
Liza Botros: Opsporing en behandeling van pulmonale vasculaire aandoeningen
ArrayDetection and treatment of pulmonary vascular disease
De binnenbekleding van elk bloedvat bestaat uit endotheelcellen. Deze zijn te vergelijken met bakstenen die strak tegen elkaar aan liggen. De endotheelcellen zorgen ervoor dat er geen vocht uit de bloedvaten kan weglekken, en dat de bloeddruk wordt gereguleerd. Het onderzoek van Botros richtte zich op het endotheel in de longen.
Botros onderzocht pulmonale arteriële hypertensie, een ziekte van de longslagaderwand. Een behandeling met een experimenteel geneesmiddel (mercaptopurine) laat de druk in de longslagaders dalen na behandeling, maar dit gaat gepaard met veel bijwerkingen. Daarom is dit middel niet veilig voor dagelijks gebruik.
Als er vocht uit de bloedvaten in de longen weglekt, kan er niet genoeg uitwisseling van zuurstof en koolstofdioxide plaatsvinden en krijgen patiënten het erg benauwd. Botros onderzocht welk effect een geneesmiddel tegen vocht in de longen (bosutinib) heeft op het endotheel. Ze ontdekte dat de verbindingen tussen de endotheelcellen verder versterkt waren na behandeling met bosutinib. Het cement tussen de bakstenen werd als het ware versterkt. In muizen vond Botros al na zes uur een sterk beschermend effect op het endotheel, en daarmee een duidelijke vermindering in de lekkage van de longbloedvaten. Bosutinib is daarom een potentiëel nieuw middel voor patiënten met vaatlekkage.
Veel covid-19 patiënten hebben vocht in de longen door lekkende bloedvaten. Botros onderzocht of zij baat hebben bij imatinib (een geneesmiddel tegen leukemie). Zij zag een vermindering van het aantal overlijdens. Ook lagen patiënten korter op de intensive care . Dit is belangrijk omdat hiermee de druk op de IC’s in Nederland kan worden verminderd.
Link naar proefschrift
Bron: Amsterdam UMC