectoraat Innovatieve Maatschappelijke Dienstverlening van Hogeschool Utrecht (HU), Defence for Children en Stichting Landelijk Ongedocumenteerde Steunpunt. De onderzoeksgroep onderzocht de woon- en leefsituatie van ongedocumenteerde kinderen in Utrecht, Amsterdam, Rotterdam en Den Haag.
In totaal zijn 29 kinderen geïnterviewd door studenten van de HU-opleidingen MWD, SPH en SJD. Het zijn kinderen met en zonder asielverleden, in de leeftijd tussen 6 en 19 jaar.
Opgroeien in armoede
Uit de studie blijkt dat de meeste kinderen opgroeien in armoede, die vaak hardnekkig en langdurig van aard is. De gezinnen zijn voor hun inkomen afhankelijk van giften of inkomsten uit informeel werk. In veel gevallen leunt het huishouden enkel op de (alleenstaande) moeder, want de vaders zijn vaak afwezig. Er is vaak geen geld voor schoolbenodigdheden, sportkleding of het lidmaatschap voor sportclubs. De kinderen missen soms ook goed schoeisel, kleding, schoolbenodigdheden, een fiets of een computer met internetaansluiting.
Ook de vele verhuizingen ervaren de kinderen als een last. Bovendien zijn de gezinnen vaak te klein behuisd. Soms is er zo weinig ruimte, dat meerdere gezinsleden samen in één bed moeten slapen, of op de vloer in de woonkamer. Veel kinderen geven in de interviews aan dat ze in huis behoefte hebben aan een ‘plekje voor zichzelf’ met rust en privacy.
Zorgen over de toekomst
De ongedocumenteerde kinderen staan onder grote psychische druk, meldt het rapport. Ze leven met een geheim en weten niet wie ze kunnen vertrouwen. Sommige kinderen durven op school niet te vertellen dat ze geen verblijfsvergunning zijn en vrezen op straat door de politie te worden opgepakt. Ze maken zich ook grote zorgen over de toekomst. Ze vrezen, als ze ouder worden, veel zaken niet te kunnen doen, zoals een stageplaats of baan vinden, een telefoonabonnement nemen en een brommer- of autorijbewijs behalen.
Opvallend is de bevinding dat rond deze kinderen een cordon lijkt te staan van actieve burgers, vrijwilligers, onderwijzers en anderen betrokkenen die zich het lot van deze kinderen aantrekken. Deze schermen hen waar nodig af en verrichten diverse hand- en spandiensten. Soms doneren ze geld of goederen, of ze verlenen praktische en emotionele steun.
Fondsen beschikbaar stellen
Volgens de onderzoekers hebben de betrokken gemeenten genoeg mogelijkheden om de situatie van de kinderen te verbeteren. Zo zouden de gemeenten (extra) fondsen beschikbaar kunnen stellen aan de scholen waar deze kinderen onderwijs volgen. Die gelden kunnen gebruikt worden voor de aanschaf van schoolbenodigdheden, een bibliotheekpas of voor de kosten van (openbaar) vervoer van en naar school. Verder kunnen de gemeenten de ongedocumenteerde kinderen en hun ouders beter informeren over hun rechten en de mogelijkheden voor ondersteuning, bijvoorbeeld over de toegang tot medische zorg.
Dit onderzoek is mede mogelijk gemaakt door Kinderpostzegels, de gemeente Utrecht en de Hogeschool van Utrecht.
Bron: ANP Perssupport
