En nu ook dóen

Welbeschouwd is het een vreemde gewaarwording om deze kop pas in 2015 te lezen: ‘Laat patiëntenverenigingen IGZ adviseren’. Bij de komst van de Zorgverzekeringswet in 2006 was het immers de bedoeling dat een gelijkwaardige driehoek zou ontstaan van zorgaanbieders, zorgverzekeraars en zorggebruikers. Met zijn drieën moesten zij gaan vaststellen wat goede kwaliteit van zorg is. In de praktijk heeft dit lang op zich laten wachten en is meer over de zorggebruiker gesproken dan dat die zelf de ruimte kreeg om mee te praten.

Het is dan ook verheugend dat NIVEL op basis van onderzoek tot de conclusie komt dat het een goed idee zou zijn als de Inspectie voor de Gezondheidszorg patiënten actief betrekt bij het toezicht op de kwaliteit van zorg. Enig cynisme over de conclusie van NIVEL kan ik niet onderdrukken – een kind begrijpt dat dit waardevol is, de zorg bestáát immers voor de patiënt – maar het is in ieder geval goed dat het weer eens hardop wordt gezegd.

De vraag is alleen: hoe nu verder? Hoe zorgen we ervoor dat het ook gebeurt, en dat het goed gebeurt? Het is terecht dat de respondenten op het NIVEL-onderzoek vaststellen dat zoeken naar patiëntervaringen op social media geen goed idee is. Dat levert alleen maar N=1 verhalen op. Er moet een structuur aan ten grondslag liggen. Patiëntenverenigingen kunnen die rol wél oppakken. Zij vertegenwoordigen grote groepen patiënten en kunnen dus informatie van hun achterban kanaliseren en rubriceren. Maar het is wel zo handig als ze dit allemaal op dezelfde manier doen, en als ze dit doen op basis van toetsingscriteria die aansluiten bij de toetsingscriteria die de IGZ zelf al hanteert. Maak dus eerst de kaders helder. En doe dat alsjeblieft een beetje snel.

Frank van Wijck
Frank van Wijck is medisch journalist en houdt als freelancer dagelijks een weblog bij op de website van Arts en Auto. Lees alle artikelen van Frank van Wijck
Bron: Arts en Auto

Gastblog