
Zes manieren waarop COVID-19 kraamzorg in het gedrang bracht
ArrayDe COVID-19-pandemie verstoorde de gezondheidssystemen wereldwijd, waaronder de zorg voor zwangere vrouwen en pasgeborenen. Hoe kijken zorgverleners hier op terug? Onderzoekers van het Instituut voor Tropische Geneeskunde (ITG) in Antwerpen voerden een wereldwijde online-enquête uit bij vroedvrouwen, gynaecologen, verpleegkundigen en andere zorgverleners om inzicht te krijgen in hoe zij het verlenen van kraamzorg ervaarden tijdens de pandemie. Hieruit leidden de onderzoekers zes thema’s af met betrekking tot de klinische en interpersoonlijke aspecten van kraamzorg die de COVID-19-pandemie verstoorde.
De Wereldgezondheidsorganisatie (WGO) omschrijft respectvolle kraamzorg als de zorg die wordt verleend aan alle vrouwen op een manier die hun waardigheid, privacy en vertrouwelijkheid bewaart, hen beschermt en in staat stelt geïnformeerde keuzes te maken. Helaas verstoorden de COVID-19-maatregelen de kwaliteit van de kraamzorg. Deze beslissingen troffen vrouwen en pasgeborenen bij wie (vermoedelijk) COVID-19 was vastgesteld. Dit is enerzijds te wijten aan de angst van zorgverleners om besmet te raken en anderzijds aan de maatregelen die het besmettingsrisico moesten beperken. Dankzij dit onderzoek kunnen gezondheidssystemen lessen trekken uit deze pandemie en de continuïteit van de zorg voor vrouwen en pasgeborenen bij toekomstige uitbraken waarborgen.
“Ik heb de indruk dat het moeilijker is om de patiënt gerust te stellen; het masker schept afstand en wantrouwen.” (verloskundige, ziekenhuis, Frankrijk)
“We brengen met patiënten niet langer tijd fysiek door en beperken het face-to-face contact. Die emotionele troost is er niet meer. Ook fysiek onderzoek wordt niet meer zoals vroeger gedaan.” (gynaecoloog, ziekenhuis, Nigeria)
Zes manieren waarop de pandemie kraamzorg in het gedrang bracht
De studie identificeert zes manieren waarop de pandemie het werk van de zorgverleners en daardoor ook de kwaliteit van kraamzorg verstoorde.
- Er was minder betrokkenheid van familieleden. Dit kwam vooral omdat ziekenhuizen het aantal bezoekers wilde beperken.
- Meer vrouwen ondergingen keizersneden zonder medische redenen.
- De respondenten gaven aan dat de algemene zorgkwaliteit daalde.
- Bovendien kregen vrouwen minder fysieke steun.
- Daarbij was er ook minder emotionele steun.
- De onderzoekers zagen dat niet alleen de vrouwen hinder ondervonden, maar ook de zorgverleners zelf. De snel veranderende richtlijnen en de verscherpte preventiemaatregelen overweldigden het gezondheidspersoneel.
“De werknemers voelden zich slecht voor de vrouwen die ze verzorgden, omdat ze niet in staat waren om hen met basispraktijken te ondersteunen. Je wilt geen robots die het werk doen, maar gepassioneerde en enthousiaste zorgverleners,” zegt dr. Lenka Benova, professor Maternale Gezondheid aan het ITG en hoofdonderzoeker van deze studie. “Er zijn ook zorgverleners die vonden dat hun werk niet in het gedrang kwam. We zijn benieuwd naar wat volgens hen de beste manier is om voor de vrouwen te zorgen. Dit biedt mogelijkheden voor een vervolgstudie”, voegt dr. Anteneh Asefa, postdoctoraal onderzoeker in de onderzoeksgroep Reproductieve en Maternale Gezondheid van het ITG en hoofdauteur van de studie toe.
Verschuiving naar telegeneeskunde
De verschuiving naar telegeneeskunde kwam als geroepen toen persoonlijk contact tussen vrouwen en zorgverleners onmogelijk werd. Anderzijds beperkte de beweging ook de steun voor zwangere vrouwen, vrouwen die borstvoeding geven en gezinnen die in gebieden met een slechte infrastructuur wonen en geen toegang hebben tot zorg via technologie. Er is dan ook nood aan vervolgonderzoek naar de kijk van vrouwen op respectvolle kraamzorg met behulp van telegeneeskunde.
Bron: ITG