Ontstaan delier verder ontrafeld

”Hoe langer een delirium duurt, hoe ernstiger de gevolgen zijn”

Een bepaalde soort medicatie, een ontregeld immuunsysteem en een verstoring van de signaaloverdracht in de hersenen dragen bij aan het ontstaan van een delirium. Dat heeft dr. Angelique Egberts ontdekt tijdens de studie waarop ze vorige week is gepromoveerd.  

14 maart Wereld Delirium Dag

Een op de drie ouderen die zijn opgenomen in het ziekenhuis, krijgt te maken met een delirium. Een delirium (of delier) is een acute staat van verwardheid die grote gevolgen heeft voor het herstel van de oudere ziekenhuispatiënt. Een delirium ontstaat vaak bij patiënten die een infectie hebben en bij patiënten die onder narcose zijn geweest.

Een delier leidt vaak tot een langer verblijf in het ziekenhuis, veroorzaakt een grotere kans op het ontwikkelen van dementie en geeft een groter risico op voortijdig overlijden. Bovendien blijken deze patiënten zichzelf minder goed te kunnen redden na hun opname. Een kwart van de patiënten die een delier hebben doorgemaakt, overlijdt binnen een jaar na het delier.

De gevolgen zijn dus ernstig, maar over de ontstaanswijze van een delirium was nog weinig bekend. Daar moest verandering in komen, vond Angelique Egberts. Ze onderzocht het bloed van 86 oudere patiënten die op de afdeling Geriatrie van het Erasmus MC waren opgenomen. De helft van de onderzochte patiënten had een delirium doorgemaakt, de andere helft niet.

Stofjes

In het bloed van de delirium-patiënten vond ze verschillende stofjes –waaronder een verhoogd aantal witte bloedcellen- die erop wezen dat het immuunsysteem uit balans was. Ook vond ze bij hen verlaagde hoeveelheden van stoffen die zijn betrokken bij een adequate signaaloverdracht in de hersenen. Een ontregeld immuunsysteem en verstoorde signaaloverdracht in de hersenen lijken dus een belangrijke bijdrage te leveren aan het ontstaan van een delirium.

Egberts ontdekte na bestudering van 905 patiëntendossiers ook een relatie tussen het ontstaan van een delirium en het gebruik van medicijnen die op de Anticholinergic Risk Scale (ARS) staan. Dat is een lijst van zogeheten anticholinerge medicijnen. Deze medicijnen blokkeren bepaalde moleculaire processen in het lichaam waardoor bijvoorbeeld depressies en incontinentie worden bestreden.

Verder onderzoek moet uitwijzen of een delirium uitblijft als patiënten deze medicijnen niet slikken tijdens hun ziekenhuisopname. “Ook is het van belang dat artsen en patiënten zich meer bewust worden van de nadelige gevolgen van een delier. Hoe langer een delirium duurt, hoe ernstiger de gevolgen zijn.”

Bron: Erasmus MC

Redactie Medicalfacts/ Janine Budding

https://www.medicalfacts.nl

Ik heb mij gespecialiseerd in interactief nieuws voor zorgverleners, zodat zorgverleners elke dag weer op de hoogte zijn van het nieuws wat voor hen relevant kan zijn. Zowel lekennieuws als nieuws specifiek voor zorgverleners en voorschrijvers. Social Media, Womens Health, Patient advocacy, patient empowerment, personalized medicine & Zorg 2.0 en het sociaal domein zijn voor mij speerpunten om extra aandacht aan te besteden.

Ik studeerde fysiotherapie en Health Care bedrijfskunde. Daarnaast ben ik geregistreerd Onafhankelijk cliëntondersteuner en mantelzorgmakelaar. Ik heb veel ervaring in diverse functies in de zorg, het sociaal domein en medische-, farmaceutische industrie, nationaal en internationaal. En heb brede medische kennis van de meeste specialismen in de zorg. En van de zorgwetten waaruit de zorg wordt geregeld en gefinancierd. Ik ga jaarlijks naar de meeste toonaangevende medisch congressen in Europa en Amerika om mijn kennis up-to-date te houden en bij te blijven op de laatste ontwikkelingen en innovaties. Momenteel ben doe ik een Master toegepaste psychologie.

De berichten van mij op deze weblog vormen geen afspiegeling van strategie, beleid of richting van een werkgever noch zijn het werkzaamheden van of voor een opdrachtgever of werkgever.