Vereniging Kind & Slaap maakt zich zorgen over grote toename verwijzingen naar kinderslaappoli’s
ArrayDe Vereniging Kind & Slaap, een netwerk voor professionals die zich richten op slaapstoornissen bij kinderen, heeft een rondgang gemaakt langs de grotere kinderslaapcentra in Nederland (Kempenhaeghe, MC Haaglanden, Slotervaartziekenhuis, Gelderse Vallei Ziekenhuis, ZGT Hengelo en SEIN). De beroepsvereniging ziet haar vermoeden van toename van verwijzingen naar kinderslaappoli’s bevestigd. Voor de basisschoolkinderen zijn in een aantal centra de verwijzingen toegenomen met 50%, terwijl voor middelbare scholieren een toename variërend van 37 tot 80% wordt gezien. Dit leidt tot capaciteitsproblemen met oplopende wachttijd, variërend van 6 weken tot zelfs meer dan 9 maanden, wat niet wenselijk is gezien de grote impact van deze problemen.
Bij jonge kinderen kunnen slaapproblemen leiden tot problemen in de ontwikkeling en het gedrag. Bij oudere kinderen kan dit leiden tot slechtere schoolprestaties, veel schoolverzuim en grote sociale gevolgen. De impact strekt zich uit op het totale gezin als gevolg van de gebroken nachten.
Complexiteit
De oorzaak van de stijging in verwijzingen is niet geheel duidelijk. De indruk bestaat dat deze niet alleen is te wijten aan meer bekendheid van de slaappoli’s. Want niet alleen het aantal, maar ook de complexiteit van de problematiek neemt toe. Vooral kinderen die op andere vlakken al kwetsbaar zijn, zoals kinderen met verstandelijke beperking, ADHD of autisme, worden vaker met veelal ernstige slaapproblematiek in de slaapcentra aangemeld.
Wachtlijsten
De Vereniging Kind en Slaap acht het noodzakelijk dat deze toename beter wordt opgevangen dan dat nu het geval is. In de praktijk ontstaan namelijk wachtlijsten omdat de vergoeding van de aanpak van deze problematiek maar deels is geregeld. Enkel de diagnostiek en de medicamenteuze behandeling vallen tot op heden onder de zorgverzekering. Voor de bijbehorende psychologische/gedragsmatige aanpak, die essentieel is voor langetermijnresultaten, geldt dat niet of slechts ten dele. Dit heeft tot gevolg dat niet alle kinderen die zorg nodig hebben, behandeld kunnen worden.
Bovendien komen goedkopere en beter toegankelijke behandelingen, zoals bijvoorbeeld online-programma’s, nauwelijks van de grond.
Bron: Vereniging Kind & Slaap